13 มิ.ย. 2020 เวลา 06:15
melody of the sunshine.
ep. 2 Wave
เสียงคลื่นซา ๆ พัดเข้าฝั่ง น้ำทะเลสีฟ้าใส พื้นทรายที่เต็มไปด้วยเปลือกหอยหลากหลายสีสัน เป็นที่แปลกใจของฉันเพราะไม่เคยเห็นทะเลที่มีพื้นทรายเป็นเปลือกหอยมาก่อน มันสวยมากจริง ๆ ความเงียบยังอึมครึมอยู่ภายใน และความอึดอัดที่รู้สึกจากคนรอบข้าง เพื่อน ๆ ไม่ค่อยพอใจฉันเสียเท่าไร แต่ฉันก็เข้าใจเพราะฉันทำให้งานกลุ่มส่วนใหญ่เสียหายหลายต่อหลายครั้ง ความเหม่อลอยที่ตัวฉันเองก็มิอาจควบคุมได้ จึงไม่แปลกเลยที่จะทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนไปด้วย
ฉันพยายามแล้วที่จะโฟกัสกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า แต่ความอ่อนแอ ความอ่อนไหวทางอารมณ์มันก็ไม่เคยฟังเสียงของสมองฉันเลย เรื่องที่ฉันพึ่งเลิกกับแฟนที่คบกันมานานหลายปีไม่มีใครรู้เรื่องนี้นอกเสียจากเรด แต่เรดก็อยู่กันคนละกลุ่มเสียนี่
ฉันคงต้องพึ่งพาตนเองเท่าที่จะทำได้แล้วล่ะ แต่มันไม่ง่ายเลยจริง ๆ นะกับการที่เรารักใครสักคนหนึ่ง เคยคิดฝากชีวิตไว้กับเขา เคยมองหน้าและแววตาของเขาไปพร้อม ๆ กับความคิดและความรู้สึกที่ว่า ‘ฉันอยากอยู่กับคน ๆ นี้ไปตลอดชีวิต....’ ทุกภาพฝัน ทุกเป้าหมายในชีวิตของฉัน มันมีเขาอยู่ในนั้นด้วย แต่แล้ววันหนึ่งคนรักของฉันก็เดินจากไป ฉันจะทำอย่างไร.. ฉันพยายามทุกอย่างแล้วแต่ไม่มีอะไรที่จะรั้งให้เขาไม่ไปได้เลย
“เรด.. อยู่เป็นเพื่อนเราหน่อยได้ไหมอ่ะ... ฮึก....ฮึก….”
“เฮ้ออออ ก็ได้ ๆ โอเคแหละ ไปนั่งริมทะเลกันไหม”
“อื้ม.. โอเค อะไรก็ได้ ขอบคุณนะเรด ..ฮึก....”
ฉันเริ่มร้องไห้ออกมาอีกแล้ว บางทีก็รำคาญตัวเองอยู่เหมือนกัน ฉันคิดถึงเขา..
น่าแปลกที่ในช่วงเวลาแบบนี้ความทรงจำที่จะทำให้เราร้องไห้ไปกับมันมักจะเป็นความทรงจำที่ดีและมีความสุข ความทรงจำที่เราได้ใช้เวลาร่วมกับคนที่เรารัก ครั้งแรกที่เจอกัน.. วันแรกที่คบกัน.. จับมือครั้งแรก.. วิ่งหลบฝนด้วยกัน.. ไปเที่ยวด้วยกัน.. ตอนที่มองตาแล้วยิ้มให้กัน.. “มันมีความหมายมากเลยนะ”
ความทรงจำดี ๆ มากมายจนลืมฉากจบของเรื่องราวไปชั่วขณะ บางทีเราก็ลืมไปว่า เราเคยทำร้ายกัน.. ด่าทอต่อว่ากัน.. ถูกปล่อยให้นอนร้องไห้อยู่คนเดียว.. มองดูโทรศัพท์ที่ไม่มีวันดังจากสายเรียกเข้าของเขาอีกแล้ว.. ลืมไปว่า.. “เขาไม่กลับมาแล้วนะ”
http://www.papaitour.com/
เรดพาฉันมานั่งริมทะเล มีเพื่อนอีก 2-3 คนที่มานั่งเล่นเดินเล่นบริเวณนี้เหมือนกัน ฉันนั่งริมทะเลตั้งแต่พระอาทิตย์กำลังจมหายไปจากขอบฟ้าแตะผืนทะเลไกลสุดลูกหูลูกตา🌅จวบจนยามค่ำคืน ริมทะเลตรงนั้นมืดมาก ไม่มีไฟฟ้า แต่ด้วยความมหัศจรรย์ของดวงตามนุษย์ ระบบกลไกในร่างกายของเราก็ปรับให้ม่านตาขยายเพื่อปรับให้สามารถมองเห็นที่มืดในเวลากลางคืนได้
ฉันยังจำช่วงเวลานั้นได้ดี มันสงบจริง ๆ ได้ยินเพียงเสียงคลื่น เสียงลม ได้ยินเสียงแว่ว ๆ ของเพื่อน ๆ นั่งด่ากัน เล่นกันเป็นระยะ ๆ (555) ถึงตรงจุดนี้เองที่ทำให้ฉันเข้าใจว่าธรรมชาติบำบัดมันเป็นอย่างไร เข้าใจแล้วว่าทำไมถึงมีคำกล่าวว่า ‘อกหักต้องมาทะเล’🌊
