ตอนที่ 4 ก้าวแรกของเส้นทางสู่ดวงดาว
ความเดิมตอนที่แล้ว
หลังจากสามารถสอบเข้าโรงเรียนเตรียมทหารได้ เตรียมพร้อมทั้งร่างกายและจิตใจ ก็ถึงวันที่ต้องไปรายงานตัวเข้าโรงเรียน
จากจังหวัดขอนแก่นเดินทางไปจังหวัดนครนายกใช้เวลาเดินทางประมาณ 4 ชม.กว่าๆ ครอบครัวผมเลยตัดสินใจพาผมไปพักที่ จ.นครนายกก่อนหนึ่งวัน เพื่อไม่ต้องเดินทางไกลไปรายงานตัวเช้าในวันถัดไป
แสงเช้าลอดผ่านหน้าต่างที่พักมา ผมตื่นขึ้นมาอาบน้ำ แต่งตัวชุดนักเรียนมัธยม เก็บข้าวของขึ้นรถ เดินทางไปรายงานตัว ณ รร.เตรียมทหาร
หลังจากเดินทางถึงโรงเรียนแล้ว เอาข้าวของลงจากรถ ไปรวมลงทะเบียนรายงานตัวเสร็จก็ต้องบอกลาครอบครัว ไม่รู้อีกนานเท่าไรจะได้กลับบ้านอีกครั้ง
ทุกคนทยอยนำสัมภาระไปรวมหน้าโรงนอน
เดินไปรวมแถวรับฟังคำชี้แจงการปฏิบัติในวันนี้ การแนะนำนายทหารปกครองที่ดูแล รวมทั้งนักเรียนบังคับบัญชาของกองพันที่เราสังกัด ผู้ซึ่งมีหน้าที่ดูแล อบรม ปกครองในระยะเวลาหนึ่งปีในโรงเรียนแห่งนี้
นักเรียนใหม่ชั้นปีที่ 1 ถูกแบ่งออกเป็น 2 กองพัน กองพันที่ 1 และกองพันที่ 3 ตั้งอยู่ตรงข้ามกัน ผมสังกัดกองพันที่ 1 แต่ละกองพันแบ่งออกเป็น 3 กองร้อย 1,2 และ 3 ผมอยู่กองร้อยที่ 2 แต่ละกองร้อย แบ่งเป็น 3 ตอน 1,2,3 /4,5,6/ 7,8,9 ผมอยู่ตอน 5
เมื่อรับฟังคำชี้แจงจบแล้ว ก็จะต้องนำสัมภาระทุกอย่างขึ้นโรงนอน เพื่อจัดและเก็บของในห้องนอนของตัวเอง ห้องนอนแต่ละชั้นมี 3 ห้อง นอนห้องละ 10 คน มีห้องน้ำ 1 ห้อง ซึ่งเป็นห้องน้ำรวม
หลังจากขนสัมภาระไว้ในห้องแล้ว รุ่นพี่ที่เป็นคอมแมน(นักเรียนชั้นสูงสุดของโรงเรียน) ที่ประจำตอน 5 ก็ได้เรียกรวมเพื่อแนะนำการปฏิบัติบนโรงนอน การจัดตู้เสื้อผ้า การปูเตียง การวางรองเท้า การรักษาความสะอาดของห้อง รวมทั้งกฎระเบียบต่างๆที่นักเรียนใหม่ต้องรู้
พูดถึงการจัดระเบียบโรงนอนของโรงเรียนทหารนั้น ทุกอย่างต้องเป็นระเบียบเรียบร้อย สะอาด เป็นสิ่งแรกที่ถูกปลูกฝังจากโรงเรียนนี้
การจัดตู้เสื้อผ้า ที่นี่จะมีรูปผังการจัดภายในตู้ว่าต้องวางสิ่งของตามตำแหน่ง เราก็ต้องวางสิ่งของนั้นตามรูปทุกอย่าง แขวนไม้แขวนเสื้อไปทางเดียวกัน พับเสื้อผ้าแบบเดียวกัน การวางของหลังตู้เสื้อผ้าแบบเดียวกัน สิ่งของไหนไม่จำเป็นและไม่อยู่ในผังก็จะถูกเก็บไว้โดยคอมแมน แล้วค่อยส่งกลับบ้านทีหลัง เหลือแต่ของจำเป็นในการดำเนินชีวิตในโรงเรียนเท่านั้น
การปูเตียงนั้น ผมเพิ่งเคยเห็นการปูเตียงที่ตึงที่สุดในชีวิต ให้ลองจินตนาการว่า ต้องสามารถโยนเหรียญ 10 บาทลงบนเตียงแล้วเด้งขึ้นมา 2-3 ครั้งเลย เป็นอย่างน้อย
เทคนิคในการปูเตียงก็คือ ต้องนำเข็มกลัดมากลัดมุมทุกมุมของเตียง
