เรื่องเล่า ในอดีต
ท่าเรือถนนตก
ปี 2504 ผู้เขียนเกิดที่ ถนนตก บางคอแหลม กรุงเทพ ในสมัยนั้น ถนนพระรามสาม ตั้งแต่แยกถนนตก ไปจนถึงคลองเตย ยังเป็นสวนทั้งหมด ในสวนย่านบางคอแหลม จะมีผลไม้นานาชนิดขึ้นอยุ่มากมาย ไม่ว่าจะเป็นชมพุ่ มะม่วง ลิ้นจี่ ยิ่งมะไฟดัวยแล้วขึ้นมาเหลืองอร่าม จนเต็มต้น มีมากจนเราไม่อยากกิน ชมพุ่มะเหมี่ยว,สมัยนั้น คนไม่ค่อยนิยมกินกัน ผลเลยสุกคาต้น เด็กๆชอบเอามาปาเล่น เกลื่อนถนน เวลาที่ผมเดินไปโรงเรียน ระหว่างทาง เราจะมีผลไม้ให้เราได้เก็บกินจนอิ่มแปร้ จนถึงโรงเรียน.. พอถึงหน้าฝน ก็ยังมีเห็ดโคนให้เราเก็บอีกดัวย ☆☆☆☆☆☆
มาทางสะพานกรุงเทพ รถราตอนนั้นน้อยจน แทบจะนับรถที่จะผ่านขึ้นสะพานได้เลยครับ ตรงทางขึ้นสะพานกรุงเทพ จะมีสวนหย่อมขนาดไม่ใหญ่มาก แต่ก็แทบจะเป็นจุดศูนย์รวม ของคนในย่านนั้นเลยละ เพราะบ่ายหน่อย จะมีคนพาลูก พาหลานมานั่งเล่น ในสวนหย่อมกันเต็มไปหมด หลังจากเลิกเรียนแล้ว ผมจะมาช่วยแม่ ขายเมี่ยงคำ ให้กับคนที่มานั่งเล่นที่สวนหย่อม แม่จะจัดผักเรียงใส่ถาด แล้วจะจัดเครื่องเมี่ยงคำ ใส่ไว้บนใบทองหลาง และชะพลูแบบพิถีพิถันมาก พอลูกค้าซื้อไป ก็สามารถทานได้เลยตอนนั้นเมียงคำประมาณ 12 คำแม่ขายถาดละไม่กี่สตางค์ จะมีทั้งใบ ทองหลาง ใบชะพลู และใบผักกาดหอม มะพร้าวเราก็คั่วเอง อยุ่บ้านว่างๆ ผมจะมีหน้าที่หั่นมะพร้าวประจำละครับ จากมะพร้าวชิ้นใหญ่ๆ ผมต้องซอยจนเป็นเส้นฝอยเล็ก ตากแดดแล้วก็จะเอาไปคั่วจนหอม ☆☆☆☆
พอตกเย็นๆ จะมีเจ้าหน้าที่เทศบาล (สมัยนั้นกรุงเทพ ยังขึ้นเป็นเทศบาลอยุ่) มาเปิดทีวี ที่ทางเทศบาลมาติดตั้งไว้ให้ชาวบ้านได้ดูกัน ตอนเปิดแรกๆ ก็มองแทบไม่เห็นภาพละครับ เพราะจะเป็นทีวี ขาวดำ แถมตอนนั้นมันยังส่วางอยุ่ แต่ผมเห็นทุกคนที่มา กํตั้งหน้า ตั้งตาดูกันแบบจริงจังเลย ## พูดถึงการทำขนม แม่ผมทำได้หลายอย่าง ข้าวเย็นที่เหลือ แม่ก็ไม่ทิ้ง แม่ผมจะนำข้าวมาตากแดดจนแห้ง พอว่าง ก็นำมาตำจนละเอียด เก็บมะพร้าวมาขูด นำข้าวที่ตำแล้วใส่กระทะ ตามด้วยมะพร้าว แล้วน้ำตาลปี๊ป เคียวจนจับเป็นก้อน พอมันเย็น แม่ก็จะนำมาปั้นให้เป็นก้อน เรียกว่า ข้าวตู..เก็บใส่โหลไว้กิน หรือแจกให้กับพี่น้อง ที่มาบ้าน คนในยุคนั้น จะเป็นคนที่ อดออม ตระหนี่ ของอะไรที่ใช้ได้ก็จะไม่ทิ้ง ขนาดมะนาวบีบใส่น้ำพริกแล้ว เปลือกที่เหลือ ยังเอามาดอง เก็บไว้ใช้ได้อีก สมัยก่อนการหุงขัาว ก็ต้องใช้เตาถ่าน พอข้าวเดือดได้ที่ ก็ต้องใช้ไม้มาขัดกับฝาหม้อ แล้วยกหม้อ มาเทน้ำข้าวออกให้หมด### น้ำข้าวที่เหลือ ก็ยังจะใช้เลียงหมาได้อีก.. นึกถึงตอนแม่หุงข้าว เวลาที่แกเทน้ำข้าวหมดแลัว ก็จะยกหม้อมาตั้งบนเตา แล้วก็พลิกไปมา เพื่อให้ข้าวมันแห้ง (เขาเรียกว่าการ ดงข้าว ครับ) -ระหว่างที่แม่ดงข้าว แม่ก็จะเปิดฝาหม้อเป็นระยะ ใช้ผ้าขาวบางสะอาดๆ คอยเช็ดข้าวที่ติดกระจายอยุ่ในหม้อ ให้ดูสะอาด ไม่ให้ติดอยุ่ตามขอบๆ สมัยนี้หุงข้าวแบบหม้อไฟฟ้าแสนจะสบาย ผมยังเห็นคราบจากน้ำข้าวที่ล้นออกมา ติดอยู่เต็มข้างหม้อ ไม่เคยได้เช็ดกันละ...555 ☆☆☆☆☆
จะมาเขียนเล่าให้อ่านกันเรื่อยๆนะครับ อันนี้พึ่งเป็นโพสแรก จะพยามทำให้ดีขึ้น ยังไงก็ขออภัยด้ยนะครับ ถ้าเนื้อหายังไม่ดีพอ ช่วยแนะนำผมด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
- 11
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
