มหาวิยาลัยที่รัก
ตึกโดมที่ มธ. รังสิต Cr. Nanpm
ความทรงจำหนึ่งที่ยากจะลืม เมื่อมานั่งนึกย้อนกลับไปถึงตอนที่พึ่งสอบเข้ามหาวิทยาลัย ช่วงนั้นหลาย ๆ ท่านคงรู้สึกกดดันจนถึงวินาทีที่ประกาศผลสอบ ต้องมีคนเสียน้ำตา ทั้งดีใจและเสียใจ
คนที่สามารถสอบเข้าได้ตามที่หวังก็จะดีใจและตื่นเต้น แต่บางคนก็ผิดหวังและยังหาทางไปต่อไม่ได้ ผู้เขียนถือว่าโชคดีที่สอบติด แต่ก็ได้เห็นเพื่อนบางคนที่สอบไม่ได้ แต่ละคนก็หลากหลายความรู้สึก คนที่เข้มแข็งก็จะพูดว่าไม่เป็นไรเรียนมหาลัยเอกชนเอาก็ได้ หรือบางคนก็บอกว่าพักก่อนรอสอบที่อยากเรียนปีหน้าเอาก็ได้
สำหรับบางคนที่ท้อก็แย่น้อย ผู้เขียนได้เห็นเพื่อนที่หมดกำลังใจ เก็บตัวและนั่งร้องไห้อยู่ในห้องคนเดียวเป็นวัน จนต้องไปนั่งข้าง ๆ และพยายามหาคำพูดปลอบใจและทำให้เขาออกจากประตูที่เขาปิดลงให้ได้
ดอกลีลาวดี Cr. Nanpm
ยังจำได้ดีกับประโยคที่บอกเขาไปว่า จริง ๆ เราสอบได้ที่เรียนดี ๆ ก็จริง แต่ยังไม่รู้เลยว่าจะผ่านไปจนตลอดรอดฝั่งหรือเปล่า ปีหน้าเราอาจจะกลับมาเรียนแถวบ้านกับเธอก็ได้ ซึ่งเราก็รู้สึกแบบนั้นจริง ๆ เพราะอนาคตไม่มีใครคาดเดาได้ และไม่แน่ใจตัวเองว่าจะปรับตัวเข้ากับสังคมและสิ่งแปลกใหม่ที่กำลังจะเข้ามาได้ไหม
ซึ่งตอนนั้นก็ไม่แน่ใจว่าพูดอะไรออกไปบ้าง รู้แต่ว่านั่งอยู่ในห้องกับเพื่อนคนนั้นเกือบทั้งวัน จนในที่สุดเขาบอกว่าพรุ่งนี้ไปเป็นเพื่อนเขาหน่อย เขาจะไปสมัครเข้าเรียนวิทยาลัยแถวบ้าน พอเห็นเขายิ้มออกมาและรู้สึกว่าเขาพร้อมสู้ต่อแล้ว มันคือความรู้สึกที่ยากจะบรรยายจริง ๆ
มุมด้านข้างหน้าตึกโดม Cr.Nanpm
เมื่อต้องมาใช้ชีวิตในรั้วของมหาวิทยาลัยจริง ๆ มันไม่มีอะไรง่ายเลย ช่วงแรกที่ดูสนุกสนานกลับมารันทดใจตอนสอบ เพราะสมัยมัธยมมีแต่ข้อสอบกากบาทแถมใช้เวลาอ่านหนังสือก่อนสอบแค่สองสามวันก็ทำได้แล้ว แต่ที่นี่ไม่ใช่ เราต้องมาเจอข้อสอบบรรยายกับทฤษฎีที่ต้องอธิบายให้ถูกต้องอีกมากมาย และแล้วเอฟตัวแรกก็มา
ผลของการไม่เตรียมพร้อมในการปรับตัวทำให้เราต้องมานั่งเศร้าเพราะไม่รู้ว่าจะอยู่รอดจนจบไหม นั่งร้องไห้กับเพื่อนเพราะกลัวแม่ดุอยู่หลายวัน กว่าจะกล้าบอกผลสอบให้เขารู้
ความโชคดีที่ครอบครัวยังพอเข้าใจ ทำให้เราต้องกลับมาทบทวนตัวเองใหม่ว่าจะเอายังไงต่อ จะสอบเข้าใหม่เพื่อเปลี่ยนคณะดีไหมหรือจะลองสู้กับสิ่งที่เรียนอยู่อีกสักตั้ง สรุปก็ลองทำมันทั้งสองอย่าง
ลองสอบเข้าใหม่ผลคะแนนไม่ค่อยดีก็ตัดสินใจสู้กับสิ่งตรงหน้าให้สำเร็จ กว่าจะจบไม่ง่ายเลย เรียกว่าเข้ายากแต่ออกนี่ง่ายมาก ๆ โชคดีที่เจอเพื่อน ๆ ที่ช่วยพยุงพากันรอดมาได้ แต่ก็ยังมีแอบไปบนบางที่เวลาใกล้สอบเพื่อเป็นกำลังใจบ้าง แต่แท้จริงแล้วมันคงมาจากความพยายามและตั้งใจของเราเป็นส่วนใหญ่ประกอบกับเพื่อนที่ช่วยเหลือคอยติวหนังสือสอบให้
สวนหน้าโดม Cr. Nanpm
เมื่อได้กลับมาเยี่ยมเยือนถิ่นเก่าก็จะนึกถึงอดีตที่ผ่านอะไรด้วยกันกับเพื่อน ๆ รอยยิ้มและเสียงหัวเราะยังคงอยู่ไม่เลือนหาย ต้องขอบคุณหลาย ๆ สิ่งที่ดีและไม่ดีที่ผ่านเข้ามาในชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้และพัฒนาตัวเอง
ว่าง ๆ กะว่าจะชวนเพื่อนมาเดินเล่นรอบ ๆ มหาวิทยาลัยเพื่อรำลึกความหลังกันเสียหน่อย ไม่ใช่มาเดินหรือวิ่งแก้บนเหมือนสมัยก่อนนะคะ มาวิ่งเล่นออกกำลังกายกันค่ะ
คิดถึงนะคะ มหาวิทยาลัยที่รัก
Nanpm
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
