8 มิ.ย. 2020 เวลา 15:03 • ความคิดเห็น
บทที่สี่ :เย็นวันศุกร์และเช้าวันจันทร์
เคยมีความรู้สึกรอคอย
ให้เย็นวันศุกร์มาถึงเร็วๆ
กับไม่อยากให้ถึง
เช้าวันจันทร์กันบ้างมั้ยครับ
เพราะผมเองก็เป็นเช่นเดียวกัน ^_^
หลังจากผ่านเช้าวันจันทร์มา
ก็หวนนึกไปถึงเมื่อสองสามปีก่อน
ที่มีรุ่นน้องที่ทำงานคนนึงถามผมว่า
เวลาค้นหางานที่ใช่ เราจะรู้ได้ไงว่า
เราค้นหาจนเจอมันแล้ว
ผมไม่ได้ทำธุรกิจส่วนตัว
เลยตอบน้องในฐานะ
คนเป็นลูกจ้างมืออาชีพ
มานานแสนนานไปว่า
วันที่เราจะใช้งานนั้นสร้างตัว
หรืออาจจะบอกไม่ได้ว่า
จะใช้งานนั้นสร้างตัว
แต่เราสนุกไปกับการค้นหา
ตัวเราเองจะไม่รู้สึกว่าเย็นวันศุกร์
ต่างจากเช้าวันจันทร์
เพราะเราจะทำงานนั้นโดยที่รู้สึกว่า
งานนั้นๆเป็น
งานที่จะให้คำตอบบางอย่างในชีวิตกับเรา
แต่กระนั้นก็ยังมีอยู่สองนัยยะ
คือเราอาจจะสนุกกับมัน
หรือเราอาจจะทำงานหนัก
จนไม่ได้รู้สึกว่ามันต่างกัน
แต่ทั้งสองนัยยะนั้น
คือการทำงาน
อย่างมีความเชื่อและความหวัง
รวมถึงมีเป้าหมายชัดเจน
ในขณะเดียวกัน
พี่ที่ผมเคารพมาก
ที่เป็นเจ้าของธุรกิจ
ก็เคยสอนผมว่า
วันที่เราเจองานที่ใช่
ทุกๆวันจะเหมือนวันหยุด
เราจะทำงานอย่างสนุกในทุกๆวัน
เราจะไม่เฝ้ารอเย็นวันศุกร์
และไม่หดหู่เมื่อถึงเช้าวันจันทร์
อาจเป็นเพราะเราพบความหมาย
ของงานนั้นมากกว่าเรื่องค่าตอบแทน
แต่เป็นการตระหนักได้ว่า
งานที่เราทำ
ไม่ได้ทำเพียงเพื่อตัวเองเท่านั้น
แต่เราทำเพื่อช่วยเหลือผู้อื่นด้วย
อยากให้ลองหาเวลาทบทวนตัวเองกันดู
แล้วถามตัวเองกันสักครั้งว่า
วันนี้เรายังคงชอบเย็นวันศุกร์
มากกว่าเช้าวันจันทร์รึเปล่าครับ?
The next life chapter
โฆษณา