“เดจาวู” หรือ แค่ความฝัน💤
ขณะที่เดินไปปิดไฟหลังจากใช้งานเสร็จ เพื่อให้บริเวณนั้นมืดลง เวลานี้..เป็นเวลาที่ทุกคนกำลังเตรียมตัวจะกลับบ้าน หรือที่เรียกกันติดปากว่า “ออกเวร”
สิ่งที่แว๊บบบ...เข้ามาในหัวอย่างไม่ทันตั้งตัว คือ เรื่องเล่าจากน้องคนหนึ่ง ที่เคยอยู่เวรด้วยกัน เมื่อสมัยยังทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลรัฐบาลตติยภูมิแห่งหนึ่ง
เวรวันนั้น...
หลังจากที่พวกเราแต่ละทีม ทำงานกันมาตั้งแต่เช้าจนถึงเวลานี้ นับรวมประมาณ 18 ชม. ตอนนั้นเวลาประมาณตี 2 กว่า บรรยากาศรอบตัว เริ่มสงบลง ได้ยินแม้กระทั่งเสียงลมหายใจของเพื่อนร่วมงาน ซึ่งแตกต่างจากช่วงเมื่อตอนหัวค่ำอย่างสิ้นเชิง ที่ทุกคนต่างเร่งรีบทำงาน และเดินสวนกันอย่างขวักไขว้
แสงไฟยังคงสว่างอยู่ในห้องผ่าตัดอีกห้อง ทีมหนึ่งยังคงทำเคสในยามดึก ส่วนทีมที่เหลือต่างเป็นเวลาพัก คืนนี้..อีกยาวไกล ขอให้โลกสงบสุข(ได้แต่ภาวนาอยู่ในใจ) ความง่วงและความอ่อนล้าทำให้งีบหลับไปแบบไม่รู้ตัว แต่ถึงกระนั้นก็หลับไปแบบไม่สนิท เพราะเสียงกรนของใครคนหนึ่งเรื่อยมาตามสายลม คู่เวรที่เราต่างเป็นทีมเดียวกันนอนอยู่ไม่ห่าง ส่วนอีกทีมนอนพักก่อนเราไปหลายชั่วโมงแล้ว แน่นอน..ถ้ามีเคสต่อไป ต้องไม่ใช่ทีมเรา ฮึ ฮึ!!!😏
https://web.500px.com/photo/162463499/Hospital-Corridor-by-castillocaparuas/
มีห้องพักเวรพยาบาลแบบเตียง 2 ชั้น อยู่อีกด้านหนึ่งของห้องผ่าตัด ซึ่งค่อนข้างห่างไกลผู้คน ห้องพักดูทีวีจึงเป็นพื้นที่รวมตัว และพักผ่อนที่สำคัญของคนอยู่เวร แต่ละคนต่างจับจองมุมของตัวเอง เป็นพื้นที่ส่วนตัวบนโซฟาที่กว้างใหญ่
คืนนี้เงียบสงบ ขณะที่กึ่งหลับกึ่งตื่น เหมือนนอนหลับไม่สนิท เพราะเสียงกรนที่ดังตลอดเวลาของคนในห้อง ได้ยินเสียงใครคนหนึ่งขยับตัว และลุกขึ้นมากลางดึก เพื่อทำอะไรบางอย่าง แล้วจู่ๆก็เอนตัวนอนลงอย่างเงียบสงบต่อไป
ความรู้สึกผ่านไปไม่นาน แต่ผ่านไปเป็นชั่วโมงก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
📞”กริ๊งงงงงงง กริ๊งงงงงงง กริ๊งงงงงง!!! “
ผู้รับสายไม่ปล่อยให้เสียงนั้นดังอยู่นาน
จึงรีบยกหูโทรศัพท์
👤”สวัสดีค่ะ ห้องผ่าตัด ...(ชื่อ)....พยาบาลรับสายค่ะ”
https://weheartit.com
