ชีวิตเริ่มต้นเมื่ออายุ 40
อายุ 40 ปี หากเปรียบกับการเดินทางก็คงเท่ากับ "ครึ่งชีวิต"
เป็นครึ่งทางที่บางคนอาจกำลังเตรียม landing นับถอยหลังสู่บั้นปลาย
แต่สำหรับฉันมันกลับเพิ่งเริ่มต้น
ในวัย 40++ ฉันเพิ่งเริ่มที่จะก้าวออกจาก Comfort Zone ไปสู่โลก
กว้างที่มีเรื่องสนุกสนานมากมายรออยู่
ฉันเริ่มหัดทำ Podcast เริ่มเขียนบทความ หรือแม้แต่เริ่มหัดวาดการ์ตูนง่ายๆ ที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะทำได้มาก่อน ... และยังมีอีกหลายเรื่องที่เข้าคิวสิ่งที่ อยากทำ
หากให้วิเคราะห์ว่าเกิดจากอะไร มันก็คงเป็นเหมือนต้นไม้ที่ฉันปลูกไว้ตั้งแต่ 40 ปีก่อนนั่นแหละ
เพราะทุกอย่างที่เป็นฉันในวันนี้ หากคิดย้อนกลับไปมันก็คือจุดรวมของ หนังสือที่ฉันอ่าน สิ่งที่ฉันชอบฟัง ไอดอลที่ฉันติดตาม และนิสัยเล็กๆ น้อยๆ ที่ฉันอาจสะสมไว้โดยไม่รู้ตัว
วันนี้ได้อ่านเรื่องดีมากๆ เรื่องนึง เป็นเรื่องเล่าของไผ่จีน ที่ต้องรดน้ำ พรวน
ดิน ใส่ปุ๋ยทุกวันเป็นเวลาถึง 5 ปี กว่าที่ต้นไผ่จะโผล่ขึ้นมาให้เห็นเหนือพื้นดิน แต่หลังจากที่ต้นไผ่งอกออกมาแล้วมันจะเจริญเติบโตแตกหน่อเร็วมาก
มันก็เหมือนเวลาเราเริ่มทำอะไรซักอย่าง แต่ไม่เห็นการเปลี่ยนแปลง บางคนจึงเลิกทำมัน หารู้ไม่ว่าที่จริงแล้วการเปลี่ยนแปลงนั้นมีอยู่ แต่มันทีละเล็กที
ละน้อย แบบที่เราแทบไม่รู้ตัว
หากใครชอบอ่านหนังสือประวัติชีวิตของบุคคลที่ประสบความสำเร็จระดับ
โลก ก็จะพบว่านี่คือเคล็ดลับของคนที่ประสบความสำเร็จ "ทุกคน"
ไม่มีใครสำเร็จได้เพราะโชคช่วย เราอาจจะเห็นเค้าสำเร็จในชั่วข้ามคืน แต่
ก่อนหน้านั้นที่เราไม่เห็น มันคือต้นไผ่ที่ยังไม่งอกออกมาจากดิน แต่คนปลูก
ยังคงรดน้ำใส่ปุ๋ยต่อเนื่อง ไม่ย่อท้อจนเห็นผลลัพธ์ของความเปลี่ยนแปลง
มันคือคำว่า "วินัย" ที่เราได้ยินตั้งแต่เด็ก แต่อาจไม่เคยเข้าใจความหมายที่
แท้จริง
หากจะเรียกให้เท่หน่อยก็คือ "กัดไม่ปล่อย" หรือ GRIT ซึ่งเป็นคุณสมบัติที่
เป็นจุดตัดระหว่างความสำเร็จและล้มเหลว
โลกนี้ไม่มีคำว่าบังเอิญ ดังนั้นตัวฉันในวันนี้ ก็คือต้นไผ่ที่ฉันปลูกไว้เมื่อ 40 ปีก่อนนั่นเอง
หากอายุ 40 ปี คือการเดินทางมาครึ่งชีวิต วันนี้ฉันยังคงห่างไกลจากคำว่า
สำเร็จ แต่ฉันกลับมั่นใจว่าต้นไผ่ที่ฉันปลูกไว้ มันกำลังเจริญเติบโต
มันทำให้ฉันเห็นภาพตัวเองในอีก 40 ปี ข้างหน้าชัดเจนขึ้น เพราะฉันโฟกัส
และใส่ใจกับเมล็ดพันธุ์ที่ปลูกไว้ในวันนี้
มันต่างจากเมื่อ 40 ปีก่อน ที่ฉันแทบไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าหว่านเมล็ดพันธุ์ สะสมนิสัยอะไรเอาไว้บ้าง
ผลที่ออกมามันจึงดีบ้าง ไม่ดีบ้าง แต่โดยรวมก็ยังรู้สึกดีใจที่มีสิ่ง "ดี"
มากกว่า "ไม่ดี"
สุดท้ายขอบคุณทุกคนที่อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้
ที่เขียนวันนี้ ไม่ใช่เพราะเป็นวันเกิด แต่เป็นวันที่ตั้งใจจะเริ่มลงมือเขียนบท
ความชิ้นแรกเสียที
พี่จุ้ย สุ บุญเลี้ยง เคยกล่าวไว้ว่า หากอยากเขียนให้เขียนเลย ไม่ต้องกลัวว่า
จะไม่ดี เพราะมันไม่ดีอยู่แล้ว 555
หวังว่าจะเป็นกำลังใจให้กับใครที่คิดว่ามันสายเกินไปแล้วที่จะเริ่มอะไรใหม่ๆ
อย่าลืมว่าเรายังเหลืออีกตั้งครึ่งทาง ความสนุกอาจเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น ^^
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