การวางรองเท้าที่ปลายเตียงนั้น จะเรียงจากสูงไปต่ำ ซ้ายไปขวา ซึ่งตอนนั้นเรามี 3 คู่ รองเท้าแตะ รองเท้าผ้าใบ และรองเท้าคอมแบท รองเท้าที่มีเชือกก็ต้องร้อยเชือกรองเท้าไปทางเดียวกัน ขวาทับซ้าย และต้องเก็บสายเชือกรองเท้าไว้ในรองเท้าให้เรียบร้อยทุกครั้ง เวลาถอดวางไว้ปลายเตียง
รองเท้าคอมแบทที่ได้รับแจกนั้น เป็นรองเท้าที่ใช้ฝึกประจำวัน เป็นรองเท้าที่เราต้องขัดมันเสมอ ที่ผ่านมาในชีวิตไม่เคยขัดรองเท้าเลยตอนเป็นนักเรียนมัธยม ที่นี่สอนให้เราขัดรองเท้ามันจนแยกไม่ออกว่าเป็นรองเท้าขัด หรือรองเท้าแก้ว
เทคนิคในการขัดรองเท้า คือการใช้กีวีและสำลีชุบน้ำ ขั้นตอนการขัดก็คือ ต้องนำสำลีชุบน้ำหมาดๆ ป้ายกีวีมาวนๆบนรองเท้า 1-2 ชม. แล้วแต่วันว่ามีเวลามากน้อยแค่ไหน
อีกเทคนิคเพิ่มความเร็วในการขัดเงาก็คือ เมื่อนำกีวีโปะบนรองเท้าแล้ว ให้ใช้ไฟแช็กลนกีวีบนรองเท้า แล้วนำสำลีชุบน้ำหมาดๆมาวนก็จะเงาเร็วขึ้น แต่ก็เสี่ยงที่จะทำให้กีวีแตกและหลุดได้ง่ายกว่าวิธีแรก
สรุปแล้วขึ้นอยู่กับวันนั้นมีเวลามากหรือน้อยในการขัดรองเท้า ก็เลือกวิธีตามความเหมาะสม
เมื่อเราจัดของต่างๆเสร็จแล้ว คอมแมนเรียกนักเรียนใหม่รวมที่หน้าห้อง เพื่อทำความรู้จักกันระหว่างเพื่อนร่วมห้อง โดยจะให้ออกมาแนะนำตัวทีละคนว่าใครชื่ออะไร บ้านอยู่ไหน
ซึ่งบัดดี้ คือคนนอนข้างผม มาจากขอนแก่นเหมือนกัน แต่อยู่คนละอำเภอ ชื่อ กาน เหล่าตำรวจ ซึ่งระยะเวลา 1 ปี คงต้องกอดคอกับเพื่อนคนนี้ผ่านไปด้วยกัน และคงจะสนิทกันแน่นอน
เราแนะนำตัวกันเสร็จก็มีประกาศจากทางกองพันผ่านลำโพงขยายเสียง เรียกรวมแถวเพื่อรับประทานอาหารกลางวัน
ที่โรงเรียนแห่งนี้ การเคลื่อนที่ภายนอกอาคารจะต้องจัดแถวเป็นระเบียบก่อนเดินไปไหนมาไหนทุกครั้ง ยังไม่มีสิทธิ์ในการเดินไปไหนมาไหนคนเดียว สิทธิ์ของนักเรียนใหม่คือ 0 หมายถึงฝึกทำตามคำสั่งอย่างเดียว นั่นคือพื้นฐานของนักเรียนทหาร
ในวันแรกการเดินแถวของเราเรียกได้ว่า เละเทะ เนื่องจากไม่เคยเห็นภาพที่การเดินเท้าพร้อมกัน แกว่งมือแบบเดียวกันว่าเป็นยังไง วันแรกก็ยังรอดตัวไปสำหรับพวกเรา
หลังจากเราเดินไปประมาณ 5 นาทีก็ถึงโรงอาหาร หรือที่นี่เขาเรียกว่า โรงเลี้ยง เราเข้าแถวรับฟังคำชี้แจงจากคอมแมน เรื่องการปฏิบัติตัวในโรงเลี้ยงคร่าวๆ ดังนี้
เมื่อปล่อยแถวแล้วทุกคนต้องวิ่งไปประจำที่หลังเก้าอี้ให้ไว แต่ต้องเงียบ หลังจากนั้นยืนตรงคอย ฟังคำสั่งจากคอมแมนให้ยกเก้าอี้ ยกพร้อมกัน และวางให้เสียงเบาที่สุด ฟังคำสั่ง นั่ง สิ้นสุดคำสั่ง ให้เรานั่งเก้าอี้ 1/3 ของที่นั่ง ไม่นั่งพิง หรือเลื่อนเก้าอี้เสียงดัง หลังจากนั้นให้ ตบฉาก การตบฉาก คือ การนำแขนขวาทับแขนซ้ายที่ยื่นออกไปข้างหน้างอข้อศอกขนานกับพื้น เวลาคอมแมนสั่งตบฉาก ต้องยกแขนขวาตั้งฉากขึ้นมาแล้วตบลงไปบนแขนซ้ายของตนเอง ให้เกิดเสียงดัง
พอทุกครั้งนั่ง แขนตบฉากเรียบร้อยก็จะเป็นการกล่าวคำปฏิญาน ข้าวทุกจาน.....
