มีคำกล่าวว่า ........................
คนที่เก่งจริงในโลกนี้ คือคนชนะได้ แต่… ไม่จำเป็นต้องชนะอยู่ร่ำไปในทุกครั้งไป
มีใจกว้างขวางพอที่จะยอมแพ้บ้าง มีใจเมตตาพอที่จะปล่อยผ่านไป
การใช้ชีวิต ก็เหมือนกัน รู้ ไม่จำเป็นต้องพูด ไม่พูด ใช่ว่าจะไม่รู้
หากคุณพูดในสิ่งที่คุณรู้ แต่เป็นเรื่องที่เจ้าของเรื่องไม่อยากให้รู้
หรือไม่คิดว่าคนอื่นจะรู้ คุณไม่ได้มิตร แต่ได้ศัตรู
ต่อหน้าคนใจแคบ คุณต้องใจกว้าง ถ้าทำใจกว้างไม่ได้ ก็ต้องแกล้งโง่…..
คนทุกคนบอกว่า “รับความจริงได้” ต้องการให้คุณ “พูดความจริง”
แต่พอคุณพูดแล้ว “ใช่ว่าจะรับได้” บางครั้ง.. อาจจะ “โกรธ” คุณอีกต่างหาก
ที่ “เสือก” รู้ความจริง หรือ “รู้ทันเขา” บางที… ที่เขาอยากให้เราพูด
เพียงแค่ต้องการจะรู้ว่าคุณรู้เท่าไหน แต่ไม่ได้หมายความว่ารับความจริงได้
เมื่อรู้ว่าคุณรู้เยอะมาก เยอะกว่าที่เขาคาดไว้ เขาย่อมโกรธคุณ เพราะ “รู้ทัน”
ดังนั้นเราควรทำตัวเหมือนลูกแมวนั่นหละ ลูกหมานั่นหละ งามแล้ว