ชายชราพนมมือขึ้น ... และกล่าวอะไรบางอย่าง คล้ายบทสวด
“ปู่คออี้” พูดในวันนั้น แปลได้ว่า “เราอาศัยอยู่ในจุดที่ถูกผลักกดันลงมา คือ “ใจแผ่นดิน” ตั้งแต่เกิด ทำกินตามวิถีชีวิต ไม่มีเจตนาทำลายหรือบุกรุกพื้นที่ป่าเพื่อให้ร่ำรวย อยากให้หน่วยงานราชการเข้ามาพูดคุยแก้ปัญหา โดยให้ความใส่ใจต่อประเพณี ความเชื่อ ของชาวกะเหรี่ยงที่จะต้องมีพิธีกรรมในการย้ายถิ่นที่อยู่ด้วย” ... นั่นเป็นข้อความแรก จากปากของชายชราแห่งผืนป่าแก่งกระจาน ที่ผมได้ยินและนั่งอยู่ตรงนั้น
นับจากวันนั้นมา ทุกอย่างก็เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ การต่อสู้ถูกพัฒนาขึ้นจนมีสภาทนายความเข้ามาช่วยเหลือ กรรมการสิทธิมนุษยชนก็ลงมาพบปู่คออี้ รวมทั้ง อ.ป๊อด ที่เปิดหน้าแลกเต็มตัว