ก่อนทานข้าวทุกครั้ง เนื่องจากวันนี้วันแรกทุกครั้งยังท่องไม่ได้ก็เลยยกผลประโยชน์ให้ และเริ่มทานข้าวได้เลย
ในการทานข้าว คอมแมนได้ชี้แจงว่า ต้องทำทุกอย่างเป็นมุมฉากเท่านั้น ได้แก่ การตักกับข้าว ตักข้าวเข้าปาก แม้กระทั่งยกแก้วมาดื่มน้ำ ไม่มีการก้มหัวไปกินข้าว หรือดื่มน้ำเด็ดขาด เป็นการฝึกมารยาทบนโต๊ะอาหาร และปรับลักษณะท่าทางของเราไปในตัว
พวกเราเลือกกินไม่ได้ และต้องทานข้าวให้หมด ห้ามเหลือทิ้งเด็ดขาด
เมื่อทานอิ่มก่อนเพื่อน จะต้องนั่งในท่าขัดหลังรอ โดยการนำมือขวามาจับข้อมือซ้ายด้านหลังเพื่อให้นั่งหลังตรง อีกทั้งต้องควบคุมสายตามองได้เฉพาะในบริเวณโต๊ะตัวเองเท่านั้น ไม่มองซ้ายขวาไปโต๊ะอื่น
หลังจากทุกคนอิ่มแล้ว คอมแมนจะสั่ง ลุก ทุกคนลุกจากเก้าอี้พร้อมกัน เก็บเก้าอี้พร้อมกัน แต่ห้ามมีเสียงดังเด็ดขาด ถ้ามีเสียงก็จะสั่งยกเก้าอี้ เก็บเก้าอี้ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะไม่มีเสียง วันแรกน่าจะ 5 รอบได้ เหอๆๆๆ
หลังจากนั้นก็วิ่งออกไปรวมหน้าโรงเลี้ยง เดินแถวกลับโรงนอน
ในช่วงบ่าย เป็นการฝึกบุคคลท่ามือเปล่า เช่น ท่าตรง ท่าพัก ท่าเดิน และท่าวิ่ง เพื่อเป็นท่าที่เราต้องใช้ประจำทุกวันในการเรียนที่นี่
และมีการแจกสิ่งของเครื่องใช้ ที่เราต้องใช้เพิ่มเติมจากที่เราซื้อมาแล้วจากข้างนอก เพื่อให้มีของครบในการฝึก และเป็นรูปแบบเดียวกัน
พอเรารับของเสร็จ ก็ลงไปฝึกต่อจนเย็น รับประทานอาหารเย็น เดินทางกลับกองพัน
มาถึงเวลาอาบน้ำ ทุกคนคงเคยเห็นในละคร หรือในหนัง ซึ่งเวลาอาบน้ำจะให้เวลาจำกัด ไม่เหมือนทีเดียว ในหนังอาจจะ 5 นาที แต่จริงๆ แล้วให้ 10 นาที 555 ใจดีจังเลย จากเป็นคนอาบน้ำเป็นชั่วโมง ต้องเหลือเวลาแค่นี้ หัวเราะทั้งน้ำตา
บทเรียนคือ เราต้องกระตือรือร้น ไม่เอื่อยเฉื่อย วางแผนกับเวลาที่มี ใช้เวลาแต่ละวินาทีให้มีค่าเสมอ
อาบน้ำเสร็จก็ต้องรีบแต่งตัวใส่เสื้อยืดขาว กางเกงกีฬา เพื่อลงไปห้องอบรม รอนายทหารมาชี้แจงการปฏิบัติในวันถัดไป
เมื่อเข้าชั่วโมงอบรม นักเรียนใหม่ตัวเริ่มดำแดง จากการตากแดดทั้งวัน ตาเริ่มฉ่ำด้วยความง่วงนอน ถ้ามีใครหลับจะถูกสั่งให้ลุกยืน และนั่งพร้อมกันทุกคน
อีกบทเรียนของวันนี้คือ ความรับผิดชอบร่วมกัน ถ้าไม่มีใครเตือนเพื่อนที่หลับก็ลุกยืนฟังพร้อมกันทั้งหมด ดังนั้น เพื่อนต้องเตือนเพื่อน นี่คือ คำสอนแรกของนายทหารวันนี้
อบรมถึงการปฏิบัติวันต่อไปเรียบร้อยแล้ว ก็จะเป็นการสวดมนต์
เวลา 2100 น. แตรนอนดัง ถือเป็นสัญญาณจบวันแรกของชีวิตนักเรียนใหม่ในโรงเรียนแห่งนี้ ผมเอนตัวหัวถึงหมอนก็หลับทันทีเลย ไม่ต้องบอกว่าเหนื่อยขนาดไหน
วันต่อๆไปจะเกิดอะไรขึ้น จะมีบทเรียนอะไรสอนผมกับเพื่อนๆอีกนั้น ติดตามตอนต่อไปกันนะครับ
เส้นทางสู่ดวงดาว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
