MovieTalk มูฟวี่ชวนคุย: บทความที่ 700
จน...เครียด...แต่ไม่เคยคิดสั้น
ผมมานั่งคิดว่า บทความที่ 700 ผมควรเขียนอะไร?
ผมเขียนให้กำลังใจนักเขียนน้องใหม่ไม่ให้ท้อแท้ก็เยอะ
เขียนให้กำลังผู้คนก็มีบ้างไม่มากก็น้อย และเร็ว ๆ นี้ก็เพิ่งจะเขียนไป
งั้นจะเขียนอะไรดี?
ภายใต้สถานการณ์โควิด-19 ที่ทำให้ธุรกิจหยุดชะงัก,
ผู้คนตกงาน, รายได้ขาด ไม่พอยังชีพ และชำระหนี้
หลายคน จน เครียด และคิดสั้น!
หลายคน ทุกข์ทน จนเงิน จนใจ จนปัญญา
แต่...ร่ำรวยปัญหา
บทความชิ้นนี้ ผมจะแชร์ประสบการณ์
‘จน เครียด แต่ ไม่เคยคิดสั้น’
กับเพื่อน ๆ ครับ
ผมหวังว่ามันอาจจะช่วยสร้างกำลังใจ
ให้กับใครก็ตามที่ประสบปัญหาชีวิต
ดูมืดมน ไร้ทางออกในชีวิต
บางทีอาจได้วิธีคิดบางอย่างจากบทความต่อไปนี้
ผมเป็นคนหนึ่งที่เคยประสบปัญหาหนี้สิน
และรายได้ไม่พอรายจ่าย
จำได้ว่าตอนที่ถูกเพื่อนชวนไปทำธุรกิจ และลงเอยด้วยการถูกโกงเงินสะสมจากการทำงานมาทั้งชีวิต แถมด้วยหนี้ไม่ก่อให้เกิดรายได้อีก 7 หลักที่ต้องรับผิดชอบ นั่นคือหนี้สินที่ผมต้องรับผิดชอบ
มันคือบทเรียนราคาแพงที่แลกด้วยความไว้วางใจ
ในมิตรภาพกว่า 30 ปี
หนี้สินที่ต้องใช้
ไม่ใช้ไม่ได้เพราะ
ผมเอาบ้านไปค้ำประกันกับธนาคาร
คุณรู้ใช่ไหม ไม่ใช้ก็ถูกยึด!
แล้วจะไปอยู่ที่ไหน?
ตอนนั้นผมมี แม่กับน้า ที่ต้องดูแล
แม่เป็นผู้ป่วยติดเตียง เป็นทั้งอัลไซเมอร์ พาร์กินสัน นอนติดเตียงจนเป็นแผลกดทับ และให้อาหารผ่านทางสายยาง แม่ต้องเข้า ๆ ออก ๆ โรงพยาบาล มีค่าใช้จ่ายไม่น้อยในแต่ละเดือน
ผมมีน้าอีกคน ที่เป็นผู้พิการ ช่วยเหลือตัวเองได้บ้าง แต่ไม่มากพอที่จะดูแลตนเองได้
เท่ากับผมมีผู้ป่วยสูงอายุ 2 ชีวิต ที่ผมต้องดูแล
ผมมีใบอนุญาตผู้แนะนำด้านการลงทุน, ประกันชีวิต และวินาศภัย มันทำให้ผมต้องรักษาเครดิตผมให้ได้
ลองคิดดู ถ้า Wealth Planer ยังติดเครดิตบูโร คุณจะเชื่อถือเขาไหม ตัวเองยังบริหารไม่รอด จะบริหารพอร์ตของคุณรอดเหรอ?
ผมเหลือรายได้ทางเดียวคือ ‘เงินเดือนประจำ’
ผมไม่เหลือเงินเก็บแล้วเพราะลงในธุรกิจจนหมด
ด้วยเงื่อนไขเหล่านี้ ถ้าคุณตกในสภาพแบบนี้คุณจะแก้ไขอย่างไร?
ผมให้เวลาคุณคิด...
...
...
...
สิ่งที่ผมคือ...
‘ทำใจ’ ยอมรับความผิดพลาดที่เกิดขึ้น
‘เลิกโทษโชคชะตา’ ทำไมเจอแบบนี้
เพราะความจริงมันไม่เกี่ยวกับโชคชะตา มันมาจากการตัดสินใจผิดพลาดของผมเอง
หลังจากนั้น สิ่งที่ต้องทำก็คืออะไร?
‘เรียนรู้’ ความผิดพลาดเหล่านั้น ผมทำอะไร
ผมถึงผิดพลาด
‘มองปัญหาให้ออก’ ผมมีปัญหาอะไรบ้างในชีวิต ปัญหาใหญ่ ปัญหารอง ปัญหาเล็ก ๆ และไม่เป็นปัญหา
ผมมี ‘สิ่งที่ต้องทำ’ อะไรบ้างในชีวิต?
ผมมี ‘ภาระของความกตัญญู’ ที่ต้องทำหน้าที่ดูแลแม่และน้าอย่างเต็มความสามารถ
ผมมี ‘ความรับผิดชอบต่อหน้าที่การงาน’ ไม่ให้เกิดปัญหา ผมต้องไม่ติดเครดิตบูโร
ผมมี ‘ความรู้ที่สั่งสมมา’ ความรู้ด้านการลงทุน,
การบริหารหนี้
และที่สำคัญ...ผมยังมี ‘ลมหายใจ’
ในเมื่อผมยังมีลมหายใจ มีสิ่งที่ต้องทำ
ผมต้องหาวิธีคิดที่จะสร้าง ‘กำลังใจ’ ให้แก่ตนเอง
ผมโชคดีที่ตอนนั้น ผมมีคนรักที่ดีเคียงข้าง
คอยให้กำลังใจอยู่เสมอ ๆ
ไม่เคยตอกย้ำซ้ำเติมความผิดพลาดนั้น
ไม่เคยบ่นว่าทำให้ชีวิตเธอต้องลำบาก
ผมโชคดีที่มีแม่กับน้าเป็นแรงผลักดันให้ผม
‘ต้องสู้’ ต่อไป
และผมโชดีที่ยังเหลือ ‘ความรู้’ ที่สั่งสมมาในชีวิต
ผมใช้ความรู้ด้านการลงทุน และการบริหารหนี้ เข้ามาจัดการกับชีวิตของผม
ในเมื่อผมสามารถบริหารพอร์ตให้ลูกค้าร่ำรวยเป็นล้านได้
ทำไมผมไม่ใช้ความรู้ความสามารถเหล่านั้นมาบริหารพอร์ตของตนเอง
สิ่งเหล่านี้คือ สิ่งเหล่านี้คือ แรงผลักดัน และ กำลังใจให้ผม ‘มีแรงสู้ต่อไป’
ผมใช้ความรู้ที่สั่งสมมา
เริ่มบริหารรายได้เท่าที่มี กับรายจ่ายประจำ และ ภาระหนี้สินที่ต้องชดใช้
วิธีง่าย ๆ ที่สุดในการบริหารหนี้คือ ‘ลดรายจ่าย’ ที่ไม่จำเป็นออกไป
ผมลดรายจ่ายที่ไม่จำเป็นในชีวิตส่วนตัวของผม
อะไรคือรายจ่ายไม่จำเป็นในชีวิต
ผมยกตัวอย่างง่าย ๆ ให้เห็นภาพ
ถ้าทุกมื้อกลางวัน คุณต้องทานน้ำอัดลม 10.-/ขวด และช่วงเย็นคุณต้องทานสแน็ก 20.-/ซอง เท่ากับคุณต้องจ่าย 30.-/วัน
1 เดือน คุณเสียเงินไปกับน้ำอัดลมและสแน็ก
900.-/เดือน
คำถามคือ...คุณไม่ทานได้ไหม?
ถ้าคุณไม่ทาน คุณได้เงินกลับมาแล้ว 900.-/เดือน
ถ้าคิดเป็นอาหารมื้อละ 50.-
เงิน 900.- คุณจะได้อาหารจำนวน 18 มื้อ
ถ้าทานวันละ 3 มื้อ เท่ากับ คุณได้ค่าอาหารเพิ่มแล้ว 6 วัน
ผมลดอาหารเหลือ 2 มื้อ ทาน 7.00 น. กับเวลา 14.00 น. หลังจากนั้นไม่ทานแล้ว
900.- ผมได้ค่าอาหารเพิ่มมา 9 วัน
คุณแค่นั่งนึกว่าในแต่ละวัน คุณมีค่าใช้จ่ายอะไรบ้าง แล้วจดลงสมุดบันทึกอย่างจริงใจ ทุกบาททุกสตางค์ทุกการใช้จ่ายออกไปคุณต้องลง เพื่อที่คุณจะได้เห็นภาพที่ชัดเจน แล้วคุณจะเห็น ‘รายจ่ายประจำ’ และ ‘รายจ่ายไม่จำเป็น’
แยกออกมาว่า รายจ่ายประจำที่ต้องจ่ายแน่ ๆ อันนั้นยากที่จะตัด
ตอนนั้นผมมีค่าใช้จ่ายในการรักษาแม่, ค่าอาหารของแม่และน้า ในแต่ละเดือน ตัดไม่ได้
ค่าน้ำ-ไฟ-โทรศัพท์ ตัดไม่ได้
รายจ่ายเพื่อความสุขส่วนตัว อันนี้ตัดง่าย ผมแค่เลิกดูหนัง เลิกตามใจตัวเอง เลิกตามใจปาก จะจ่ายก็คิดก่อนจ่าย
ไม่ใช้บัตรเครดิตยกเว้นจำเป็นต้องใช้ เช่น ค่ารักษาพยาบาลแม่
ทำตามนี้ คุณจะมีรายได้กลับมาส่วนหนึ่ง
ถ้าไม่พอล่ะ?
ลดรายจ่ายแล้วยังไม่พอ สิ่งที่ต้องทำต่อไปคือ ‘เพิ่มรายได้’
วันหยุดอย่าอยู่เฉย หางานทำ อะไรก็ได้ มีรายได้รายวันก็เอาไว้ก่อน ใช้ Connection ที่มีขอให้เขาโยนงานรายวันให้เราทำ
พอมีรายได้มาเพิ่มบ้าง แม้จะไม่ทุกวีคก็ตาม แต่ดีกว่าอยู่เฉย ๆ หมดไป 2 วันเปล่า ๆ
ถือคติ ‘อย่าอายทำกิน อย่าหมิ่นเงินน้อย อย่าคอยวาสนา’
เตือนตัวเองแบบนี้เวลาเหนื่อย หรือคิดจะถอดใจ
‘ลดรายจ่าย’ และ ‘เพิ่มรายได้’ คุณจะมีเงินเพิ่มขึ้น
ต่อไปคือ ‘บริหารหนี้’
แปะไว้เท่านี้ก่อน ไว้ตามอ่านกันในตอนต่อไป
หลายคนคงบอก ไอ้มูฟวี่เอาอีกแล้วนะ ชอบตัดจบแบบนี้เรื่อยเลย...
แหม..เล่าจบก็ยาวสิครับ แบบนี้ผมก็อู้ไปได้อีก 1 ตอน
ถ้าอยากรู้...ไม่ต้องอยากถาม...ยังไงก็เล่า...
โปรดติดตามตอนต่อไปครับ
ฝากไว้เหมือนเช่นทุกครั้งกับบทความ ‘ดีต่อใจ’
ในสถานการณ์เลวร้าย เราอย่าเลวร้ายตามสถานการณ์
และ
กำลังใจสร้างได้ด้วยวิธีคิด
เป็นกำลังใจให้กับทุกท่านครับ
มูฟวี่
###อยากให้อ่านคอมเมนท์ด้านล่างนะครับ
หลาย ๆ คน ประสบปัญหาหนัก ๆ สำหรับเขา
และผ่านพ้นมาได้ ก็ด้วยวิธีคิดบวก และกำลังใจ
ถ้าคุณกำลังเจอปัญหาหนัก จนท้อแท้ใจ
พวกเราทุกคนเป็นกำลังใจให้นะครับ
สู้ ๆ ไปด้วยกันครับ
- 9
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