“เพื่อน! อาจารย์บอกให้กลับที่พักกันได้แล้ว” // เสียงเพื่อนคนหนึ่งในสาขาวิชาของฉันคนหนึ่งลงมาตามพวกเราที่กำลังนั่งเพลิดเพลินกันอยู่
“กลับกันเถอะเรด”
“อื้ม.. เธอเดินระวัง ๆ ด้วยล่ะ ขอให้ดีกับแม่เร็ว ๆ”
“…..ขอบใจนะ”
ค่ะ.. ฉันมีปัญหากับที่บ้านด้วย อะไร ๆ ก็ดูย่ำแย่ไปเสียหมด การเรียนที่คะแนนลดลง ครอบครัวที่ฉันไม่อยากคุยด้วย เพื่อนส่วนใหญ่เกลียดฉัน ทุกอย่างถาโถมเข้ามารอบด้าน สุดท้ายแล้วแม้แต่เรดก็เลือกที่จะไปจากฉัน
จากนั้นฉันจึงอยู่ลำพัง หลบหน้าทุก ๆ คน ฉันจึงมองหากิจกรรมทำเพิ่มเพื่อให้ “ไม่คิด” และแน่นอนฉันทำกิจกรรมเหมือนคนบ้า เรียนไปด้วย กิจกรรมด้วย มันหนักมาก หนักเกินไปสำหรับฉันที่มีสภาพจิตใจแบบนี้ แต่กิจกรรมก็ทำให้ไม่คิดจริง ๆ
ที่พอจะทำได้ในตอนนี้เป็นเพียงการคุมเกรดไม่ไห้มี F และในรายวิชาบังคับต้องไม่ให้ต่ำกว่า C .. ฉันทำได้เพียงเท่านี้จริง ๆ สำหรับเรื่องครอบครัวก็ค่อย ๆ ให้เวลาแล้วค่อยพูดคุยกัน ส่วนเรื่องเพื่อนก็ปล่อย ไม่โต้ตอบ เพราะส่วนลึกของฉันรู้ดีว่าปัญหามันอยู่ตรงจุดไหนและเริ่มเกิดปัญหาเหล่านี้ได้อย่างไร ถ้าฉันมีสภาพจิตใจที่ดีขึ้น ความคิดและการกระทำของฉันก็จะดีขึ้นย่อมส่งผลให้ทุกอย่างในชีวิตของฉันดีขึ้นแน่นอน
จากวันนั้นที่เขาจากไปก็ล่วงเลยมา 6 เดือนเศษ มีบททดสอบเข้ามาเสมือนวัดใจของฉันนั่นคือ “การมีแฟนใหม่” มันไม่ใช่เรื่องที่แปลกเมื่อเราพึ่งเลิกกับใครสักคนแล้วจะรู้สึกเหงา โดดเดี่ยว เคว้งคว้าง ฉันเองก็รู้สึกแบบนั้น แต่ถ้าฉันจะมีคนรักใหม่.. “มันยังไม่ใช่เวลานี้และไม่ใช่ตอนนี้” เพราะแม้ว่าแต่ละวันที่ผ่านไปมันจะทรมาณและเจ็บปวดเพียงใด แต่เส้นทางของการนำคนใหม่เข้ามาเพื่อทดแทนคนเดิมหรือเพื่อแก้เหงา มันไม่ใช่ทางออกสำหรับฉัน แน่นอนมีคนเข้ามาเรื่อย ๆ แต่ฉันกลับผลักตัวเองออกมาเพราะฉันรู้ว่าเรื่องแบบนี้ “ไม่ใช่ใครก็ได้”
ฉันต้องดูแลชีวิตตนเองให้ดีเสียก่อนที่จะมีคนรัก ต้องพัฒนาตนเอง ที่แน่ ๆ ตอนนี้ต้องทำหน้าที่ให้ดีที่สุด ต้องบริหารเวลาและวางแผนชีวิตให้ดีกว่านี้และที่แน่นอน “ต้องรู้จักแยกเรื่องงานออกจากเรื่องส่วนตัว” สิ่งนี้เองมั้งที่เรียกว่าการมีวุฒิภาวะ ค่อยเป็นค่อยไปนะ
"ฉันรู้สึกได้ว่าฉันกำลังจะกลายเป็นคนที่ดีและเข้มแข็งมากขึ้น"
🎶เก็บชีวิตที่เหลือ ๆ ทำให้ดีจะได้ไหม
แล้วไม่นานจิตใจจะเต็มเหมือนเดิม🎶
(แอม เสาวลักษณ์ - ครึ่งหนึ่งของชีวิต)
🎵Hey! เธออยากจะรักใคร “รักไปแต่ต้องรักตัวเอง” 🎵
(ROOM39 - รักตัวเอง)
ค่าาา จบกันไปแล้วนะคะสำหรับ ep. นี้ พลังงานในการ "พิมพ์" ไม่ค่อยเท่าไร แต่พลังงานในการ "อิน" กับตัวละครนี้ บอกเลยค่ะว่ามากโข 555
แต่ถ้าคุณผู้อ่านชอบแอดก็ดีใจแล้วว
🎉ติดตาม melody of the sunshine. ได้ทุกสัปดาห์
ตอนต่อไป ep. 3 Wind🎉 ไว้พบกันนะคะ^^
PASSIO

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา