คูคันนา
เฮ็ดได้ซ้ำนี่แหละ คอยเป็นคอยไป.
หลายสิบปีที่หนีนาสู่ป่าคอนกรีต บนเส้นขีดแบ่งจนรวยอยู่ด้วยความฝัน มุ่งมั่นสู่เป้าหมายจนลืมวัวควายที่เคยขี่ เกือบลืมคนหวังดีที่เคยกล่อมนอน เคยสอนให้หัดเดิน จนกล้าเผชิญกับโลกกว้าง ความทุกข์ ความสุขจากการทำงานด้วยปริญญา หาได้แตกต่างจากการทำไร่ทำนา ทำงานด้วยปริญญาบ่หนักหนาแต่หนักใจ คนบ้านเราสมัครงานไปไม่มีใครใหญ่จนเป็นนายตัวเอง ต้องทำทุกอย่างตามนายสั่ง ไม่รู้จักเลียก็เพลียใจจนไม่รู่ง อุดมการณ์ของการทำงานต้อง "ได้ครับผมเหมาะสมครับนาย " ทำไม่ได้ก็มีควายเป็นเพื่อน ค.ฅน มาใช้ ค.ควาย เลยด่าเจ้านายเอาควายทำ...ขำๆ ก่อนลาออก ที่บอกเล่าข้าเจ้าคิดในใจ
ทิ้งใบปริญญาที่เล่าเรียนมาแสนยากเค็ญ มาเป็นชาวนา ออกจากป่าคอนกรีต เดินข้ามขีดรวยจนหลุดพ้นสิ่งที่ฝัน หลายสิบปีที่มุ่งมั่นหาวันถึงจุดหมาย แม้เงินเดือนจะแพงลิ่ว ไม่เกินสองสามวันก็ตัวปลิว ทำงานจนหิวโซอย่างเก่า เงินกู้ บัตรเครดิตคือมิตรแท้ เพราะมีแค่รายเซ็นต์ เราก็สนุก สะดวก สบายได้แล้ว ดอกเบี้ยบานตะไท สุดท้ายก็ได้กลับสู่ท้องนาป๋าเขาถิ่นกำเนิด เรียนรู้อาชีพเก่าของบรรพบุรุษ เป็นกระดูกสันหลังของชาติ
เมื่อไร้ปริญญา ทำไร่ทำนามันก็เหนื่อย แต่ก็สุขใจ บ่มีควายด่า (ขายเมิ่ดูแล้ว) เป็นนายตัวเอง เหนื่อยก็พักหนักก็หยุด ได้อยู่ดูแลแม่ผู้แก่ชรา ลูกเราอยู่พร้อมหน้า ได้อบรมเลี้ยงดู ทำให้ดู อยู่ให้เห็น เช้าเย็นคือความสุขที่แท้จริง ข้าวกินกะเต็มเล้า เฮาสิหัวซาไผ...พะนะ
ทิดเซียง ศรีสะเกษ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
