หลังจากที่ได้ดูหนัง เรื่อง พราก (still missing) น้องสามก็อยากที่จะมาเล่าแบบละเอียดยิบ!!(สปอย)ถึงฉากต่างๆ จุดพีค การดำเนินเรื่อง ความรู้สึกของ ตัวละคร ให้ทุกคนได้อ่าน และมาเม้ามอยกันค่ะ
โดยหนังจะเปิดเรื่องมาที่ฉากของ พิจ (แสดงโดย ป๊อกปิยธิดา) แม่ของเอพิล เด็กผู้หญิงที่หายตัวไป พิจปลอมตัวว่าเป็นคนขายประกัน มาที่บ้านของผู้ชายวัยกลางคน ซึ่งเธอคิดว่าชายผู้นี้อาจจะจับลูกของเธอไป เมื่อ
เธอเข้าไปในบ้าน ก็ดูเหมือนว่าเขาจะรู้ตัว และได้เกิดการต่อสู้กันขึ้น
หลังจากนัั้นฉากก็ถูกตัดมาที่ฉากของครอบครัว ครอบครัวหนึ่ง
เป็นครอบครัวที่มี3คนพ่อแม่ลูก พร้อมกับเสียงบรรยายของหมอที่ได้พูดเกี่ยวกับภาวะ การมีบุตรยาก จึงต้องพึ่งวิทยาการทางการแพทย์เข้ามาเกี่ยวข้อง
#น้องสามคิดว่าการที่มีการพูดเกริ่นนำแบบนี้จะต้องมีลับลมคมในอะไรแน่ๆ
ในขณะที่ทั้ง 3 คนกำลังกินอาหารว่างกันอยู่นั้น เอก (แสดงโดย จั๊ก ชวิน)
ผู้เป็นพ่อก็เอาแต่ท่องโลกโซเชียล โพสรูปลูกสาวให้กับแฟนคลับที่เข้ามา
ชมความน่ารักของลูกตน จนทำให้พิจรู้สึกว่า เอกไม่ควรที่จะเล่นโซเชียล โพสรูปลูกมากเกินไป หลังจากนั้น เอก ได้บอกกับภรรยาว่า ตอนบ่ายแฟน คลับจะนำของขวัญ มาให้แก่ลูกสาว เนื่องจากวันนี้เป็นวันเกิดของ เอพิล
ในขณะที่เอพิลพบปะกับแฟนคลับเสร็จแล้ว พ่อก็ได้พาเอพิลออกมา และ สาวน้อยเอพิลก็ได้ เจอกับสุนัขที่หน้าตาน่ารักมาก เอพิลจึงขอพ่อเล่นสุนัข เอกจึงยอมให้ลูกเล่น แต่เมื่อเขาละสายตาไปจากลูกได้ไม่นาน เขาก็พบว่า ลูกของเขาได้หายไป
พิจ ที่เป็นผู้สังเกตุการณ์อยู่ภายในบ้านก็เห็นความผิดปกติ ว่าทำไมลูกสาว ถึงไม่อยู่กับสามีของเธอ และเห็นสามี มีท่าทีที่กระวนกระวาย พิจจึงรีบวิ่ง ออกจากบ้านมาหาเอก และถามหาลูกกับเอก แต่เอกบอกว่าอยู่ดีๆลูกก็หาย ไป ทางด้านหมอโอม (แสดงโดย ป๋อมแป๋ม) ซึ่งเป็นเพื่อนบ้านที่อยู่ข้างบ้าน ของพิจก็ออกมาถามว่าเกิดอะไรขึ้น สองสามีภรรยาจึงบอกว่า อยู่ๆเอพิลก็ หายไป
ทุก ๆ คนต่างพากันออกตามหาลูก ทำทุกวิถีทาง ทั้งทำป้ายประกาศ ออกทีวี ซื้อโฆษณา เพื่อตามหาลูก ไม่ว่าจะหมดเงินมากเท่าไหร่ แต่พิจก็พร้อมที่จะ จ่าย ในขณะที่ทั้งคู่กำลังให้สัมภาษณ์กับนักข่าวอยู่นั้น ก็มีสายจากตำรวจ โทรเข้ามาในรายการ บอกว่าพบร่องรอยการเผาศพเด็ก เนื่องจากมีเสื้อผ้า ของเด็กอยู่ในที่เกิดเหตุและคิดว่าอาจจะเป็นน้อง เอพิล
