คืนที่สายตามืดบอด
คืนที่สายตามืดบอด
บันทึกเรื่องเล่าจากความฝัน
คืนที่สายตามืดบอด..
พิมประภา ตกอยู่ในภาวะความรู้สึกครึ่งหลับครึ่งตื่น เหมือนลืมตาแต่มองอะไรไม่เห็น ท่ามกลางเตียงกว้าง ร่างเล็กบางนอนซุกตัวใต้ผ้าห่มที่บางเบา แต่ความรู้สึกเหมือนมีน้ำหนักกดทับไปทั่วร่าง อารมณ์โหวงเบาที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกำลังทำให้จิตตื่นตระหนก เมื่อรับรู้ว่า ความรู้สึกตัวในขณะนี้เป็นเรื่องจริง แต่ทำไมสายตาเธอกลับมองไม่เห็นอะไรเลย
หรือว่าจะเป็นแค่ความฝัน...
ขณะนอนพลิกตัวกระสับกระส่ายอยู่บนเตียงกว้าง ทบทวนความคิดของตนว่าใช่ฝันหรือไม่นั้น พลันมืออุ่นๆ ของใครคนหนึ่งรวบตัวเธอกอดไว้แน่น ก่อนจะจู่โจมปากเธอด้วยริมