เรื่องเล่าช่วงโควิด
00.50 am.
คืน 27 เมษายน 2563 00.30 น. กับคืนฝนตกที่เย็นสบายและท้องที่หิวในยามดึก ไม่มีอะไรจะไปดีไปกว่าหาอะไรลงท้องร้อนๆ ซักหน่อย
ตัดสินใจอุ่นนักเก็ตไก่ชีสหอม ๆ เฟรนช์ฟรายกรอบๆ ชั่งเข้ากันได้ดีเลยเกิน เอาลงหม้อรอเวลาจนกิน กลิ่นชีสชั่งหอมเย้ายวนกับเฟรนช์ฟรายเตะจมูกอย่างจัง
นั่งลงพร้อมชิมอาหาร "อืม....ใช้ได้นิ" (ไม่ได้อร่อยหรอกลุงหิว) นั่งได้ไม่ถึง 2 นาที กำลังหยิบมือถือมาดูว่ากี่โมงแล้วนะ ตัวเลขแสดงเวลา 00.50 am นั้นแหล่ะคือเวลาหนัง Thriller กำลังเริ่มฉาย!!
หลังกัดนักเก็ตลิ้นที่กำลังรับรส อยู่ๆ มีวัตถุบางอย่างเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงบนโต๊ะอาหารพุ่งเข้ามาเหมือนสิบล้อเมายาบ้า ตอนที่ลุงไม่ทันตั้งตัว มันไม่ใช่ งู, ตะขาบ หรือ หนูท่อ(ที่ใหญ่กว่าแมวบ้าน) ใช่มันคือ "แมลงสาบ" ห๊ะ!! "แมลงสาบ" เออ แมลงสาบนี้แหล่ะ!!
อารมณ์เหมือนผู้กองเบ็นซ์สอนน้องทหารประกอบปืนแล้วลูกปืนลั่นใส่หน้า เฉียดเบ้าตาไป 2 นิ้ว จนเห็นลูกปืนหมุนมางี้ ถถถถถถถ ปรับมาเป็นภาพช้า 0.25× แมลงสาบพุ่งเข้ามาแล้วบินทันทีเฉียดหน้าไป พร้อมการกระโดดหนีแบบระบบ Auto จากที่เกิดเหตุ พร้อมชื่อสัตว์เลื้อยคลานชนิดหนึ่ง ทั้งๆ ที่มันคือแมลงสาบ
ตั้งแต่เด็กผ่านช่วงวัยรุ่นจนมาแก่ปูนนี้ก็ยังไม่เคยเข้าใจวงจรแมลงสาบเลยจริง ๆ กับการที่อยู่ดีๆ ก็โผล่มาบนโต๊ะ แล้วบินเข้าหาด้วยความเร็วสูงทันที ทำไมหิวหรอ ? หรอกลัวลุงแก่ๆ คนนี้จะทำร้ายแก
ใช่!! หลังจากนั้นการกินอะไรรองท้องคงไม่อุ่นใจแน่นอน ความหวาดระแวง ภาพที่โฉบไปมาเหมือนมันเมายาบ้ายังคงอยู่ในหัว เชนไดร้ท์เท่านั้นที่จะสงบศึกครั้งนี้ได้ หลังจากนั้น เชิญญาติพี่น้องมานำตัวไปณาปณกิจได้เลย เชนไดร์ท์ ตายเรียบ
ปล. รีวิวขนาดนี้ เชนไดร้ท์ ต้องเข้า sponsors แล้วนะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