ตอนนั้นยังหลับๆตื่นๆ ปลายสายสนทนาอยู่พักใหญ่ จับความได้ว่า หมอโทรมาแจ้งว่า จะมีเคสซีซ่า* ตอนประมาณตี 5 สักพักทีมดังกล่าวจึงลุกไปเตรียมของและเปิดห้อง ที่ห้องผ่าตัดหมายเลข 2 ซึ่งเป็นห้องประจำสำหรับการผ่าตัดคลอด
☀️☀️☀️☀️
แสงตะวันเริ่มส่องเข้ามาทางหน้าต่าง เป็นสัญญาณบอกของวันใหม่ ห้องผ่าตัดหมายเลข 2 ยังคงมีไฟสว่างที่หน้าห้องอยู่ ได้เวลาลุกออกไปล้างหน้าแปรงฟัน สลัดความง่วงออกไป และทำตัวเองให้สดใสเพื่อรับกับเช้าวันใหม่
หลังจากกลับมาตรงห้องทีวีเช่นเดิม ทีมที่ทำเคสห้อง 2 ก็เสร็จแล้ว น้องคนหนึ่งที่นั่งอยู่พูดขึ้นว่า
“เมื่อคืนได้ยินเสียงคนเข็นเปลผ่านมา ก็เลยลุกขึ้นมาดู พอดีเห็นแค่หลังไวๆแล้วเลี้ยวไปทางห้อง 2 ก็นึกว่ามีเคสซีซ่า แต่เห็นทุกคนนอนนิ่งไม่ขยับเลย เอ๊ะ!!หรือว่าจะฝัน”...”ตกลง เมื่อคืนมีซีซ่ากี่เคสนะ”
ทีมเวรหนึ่งที่ได้พักหลังสุด ตอบว่า “ก็มีเคสเดียวนิ เคสที่แกเข็นไปตอนตี 5 “...”มีอะไรเหรอ????” น้ำเสียงเต็มไปด้วยความสงสัย
“แต่หนูรู้สึกเหมือนเห็นเวรเปล เข็นคนไข้เลี้ยวไปทางนั้นไม่ทันได้เห็นหน้า เพราะบังมุมห้องพอดี แต่เห็นทุกคนก็นอนอยู่ครบ ความรู้สึกเหมือนมันลางๆ แต่ภาพยังติดตา จะว่าฝันก็ไม่ใช่ ก็คิดในใจ แล้วใครเปิดของ**
ทั้งที่คิวต่อไปเป็นคิวหนู”
ทุกคนต่างทำหน้างง ไปสักพักหนึ่ง...
“แล้วหมอก็โทรมาเซ็ทเคสตอนตี 4 หนูเป็นคนรับโทรศัพท์ ว่าจะทำเคสซีซ่าตอนตี 5 ก็เลยรีบไปเปิดของ แต่เอ๊ะ!! ก็สงสัยอยู่ ตอนไปเปิดของ ว่าทำไมเคสเสร็จไวจัง ไม่เห็นมีใครมาตามไปเข้าเคสเลย”
เมื่อน้องคนนั้นพูดจบ ทุกคนต่างถกเถียง อภิปรายกันไปต่างๆนานา เพราะเนื่องจากว่าเคสที่เซ็ทมาผ่าตัดซีซ่า เมื่อคืนนี้..มีเพียงเคสเดียว คือตอนตี 5 เท่านั้น🕔
https://web.500px.com/photo/85830349/Walk-Alone-by-Sertac-Salman
หวังว่าผู้อ่านจะสนุกและเพลิดเพลินนะคะ สุดท้ายนี้มีคำศัพท์ที่น่าสนใจในบทความนี้มาฝากผู้อ่านทุกท่านค่ะ
* ซีซ่า ย่อมาจาก Cesarean Section หมายถึง การผ่าตัดคลอดบุตรทางหน้าท้อง
** เปิดของ หมายถึง การเปิดของ Sterlie ที่ห่อด้วยผ้าหรือพลาสติก 2 ชั้น เพื่อให้ของเหล่านั้นสะอาดปลอดเชื้อสำหรับทำเคสผ่าตัด
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
