วันเกิดของตำนาน
เล่าเท่าที่ผมรู้....ตอน "Gerrard Begins"
ลิเวอร์พูล ฟุตบอล คลับ เจอเรื่องหนัก ๆ ในการออกสตาร์ทต้นปี 2015
สตีเว่น เจอร์ราร์ด กัปตันทีมคนสำคัญ ผู้เป็นเด็กท้องถิ่น และเป็นสัญลักษณ์ของสโมสรที่ชัดเจนมาก ๆ ในช่วงระยะเวลา 5 ปีหลังสุด ได้ประกาศอำลาทีมที่อยู่มาตั้งแต่ 9 ขวบ
เขาอยู่ที่แอนฟิลด์ 25 ปีเต็ม
ปี 1987 บนวัยเกือบ ๆ จะ 9 ขวบ เจอร์ราร์ด เริ่มต้นกับ ลิเวอร์พูล อะคาเดมี่ และมี ฮิวจ์ แม็คออลี่ย์ เป็นโค้ชคนแรก และได้รับความสนใจจาก แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เช่นกัน
เจอร์ราร์ด เกือบจะไม่ได้เป็นนักฟุตบอล เพราะลงเล่นฟุตบอล ในสนามหญ้า ตอนนั้นบอลไปตกที่พุ่มไม้ที่รกมาก ๆ เพื่อนตะโกนว่า ห้ามเอามือจับบอล ทำให้ เจอร์ราร์ด หวดบอลที่อยู่ในพุ่มไม้ ปรากฏว่า นิ้วหัวแม่เท้าโดนคราดทิ่มเข้าไปอย่างจัง ก่อนจะนำส่งโรงพยาบาล และเกือบต้องตัดนิ้วเท้าทิ้ง
ซึ่ง เจอร์ราร์ด มาบอกทีหลังว่า "นับตั้งแต่เป็นนักฟุตบอลอาชีพ มีอาการบาดเจ็บมากมาย แต่ไม่เคยเจ็บขนาดวันนั้นที่โดนคราดทิ่มนิ้วมาก่อนเลย"
ในปี 1989 เจอร์ราร์ด บอกว่าา เขาเล่นฟุตบอลที่ลิเวอร์พูล เพื่อเป็นการอุทิศ ให้กับ จอน-พอล กิลฮูลี่ย์ ลูกพี่ลูกน้องวัย 10 ขวบ ที่เสียชีวิตในเหตุการณ์ ฮิลล์สโบโร่ ซึ่ง เจอร์ราร์ด เกือบได้ไปชมเกมนั้นเช่นกัน
หลายสิ่งหลายเหตุการณ์ผลักดันให้เป็นนักเตะอาชีพ เขาได้ร่วมซ้อมกับทีมเยาวชนลิเวอร์พูลเต็มรูปแบบตอนอายุ 14 ในยุคนั้น เจอร์ราร์ด ที่กำลังอยู่ในการดูแลของ “ด่วนอันตราย” สตีฟ ไฮเวย์ อดีตดาวดังของทีม ซึ่ง เจอร์ราร์ด ขยับขึ้นมาติดทีมโรงเรียนของอังกฤษ และเกือบจะติดทีมชาติอังกฤษ ชุด ยู-15 พร้อม ไมเคิ่ล โอเว่น ในการคัดตัวที่ลิลล์แชล
ปรากฏว่า เจอร์ราร์ด ไม่มีชื่อติดทีม ทำให้เขาโกรธมากถึงกับโทรไปหา ไฮเวย์ ปรากฏว่าปลายสายตอบว่า “เป็นคนปฏิเสธด้วยตัวเอง” พร้อมกับบอกกับ เจอร์ราร์ดว่า ให้มาที่เมลวู้ด แล้วจะได้อะไรมากกว่าไปติดทีมชาติหนนี้
เป็นจิตวิทยาที่ได้ผล เมื่อ ทีมชาติอังกฤษรุ่นเล็ก มาอุ่นแข้งกับ ลิเวอร์พูล อะคาเดมี่ แน่นอนว่า เจอร์ราร์ด วิ่งประดุจม้าบ้าและยิงประตูได้อีกด้วย
กระทั่งวันที่ 5 พฤศจิกายน 1997 ในยุคที่ รอย เอฟแวนส์ เป็นผู้จัดการทีม เจอร์ราร์ด ได้สัญญาเป็นนักเตะอาชีพ และรับเงิน 700 ปอนด์ต่อสัปดาห์
