การรอคอย...มันบั่นทอนใจคนรอมากขนาดนั้นเลยเหรอ?
หรือเพราะเราท้อที่ไม่รู้ว่าต้องรออีกนานแค่ไหน หรือผลลัพธ์ของการรอคอยมันจะเป็นไปตามที่เราคาดหวังไว้หรือไม่ ต่างหาก
บางคน...ต้องรอคำสัญญาที่คนรักมอบให้ “รออีกหน่อยนะเพื่ออนาคตของเรา”
บางคน...ต้องรอบริษัทประกาศผล หลังจากไปสัมภาษณ์เข้าทำงาน “เดี๋ยวจะติดต่อกลับไปนะครับ”
จำได้มั้ย...เมื่อถึงวันจบการศึกษา ถึงเวลาแยกย้ายกับเพื่อนไปตามเส้นทางแต่ละคน “เดี๋ยวค่อยนัดเจอกันอีกนะพวก”
หรือเคยมั้ย... เรารอลูกๆหลานๆกลับจากที่ทำงานเพื่อมาทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน
“การรอคอย...มีหลายรูปแบบเหมือนกันนะ”
บางคนก็ว่าการรอคอย เหมือนกับระเบิดเวลา ที่เรารู้ตอนจบ แต่เเค่ถ่วงมันไว้ให้เรามีเวลามากพอจะทำใจได้เท่านั้น
นั่นเพราะเรารู้ผลของมันอยู่แล้วว่า มันต้องแย่แน่ๆ
แต่การรอคอย ทำให้บางคนไม่ได้เศร้ากับการรอ เพียงเพราะรู้ว่าเราจะได้พบเจอกับสิ่งที่เราเฝ้ารอนั้นจริงๆ เพราะฉะนั้น ระยะเวลาที่รอ นานหรือไกลแค่ไหน “ก็ไม่สำคัญ”
การที่เรารู้ว่าผลสุดท้ายไม่เป็นดั่งใจหวังแน่ๆแล้ว เปลี่ยนการ”รอ”เป็นการ”ลอง” ก้าวไปข้างหน้าอีกสักก้าวเล็กๆแค่ทีละหนึ่งก้าวมั้ย แค่เขยิบออกมาจากจุดเดิม แม้ไม่ไกลมากพอที่จะคลายความทุกข์ แต่ก็เก่งมากที่ชนะใจตัวเองได้นะ
หรือใช้คำที่เขาพูดกันบ่อยๆ ก็คือ “Move on”ละมั้ง
เพราะฉะนั้น ถามตัวเองสั้นๆง่ายๆ เรารออะไร เพื่ออะไร ถ้ามันดี นานแค่ไหนก็ลุยไปเลย แต่ถ้าไม่ดีนัก มันทำให้เราไม่มีความสุข ทำร้ายตัวเองหรือไม่ ที่เรารู้ตัวก่อนแสดงว่าโชคดีนะ รู้เร็วก็moveได้เร็ว
เป็นกำลังใจให้กับทุกการรอคอยค่ะ😊
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