เมื่อ2สามีภรรยาได้ยิน จึงรีบมาที่เกิดเหตุ และได้เข้าไปดูในที่เกิดเหตุ เมื่อ ตำรวจเห็นสองสามีภรรยา ก็ได้สอบถามว่า "นี่ใช่รองเท้าของลูกสาวคุณหรือป่าว" เอก พยักหน้ารับ "นี่ใช่เสื้อของลูกสาวคุณหรือป่าว" เอกก็พยักหน้ารับ อีก แต่ด้านของพิจ ไม่ได้พูดหรือแสดงอาการแต่อย่างใด ได้แต่ทำหน้านิ่งๆ แล้วเดินจากไหน (ตอนที่ดูน้องสามก็งงว่า ทำไมแม่ถึงดูไม่เสียใจเลย หรือจะยอมรับความจริงไม่ได้กันแน่)
เมื่อกลับมาถึงบ้าน พิจก็บอกกับเอกว่า "นั่นไม่ใช่ลูกของเรา"
" พิจเป็นแม่ พิจมั่นใจว่าลูกของเรายังไม่ตาย" เอกพยายามบอกให้พิจรับ
ความจริง แต่พิจก็ยังยืนยันว่า เอพิลยังไม่ตาย
ในขณะที่ทั้งคู่ไปพบกับหมอ หมอได้บอกกับทั้งคู่ว่า ดีเอ็นเอของเด็กตรงกับพิจแค่ 50 เปอร์เซนต์ แต่กลายเป็นว่าไม่พบดีเอ็นเอของเอกเลย (นั่นไง แล้วใครเป็นพ่อเอพิลล่ะ น้องสามแอบคิดในใจว่า พิจอาจจะไม่ได้มีชู้หรอก แต่น่าจะเกิดจากหมอที่เอาสเปิร์มของใครก็ไม่รู้มาฉีดให้พิจ เพราะเค้าเรื่องตั้งแต่ ต้น พูดเกี่ยวกับภาวะการมีบุตรยาก)
ในขณะที่ทั้งคู่ยืนอยู่หน้าลิฟต์ เอกก็ถามว่า พิจได้ยินที่หมอพูดเมื่อกี้ไหม พิจจึงตอบไปว่า หมอก็พูดว่าพบดีเอ็นเอของพิจอยู่50 เปอร์เซนต์ไง เอกบอกไปอีกว่า หมอบอกว่าไม่พบดีเอ็นเอของเอกเลย นั่นก็หมายความว่า ลูกไม่ใช่ ลูกของเอก อารมณ์ของเอกค่อยๆครุกรุ่นขึ้นเรื่อยๆ
จนเมื่อกลับมาถึงบ้าน เอกปิดประตูรถเสียงดังมาก เอกโกรธมาก เพราะเอกคิดว่า พิจนอกใจตน (น้องสามคิดเองนะคะว่าเอกน่าจะคิดแบบนี้) ในขณะที่ เอกพยายามบอกกับพิจว่า เอพิลไม่ใช่ลูกของตน แต่พิจก็ไม่ได้พูดอะไร และดูเหมือนว่าในหัวของเธอคิดเพียงแค่ว่าทำอย่างไรถึงจะได้เจอลูก
เธอพยายามตามออกตามหาลูก และได้ไปพบกับแกงค์ค้ายาที่ได้เอาแรง งานเด็กไปใช้งาน เธอตามเข้าไปดูจนถูกพวกแกงค์ค้ายาทำร้าย เธอจึงคิด ที่จะต่อสู้ หาวิธีป้องกันตัว
ในคืนหนึ่งพิจกำลังหาวิธีที่จะตามหาตัวลูก ก็ได้ไปเจอข้อมูลเกี่ยวกับแม่ที่ ตามหาลูกนานอยู่7ปี จนเธอฆ่าตัวตาย และมีข้อมูลของนักสืบเด็กอยู่ในนั้น ด้วย พิจจึงไปตามที่อยู่ของนักสืบผู้นั้น
เมื่อไปถึงพิจก็ได้ไปว่าจ้างนักสืบชายหนุ่มที่ดูจะไม่ได้เป็นโล้เป็นพาย
แถมยังคิดค่าจ้างในราคาที่สูงมากอีกด้วย แต่พิจก็ยอมจ่ายโดยไม่มีการต่อ
รองใดๆ
หลังจากที่พิจกลับจากพบนนักสิบแล้ว ก็ได้กลับมาที่บ้านและบอกกับเอกว่าตนจะขายบ้าน เพราะการตามหาลูกต้องใช้เงินจำนวนมาก
เอกจึงพูดว่า "ลูกของเธอเขาตายไปแล้ว"
"ไม่จริงลูกของเรายังไม่ตาย"พิจตอบกลับ
