ต้นตระกูลโหด (Rich and Famouse) / บริษัทโหด (Tragic hero)
อาหยงกับอากัวสองพี่น้องที่ต่างพ่อและแม่เพราะอาหยงนั้นถูกเก็บมาเลี้ยง ได้มีโอกาสทำงานกับพี่จี๋ มาเฟียรุ่นใหม่ที่กำลังเป็นดาวรุ่งพุ่งแรง แต่ด้วยนิสัยที่ต่างกันของสองพี่น้องคนหนึ่งสุขุมรอบคอบ อีกคน ใจร้อนไม่ฉลาดช่างจ้อ จึงทำให้เกิดความขัดแย้งและเรื่องราวต่างๆมากมาย
ถือได้ว่าเป็นหนังที่ทำภาคต่อออกมาได้อย่างที่ไม่รู้สึกเขิน ส่วนตัวผมไม่รู้ว่าหนังชุดนี้ตั้งใจจะทำเป็นหนังภาคต่อตั้งแต่แรกหรือไม่
หรือถึงแม้จะไม่ได้ตั้งใจทำเป็นหนังภาคต่อตั้งแต่แรก หนังก็สามารถผูกเรื่องได้อย่างต่อเนื่อง ไม่รู้สึกเคอะเขินเหมือนหนังภาคต่อหลายๆเรื่องในสมัยนั้นที่ทำออกมาเพียงเพื่อต่อยอดความสำเร็จของหนังภาคแรก
อย่างเช่นหนังคลาสสิคอย่าง โหด เลว ดี ก็ตามซึ่งในบทของเสี่ยวหม่าที่จบไปแล้วในหนังภาคแรก แต่ด้วยความที่หนังดังและการแสดงของ โจเหวินฟะในบทของเสี่ยวหม่าเป็นที่ชื่นชอบจึงต้องเข็นหนังภาค 2 ออกมาและตัดสินใจให้ โจเหวินฟะ กลับมาแสดงในหนังชุดนี้และเล่นเป็นฝาแฝดตัวเอง เอากันอย่างนี้ไปเลย 555555
แต่ต้นตระกูลโหดและบริษัทโหดไม่ได้เป็นอย่างนั้น ผมรู้สึกว่าตัวหนังทั้งสองภาคทำได้ดีในด้านความต่อเนื่อง ไม่มีความจั๊กกะจี๋หรือรู้สึกว่าเอากันแบบนี้เลยเหรอ
หนังทั้งสองภาคเล่าเรื่องง่ายๆไม่ซับซ้อนไม่ได้มีความแปลกใหม่ออกจะน้ำเน่าไปด้วยซ้ำในเรื่องราวความขัดแย้งและความสวนทางกันทั้งความคิดและการกระทำของสองพี่น้องในวงการนักเลง แต่ให้ตายเถอะครับด้วยความน้ำเน่าแบบนี้นี่แหละที่มันทำให้น่าติดตามและอยากรู้ว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นมันจะไปจบอย่างไร
อาจจะเป็นเพราะว่าหนังรู้ว่ากำลังจะเล่าเรื่องอะไรจึงไม่เสียเวลาในการที่จะเล่าอะไรที่มันนอกประเด็นจนเกินไป อาจจะเล่าแบบแตะนิดๆเพื่อที่จะให้หนังมันขับเคลื่อนไปในทิศทางที่ต้องการ
หนังครบตามขนบธรรมเนียมของหนังมาเฟีย สัจจะ น้ำมิตรลูกผู้ชาย ตำรวจเลวและตำรวจตงฉิน ฉากแอ็คชั่น การเติบโตของตัวละคร อัตตาที่เราเคยถือในตอนเลือดร้อนพอแก่ตัวลงก็ต้องปลงและคิดถึงชีวิตในอนาคตเป็นเรื่องธรรมดา
แต่สิ่งที่เด่นที่ทำให้ผมรู้สึกชอบหนังชุดนี้ก็คือการแสดงของ ว่านจือเหลียง ในบทของ อาหยง ที่ต้องแสดงเป็นคนโง่ช่างจ้อแต่อวดฉลาดอยู่ตลอดแถมยังเลวได้แตกกระจุยจนทำให้ผมรู้สึกหมั่นไส้ เกลียด และสมเพชมันจริงๆ ต้องชื่นชมในตัวบทของหนังที่สร้างสถานการ์ณต่างๆบวกกับการแสดงของ ว่านจือเหลียง ที่หน้ามันบอกยี่ห้อมาแต่ไกลแล้วววว
แต่ไม่ใช่ว่าโจเหวินฟะ กับ หลิวเต๋อหัวเล่นไม่ดีนะครับ ทั้งสองก็เล่นได้ดีตามมาตรฐานอยู่แล้ว บทพี่จี๋มาเฟียดาวรุ่งของโจเหวินฟะได้เข้าไปอยู่ในใจผมกับร่วมกับ เสี่ยวหม่า โคตรเซียนเกาจิ้ง และ อ.หลี่มู่ไป๋ เป็นที่เรียบร้อยแต่ว่าการแสดงของ ว่านจือเหลียง มันเตะตากรรมการจริงๆซึ่งถ้าไม่มีตัวละครตัวนี้เรื่องราวทั้งหมดคงไม่เกิดขึ้น
อีกหนึ่งสิ่งที่ทำให้ผมอินกับหนังเรื่องนี้และไปกับหนังได้ง่ายนั่นก็คือเสียงพากษ์ไทยของทีมพากษ์ อินทรี ที่ใช้คำพูดและน้ำเสียงได้ดี แค่ฉากที่พี่ฉีโทรศัพท์คุยกับคู่อริฉากเดียวก็ทำให้รู้เลยว่าพี่ฉีน่าเกรงขามแค่ไหน
โดยรวมทั้งต้นตระกูลโหดและบริษัทโหดเป็นหนังเรื่องเดียวกันเป็นเนื้อเดียวกันจริงๆในความรู้สึก ไม่ใช่หนังที่ต้องการต่อยอดและสร้างเรื่องราวเพิ่มเติมแต่อย่างใด บวกกับการเล่าเรื่องที่เป็นเส้นตรง 1 2 3 4 ผสมความน้ำเน่าและคลุกเคล้ากับการแสดงของ ว่านจือเหลียง ทำให้หนังออกมาสนุกและน่าติดตามไปตลอดทั้งเรื่อง
รูปภาพประกอบจาก Youtube ช่อง James Seavey
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
