มีอยู่วันหนึ่งที่ผมกำลังเดินจูงเจ้ามอมออกไปตลาดนัดหน้าปากซอย
ผมก็เดินผ่านหน้าบ้านของคน ๆ หนึ่ง
ผมหันไปมองไปที่หน้ารั้วบ้านหลังนั้น
แล้วผมก็พบกับ...
อะไรที่ไม่อยากจะเก็บไว้
แต่ก็ไม่กล้าทิ้ง...
ผมยืนอึ้ง และยืนคิดอยู่นานเหมือนกัน ก็เลยตัดสินใจเดินไปใช้โทรศัพท์สาธารณะโทรไปบอกเจ้าของบ้านหลังนั้นว่า...
ไอ้กองที่อ้าปากหวออยู่หน้าบ้าน ไม่ใช่ของสุนัขผมมาถ่ายไว้นะ...
ปล. เรื่องนี้แต่งขึ้นประกอบเพลง เพราะความจริงผมไม่ได้เลี้ยงสุนัขหรอก เนื่องจากลำพังตัวเองก็ยังไม่มีจะแDกเลย
...และ...
ปล. ที่ 2 ไม่ต้องแปลกใจหรือสงสัยว่า เสียงลำโพงท่านเหมือนลำโพงแตก เพราะเสียงร้องโหยหวนประกอบเสียงเปียโนเพราะ ๆ นี้ ผมใช้เทคนิคแต่งเสียงคล้ายพูดผ่านโทรศัพท์สาธารณะ เพื่อให้เข้ากับเรื่องที่โม้ไว้ตอนต้นครับ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