หนึ่งปีต่อมา ลิเวอร์พูล ฟุตบอล คลับ เปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญ เมื่อ รอย เอฟแวนส์ ทำงานร่วมกับ เชราร์ อุลลิเยร์ เป็นกุนซือคนคู่ เป็นคู่แรกในประวัติศาสตร์ ทำงานกันได้เพียง 3 เดือน ซึ่ง อุลลิเยร์ ได้ทำงานแบบเดี่ยว ๆ
คล้ายกับว่า ฟ้าก็เปิดให้กับ เจอร์ราร์ด เช่นเดียวกัน
29 พฤศจิกายน 1998 ลิเวอร์พูล เปิดบ้านพบกับ แบล็คเบิร์น โรเวอร์ส ในนาทีสุดท้ายของเกมก่อนทดเวลาบาดเจ็บ ขณะที่ทีมกำลังนำอยู่ 2-0 เจอร์ราร์ด ที่ได้ใส่หมายเลข 28 แทนที่ นิกกี้ ริซโซ่ ได้ลงสนามเป็นเกมแรกให้กับทีม เป็นเกมที่แอนฟิลด์ โดยลงแทน เวการ์ด เฮ็กเก้ม แบ๊คขวานอร์วีเจี้ยน
ก่อนจะประเดิมเป็นตัวจริงหนแรกในเกมยูฟ่า คัพ เจอกับ เซลต้า บีโก้
เจอร์ราร์ด นับว่าเขาโชคดีอย่างมากที่อยู่ร่วมกับนักเตะแดนกลางชั้นดีมากมาย ตั้งแต่สมัยเยาวชนจนถึงก้าวมาเล่นชุดใหญ่ เมื่อได้เห็นการเล่นของ รอนนี่ วีแลน, สตีฟ แม็คมาน, จอห์น บาร์นส์ จนมาถึงรุ่นสไปซ์บอยอย่าง สตีฟ แม็คมานามาน, เจมี่ เร้ดแนปป์, แพทริค แบร์เกอร์ และได้เล่นกับ พอล อินซ์, แกรี่ แม็คอัลลิสเตอร์, แดนนี่ เมอร์ฟี่ย์ และดีทมาร์ ฮามันน์
ซึ่งช่วงที่ เจอร์ราร์ด ก้าวขึ้นมาใหม่ ๆ นั้น เขาเล่นในบทบาทมิดฟิลด์ริมเส้นด้านขวา และไม่ได้มีวี่แววแห่งการเป็น”สัญลักษณ์ของทีม” เนื่องจากตอนนั้นทีมมีความภูมิใจอย่างมาก เมื่อมีเด็กท้องถิ่นก้าวขึ้นมาก่อนหน้านั้นถึง 3 คนนั่นคือ ร็อบบี้ ฟาวเลอร์, เจมี่ คาร์ราเกอร์ และไมเคิล โอเว่น
กระทั่งวันที่เขาก้าวขึ้นมาเป็นตัวหลัก และได้เป็นกัปตันทีมจากการมอบหมายของ อุลลิเยร์ ในเดือนตุลาคม ปี 2003 จากเด็กที่เล่นบอลไร้สติ กลับสุขุมลุ่มลึกมากยิ่งขึ้น
การนำทีมได้แชมป์ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ลีก ที่อิสตันบูล ปี 2005 คือจุดที่ให้ทุกคนรักและบูชา เจอร์ราร์ด รวมถึงการปฏิเสธโอกาสในวินาทีสุดท้ายที่ไม่ย้ายไปเชลซี ในปีเดียวกัน
หากนับจากวันที่เริ่มต้น ไม่มีใครคิดหรอกครับว่า เจอร์ราร์ด จะอยู่ยั้งยืนยงที่แอนฟิลด์มาจนถึงทุกวันนี้
สตีเว่น เจอร์ราร์ด อยู่ในทีมชุดใหญ่ที่แอนฟิลด์ ภายใต้การโค้ชของ 5 กุนซือ 5 สัญชาติ ที่แอนฟิลด์ เริ่มจาก เชราร์ อุลลิเยร์ เป็นชาวฝรั่งเศส, ราฟา เบนิเตซ เป็นคนสเปน, รอย ฮอดจ์สัน เป็นคนอังกฤษ, เคนนี่ ดัลกลิช เป็นชาวสก็อตแลนด์ และเบรนแดน ร็อดเจอร์ส เป็นคนไอร์แลนด์เหนือ
