คุณเคยเป็นเหมือนผมไหมครับ?
ดูเหมือนคนหลงทาง…
ผมมีความฝันหนึ่งที่อยากจะทำให้มันเป็นความจริง แต่ดูจากความเป็นไปได้แล้วมันช่างยากเหลือเกิน ผมพบเจอกับอุปสรรคต่างๆมากมาย ผมพยายามแสวงหาหนทางที่ดีที่สุดเพื่อผมจะได้ไปสู่เป้าหมายที่ผมใฝ่ฝัน ผมยิ่งพยายามมากเท่าไหร่ผมก็ยิ่งรู้สึกว่าผมยิ่งห่างไกลจากเป้าหมายมากเท่านั้น เมื่อถึงจุดหนึ่งของชีวิต ผมเริ่มคิดว่าตัวผมนั้นกำลัง“หลงทาง”
แต่รู้ไหมครับว่าเพราะว่าการหลงทางของผมนี้แหละกลับทำให้ผมได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ พบปะกับผู้คนมากมายและในที่สุด“การหลงทาง”ของผมทำให้ผมรู้ว่า “เส้นทางที่นำไปสู่เป้าหมายที่แท้จริงเป็นอย่างไร" บางช่วงเวลาของชีวิตขณะที่เราแต่ละคนกำลังเดินอยู่บนเส้นทางของตัวเองนั้น เราทุกคนต่างพบเจอความลำบากมากมาย ดังเช่นก้อนหินน้อยใหญ่ถูกวางเรียงรายอย่างไร้ระเบียบ แต่สิ่งเหล่านั้นกลับช่วยให้เรา(ผู้เดินทาง)มีสติมากยิ่งขึ้นในเดิน
การย่ำเท้าแต่ละก้าวอย่างมีความหมายสำหรับเรามากขึ้น เราไม่อาจหลีกเลี่ยงอุปสรรคบนเส้นทางได้ แต่เราสามารถเรียนรู้ที่จะเผชิญกับมันและแน่นอนว่าตัวเรานั้นจะเข้มแข็งขึ้นมากยิ่งขึ้นเมื่อเวลานั้นผ่านไป
ผมเองก็เหมือนกับเด็กดอยทั่วๆ ไป มีความฝันแต่ต้นทุนน้อย ผมอาจจะมีต้นทุนชีวิตน้อยกว่าคนอื่นๆ ด้วยซ้ำ แต่ผมยังเดินหน้าต่อ ทุกครั้งที่ผมเผชิญกับอุปสรรคบนเส้นทางชีวิต ผมมักจะบอกกับตัวเองเสมอว่า “อุปสรรคที่ใหญ่กว่ากำลังรอผมอยู่” ฉะนั้นผมต้องผ่านจุดนี้ให้ได้ก่อน ทุกครั้งที่เผชิญกับวิกฤติของชีวิตผมพยายามมองหาโอกาสและบทเรียนเพื่อวันหน้าจะแกร่งกว่านี้
จงมองหาโอกาสทุกๆ สถานการณ์…
และพบกันตอนต่อไป
เรื่องเล่า…จากเด็กดอย…
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