"เอพิลไม่ใช่ลูกผม ถ้าคุณอยากจะขายก็ขายไป"
เมื่อพิจตื่นมาตอนเช้าก็พบว่าเอกได้ทิ้งของทุกอย่างไว้ให้พิจ และเดินออก ไปจากบ้าน พิจรู้สึกเศร้าใจแต่ตอนนี้สิ่งที่เธอต้องทำคือ การตามหาลูกให้พบ เมื่อเวลาผ่านไปพิจรอโทรศัพท์จากนักสืบ แต่ดูเหมือนว่านักสืบจะเงียบหาย ไป พิจจึงกลับไปหานักสืบอีกครั้ง เพื่อถามถึงความคืบหน้าของลูกสาว
แต่ดูเหมือนว่านักสืบชายจะไม่ได้กระตือรือร้นในการตามหาลูกสาวให้เธอ เลย เธอจึงถามนักสืบชายไปว่า "คุณเคยมีลูกหรือป่าว"
"ขนาดเมียผมยังหาไม่ได้เลย" นักสืบชายตอบกลับ
"แล้วแม่ล่ะ"คำพูดนี้ดูเหมือนจะไปจี้โดนปมอะไรบางอย่างของนักสืบชายเข้า ทำให้เขามีท่าทางที่ไม่พอใจเอาอย่างมาก และพิจก็ได้เล่าว่า เธอได้ไปเปิด เจอข่าวของหญิงสาวที่รอคอยลูกอยู่7ปี แต่หญิงคนนั้นก็ได้ฆ่าตัวตายลงไป และเห็นว่าคุณเป็นนักสืบเด็ก พิจกล่าวต่อไปอีกว่า คุณคงไม่เข้าใจความรู้สึกของคนที่ต้องสูญเสียของรักไปหรอก พิจกล่าวพร้อมน้ำตา
"ทำไมผมจะไม่เข้าใจล่ะ "นักสืบหนุ่มพูดขึ้น "ผมนี่แหละคือลูกชายของผู้หญิงที่ฆ่าตัวตายคนนั้น" (ป๊าด ถึงว่าทำไมถึงมีรูปของนักสืบชายคนนี้อยู่ในข่าว ด้วย)
หลังจากที่นักสืบหนุ่มโดนจี้ปมเข้าไปเต็มๆ ทำให้เขากระตือรือร้นที่จะตามหาลูกสาวของพิจ เขาจึงไปบอกข่าวให้พิจรู้และช่วยกันตามหาจากสถานที่ค้า
ประเวณีเด็ก (ลืมบอกค่ะ ว่ามีเด็กสาวคนหนึ่งมาหาพิจ ให้เธอช่วยไปบอก นักสืบให้ตามหาน้องชายของเธออีกคนด้วย) ทั้งสามคน รีบเข้าไปตามหา เอพิล และน้องชายของวัยรุ่นสาว แต่ก็ไม่เจอ และทันใดนั้นเองแกงค์จับเด็กก็ได้เข้ามาเจอกับทั้งสามคน และได้เกิดการต่อสู้กัน แต่ทั้งสามคนก็รอดมา ได้ เพราะพิจได้พกปืน ไปด้วย
หลังจากที่ทั้งสามรอดตายจากการต่อสู้กับแกงค์ค้าประเวณีเด็กได้แล้ว ก็ได้ขับรถมาจอดซื้อเครื่องดื่ม โดยมี แทน นักสืบหนุ่มนั่งรออยู่ในรถ ในขณะที่ แทน กำลังนั่งรออยู่นั้น แทนก็ได้นึกถึงเรื่องราวในวัยเด็ก แทนถูกชายโรค จิตจับตัวไป และถูกทรมาณ โดยการนำปลอกคอที่สามารถสั่งให้ช็อตได้ทุก เวลาที่ชายโรคจิตต้องการ เพียงแค่เขากดไปที่พวงกุญแจตุ๊กตาที่เขาได้ถือ ติดมือไว้ตลอด(จิตมากจริงๆค่ะ)
แทนมีความหวาดกลัวอยู่ตลอดเวลาทุกๆครั้งที่นึกถึงเรื่องนี้ แต่ทันใดนั้นเอง เขาก็ได้เห็นชายโรคคจิตคนั้นอีกครั้ง ทำให้เขาสติแตกจนอ้วกออกมา เมื่อ พิจและเจน เด็กสาววัยรุ่น เดินมาเห็นก็ตกใจ พิจเห็นแทนมองไปที่ผู้ชายคนหนึ่ง เธอจึงสงสัยว่าแทนต้องมีอะไรกับแทนแน่ๆ จากนั้นแทนจึงบอกให้พิจ ขับรถตามชายคนนั้นไป
จนฉากตัดกลับมาที่ฉากแรกที่พิจและชายโรคจิตกำลังต่อสู้กันอยู่ และดู เหมือนว่าพิจจะเป็นรอง เจนพยายามจะเข้ามาช่วยแต่ก็สู้ไม่ไหว และชายโรคจิตก็ทำท่าว่าจะพาเด็กที่เขาจับตัวมาด้วยหนีไปด้วย
พิจ พยายามเรียกชื่อ เอพิล แต่ก็ไม่เจอ ขณะนั้นเองแทนก็ได้เดินเข้ามาและได้พบหน้ากับชายโรคจิตที่เคยลักพาตัวของตนมาในวัยเด็ก แต่แทนสามารถหนีรอดมาได้ เมื่อชายโรคจิตได้เห็นแทน ก็พูดกับแทนว่า
"ลูกพ่อ กลับมาหาพ่อแล้วหรอลูก" แทนตอบกลับไปว่า "มึงไม่ใช่พ่อกู"และชกหน้าของชายโรคจิตไป
โดยมีฉากได้ตัดไปที่ตัวของชายโรคจิตว่าทำไมถึงได้มีการกระทำแบบนี้ เนื่องจากว่าในวัยเด็กชายโรคจิตชอบเล่นของเล่นผู้หญิง ชอบเอาวิกผมของผู้หญิงมาใส่ แต่โดนพ่อเข้ามาทำร้าย โดยการนำสายคอมมารัดคอและต่อกับขั้วไฟฟ้าให้ช็อตคคอของชายโรคจิต ทำให้เขาฝังใจมาตั้งแต่เด็ก
ทำให้เกิดการกระทำที่ส่งผลมาถึงในปัจจุบันโดยการลักพาตัวเด็กผู้ชายมา ใส่ชุดสีหวานๆ เอาวิกมาใส่ให้ และใส่ปลอกคอช็อตไฟฟ้าให้กับเด็กทุกคน
หากเด็กคนไหนไม่ยอมทำตาม เขาก็จะกดช็อตให้เด็กทรมาน และทำตามใน
สิ่งที่เขาต้องการ
เมื่อชายโรคจิตโดยต่อยจนล้มไป ชายโรคจิตก็มีไม้เด็ด โดยการกดเครื่อง ช็อตไฟฟ้า เพื่อเป็นการขู่ให้เขาได้หนีไป เมื่อชายโรคจิตหนีไปได้และกำลังจะขับรถออกไป พิจก็ได้วิ่งตามมา และปาก้อนหินไปที่กระจกข้างคนขับ
ทำให้ชายโรคจิตได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก พิจถามชายโรคจิตว่า เอาตัวเอพิลไปไว้ไหน เอาตัวลูกสาวฉันไว้ไหน ชายโรคจิตบอกว่า เอาเด็กผู้หญิงมาทำ ไมไม่มีประโยชน์สักนิดแต่ทันใดนั้นเอง ในขณะที่พิจกำลังจะเอาก้อนกินมา ฟาดชายโรคจิตอีกรอบหนึ่ง เด็กๆที่ชายโรคจิตได้จับตัวมา ก็พากันรุมปา ก้อนหินใส่ชายโรคจิตจนเสียชีวิตไป
เมื่อตำรวจมาถึงที่เกิดเหตุ พิจ และแทนก็นั่งกันอยู่ที่หน้าบ้านของชายโรคจิต และเจนก็ได้พาตัวน้องชายของเธอออกมาด้วย แต่ความจริงแล้ว เด็กผู้ชายที่เธอบอกว่าเป็นน้องชาย ก็คือลูกชายของเจนเอง เจนบอกกับพิจว่าเธอไม่กล้าบอกว่าเป็นลูก เพราะเธออายที่ท้องตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่น ฉากนี้น่าจะสื่อให้ เห็นถึงเรื่องการท้องก่อนวัยอันควร เจนบอกกับพิจว่าเธอไม่กล้าบอก ว่าเป็น ลูกเพราะเธออายที่ท้องตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่น
ในที่สุดก็มาถึงตอนจบกันแล้วค่า !!
หลังจากนั้นพิจได้โทรไปหาเอก และพูดพร้อมน้ำตาผ่านทางโทรศัพท์ว่า
"เอก พิจน่าจะเชื่อเอกตั้งแต่แรกเรื่องลูก"
หลังจากนั้นแทนและพิจก็ขับรถกลับมาที่บ้านของพิจ และได้เห็นว่าริน
ทำท่าลากกระเป๋าเหมือนว่ากำลังจะไปไหน (รินคือเพื่อนบ้านของพิจ และ เป็นคนที่พิจ มักจะมาปรับทุกข์ด้วย)
โดยมีหมอโอมคอยส่งอยู่หน้าบ้าน เมื่อพิจเห็นดังนั้นจึงลงมาถามว่า
"อ้าว ริน นี่จะไปไหนน่ะ"
"อ๋อ รินจะไปต่างประเทศน่ะค่ะ"
"แล้วจะกลับมาอีกทีตอนไหน"พิจถามกลับ
"น่าจะไม่กลับมาแล้วล่ะค่ะ" รินตอบด้วยท่าทางที่ดูมีพิรุจ
ทันใดนั้นเองพิจก็ได้ยินเสียงบางอย่างดังอออกมาจากกระเป๋า และรู้สึกว่า ต้องมีอะไร อยู่ในกระเป๋าลากของรินอย่างแน่นอน พิจรู้สึกว่าคุ้นกับเสียงนี้ มาก และจนเธอจำได้ว่าเป็นเสียงรหัสลับของเธอกับลูก คือถ้าเมื่อไหร่ที่ เอพิล ส่งสัญญาณเสียงเคาะมาแบบนี้ แม่จะมาหาทันที
เอพิลกำลังเคาะส่งสัญญาณให้แม่มาหา
พิจจึงบอกกับรินว่า รินเปิดกระเป๋า เปิดกระเป๋าเดี๋ยวนี้ แทนที่นั่งอยู่ในรถเห็นท่าไม่ดี จึงรีบลงมาดูเหตุการณ์ #ตอนนี้และค่ะที่พีคมาก เมื่อรินเปิดกระเป๋า ออกมาแล้วพบว่าสิ่งที่อยู่ในกระเป๋านั้นคือเด็ก แต่เด็กที่อยู่ในกระเป๋านั้นเป็นเเด็กผู้ชาย รินรีบดึงตัวเด็กไปไว้ข้างหลังไม่ให้พิจเห็นหน้า พิจเริ่มน้ำตาคลอ แล้วนะคะ เพราะพิจรู้สึกมั่นใจว่าเด็กคนนี้ต้องเป็นเอพิลลูกของตน
พิจจึงถามรินว่า เด็กคนนี้เป็นใคร "อ๋อ นี่ลูกรินเองค่ะ" ทันใดนั้นเองเด็กก็แอบโผล่หน้ามานิดหนึ่ง เมื่อพิจเห็นจึงเรียกชื่อเอพิล เอพิลลูกแม่ และร้องไห้ หนักมาก คือเห็นแค่ตาก็จำได้แล้วค่ะ ว่าเป็นเอพิลแน่ๆ ทันใดนั้นก็มีลูกน้อง ของสามีรินมาจับตัวพิจไว้ไม่ให้เข้าไปยุ่งกับเด็ก
พิจพยายามจะเข้ามาเอาตัวลูกไป แต่รินกลับบอกว่านี่เป็นลูกชายของเธอ ลูกของเธอน่ะตายไปแล้ว รินจึงรีบดึงตัวของเอพิลไป ฉากนี้คือปวดใจมาก
จริงๆค่ะ
แทน ที่พยายามจะเข้ามาช่วยก็โดนยิงจนล้มไป หมอโอมที่ยืนดูเหตุการณ์ทั้งหมด และเป็นผู้กุมความลับของทั้งสองครอบครัว ก็ได้พูดขึ้นเกี่ยวกับความ จริง!! ว่าจริงๆแล้ว พิจมีลูกเป็นฝาแฝด ซึ่งเป็นแฝดที่มาจากการฉีดเสปิร์ม ของสามีรินเข้าไปในไข่ของพิจ ซึ่งเด็กเป็นหญิงคนชายคน และหมอได้นำ เด็กผู้ชายไปให้ริน แต่เมื่อเด็กอายุได้ประมาณสองขวบ ลูกชายของรินก็ได้ เสียชีวิตลง
หมอโอมจึงแอบลักพาตัวเอพิลไป ตอนที่ไม่มีใครสังเกตุเห็น และนำเสื้อผ้า ของเอพิลไปเผา ส่วนศพที่พบคือศพของลูกชายรินที่เอาไปเผาแทนเอพิล ซึ่งข้อนี้ตอนท้ายจะไปเฉลยความจริงว่า พิจก็รู้อยู่แก่ใจว่าเสปิร์มนั้นไม่ใช่ ของสามีตน เพราะเอกเป็นหมัน ส่วนรินก็มีปัญหาเรื่องไข่ไม่แข็งแรง ซึ่งเป็นการกระทำที่ผิดกฏหมาย แต่ด้วยความที่พิจอยากมีลูกมากจึงยอมทำ ส่วน หมอโอมก็เห็นแก่เงินจึงยอมทำผิดจรรยาบัน
ในจังหวะที่รินกำลังจะพาเอพิลขึ้นรถไป พิจก็ได้แต่เรียกชื่อลูก และร้องไห้ อย่างหนักเพราะถูกลูกน้องของรินจับตัวเอาไว้ ไม่สามารถเข้าไปแย่งตัวลูก ได้ ทันใดนั้นเองเอพิลก็รีบวิ่งเข้ามาหาพิจ รินเห็นดังนั้นก็ยอมปล่อยเอพิลให้ไปหาแม่ และขึ้นรถไป ด้านเอกก็กลับมาหาพิจและได้พบลูกและเมียกอดกันอยู่ท่ามกลางสายฝน เมื่อพิจเห็นเอกกลับมาก็รู้สึกเบาใจ หลังจากนั้นทั้งสามคน พ่อแม่ลูก ก็กอดกันท่ามกลางสายฝน ด้านแทนที่คิดว่าโดนยิงตายก็แล้วก็ไม่ได้ตายค่ะ แค่สลบไปเฉยๆ ถือว่าเป็นฉากจบที่ดีนะคะ
แรงบันดาลใจของหนังเรื่องนี้น่าจะมาจากการที่ ในเดือนๆนึงมีเด็กหายไป อย่างน่าตกใจ และในปัจจุบันคู่สามีภรรยาที่พร้อม มักจะมีลูกยากอาจเกี่ยว กับเรื่องของสุขภาพ หรือในเรื่องของอายุของคู่สามี ภรรยา
และปัญหาการท้องก่อนวัยอันควร รวมถึงชายโรคจิตที่มีปมมาตั้งแต่วัยเด็ก และจะเห็นได้ว่าตัวละครแต่ละตัว ไม่มีใครที่เป็นคนดีสมบูรณ์แบบ ทุกคนต่างก็เป็นสีเทากันทั้งนั้น
ขอขอบคุณภาพจาก
https ://www.mixmaya.com1590499698
https://www.monomax.mereviewdetailStillMissing_Actor
IG:pockjasmine
IG:colonelbird
IG:tangchoorak
IG:faii_kaii
IG:jokydance
IG:maytinee_mh
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