ในยุคทุนนิยม คงจะยากมาก ๆ ที่จะหานักเตะในลักษณะเดียวกันกับ สตีเว่น เจอร์ราร์ด ค่อนข้างยาก ยากมากจริง ๆ
การเป็นคนท้องถิ่น, เป็นแฟนบอล และขึ้นมาเป็นกัปตันทีมได้คือความพิเศษ แน่นอนว่าคนจะรักเจอร์ราร์ด มากๆ
หากว่ากันถึงเรื่องระบบการเล่นในปัจจุบัน ไม่ใช่การสูญเสีย แต่จะเป็นการเริ่มเจเนเรชั่นใหม่ที่ไม่มีนักเตะท้องถิ่น
แต่เป็นการสูญเสีย"สัญลักษณ์"ของสโมสร
ปริศนาอนาคตของ เจอร์ราร์ด เดากันไม่ยาก คือเขาต้องการจะเป็นนักเตะที่ลงสนามต่อเนื่อง และจะไปในลีกที่สามารถเล่นได้
แต่ปริศนาอนาคตของ ลิเวอร์พูล ฟุตบอล คลับ ยุคไร้ เจอร์ราร์ด อันนี้น่าสนใจยี่งกว่า โดยเฉพาะใครจะคุมทีมต่อไป เพราะตลอด 2 ปีเศษ ๆ ของ ร็อดเจอร์ส ต้องบอกว่า มันโยโย่เกินจริง
พร้อมกับต้องสู้กันต่อไปในยุคที่ไร้”เด็กบ้าน”
การออกจากทีมไปของ เจอร์ราร์ด คือสิ่งที่น่าสนใจมาก ๆ สำหรับอนาคตของทีม และอนาคตของเด็กบ้าน เหมือนเป็นการเริ่มต้นกันใหม่ก็ไม่ปาน
แฟนบอลทั้งรักและเกลียด ไมเคิล โอเว่น
แฟนบอลรัก ร็อบบี้ ฟาวเลอร์
แฟนบอลชื่นชม เจมี่ คาร์ราเกอร์
แฟนบอลรักและศรัทธาที่สุด สตีเว่น เจอร์ราร์ด เพราะเค้าคือผู้ซื่อสัตย์, เป็นแรงบันดาลใจของท้องถิ่น และที่สำคัญ เจอร์ราร์ด คือจิตวิญญาณของสโมสร
......วันนี้ 30 พฤษภาคม เขาอายุครบ 40 ปี
สตีเว่น เจอร์ราร์ด คือมนุษย์ธรรมดา ที่มีครบทั้งพรสวรรค์ และพรแสวง
เคยประสบความสำเร็จ และเคยผิดพลาดจนถูกบูลลี่แบบเหี้ย(ม)ๆไปทั่วโลก
ความเก่งกาจ-ความสามารถ-วาสนาของแต่ละคนไม่เท่ากัน จุดนี้เอามาเปรียบมาเทียบไม่ได้
เจอร์ราร์ด ครองได้เกือบทั้งหมด ยิงประตูได้ในเกมสำคัญ ๆ ได้ถึง 4 รายการเป็นคนเดียวในโลก แต่เขาไม่สามารถจะคว้าถ้วยพรีเมียร์ลีกได้
นั่นเป็นเพราะวาสนา หาใช่ฝีเท้า
แต่สำหรับแฟนหงส์ นี่คือสิ่งเล็ก ๆ เท่านั้น
***********************
เพราะสิ่งที่ เจอร์ราร์ด เป็นก็คือ ทั้งตัวและหัวใจฉาบไปด้วยความเป็นลิเวอร์พูล
จิตวิญญาณของเขาคือสิ่งที่เป็น ลิเวอร์พูล ตลอดไป แบบที่คนอื่น ๆ ไม่มีสิทธิ์ทาบชั้น
กัปตันแห่งตำนาน....กัปตันเด็กบ้าน...กัปตันตลอดไป
เป็นคนธรรมดาที่ทุ่มเทให้กับสิ่งที่ตนเองรักอย่างสุดหัวใจ
“บีแหลมสิงห์”
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
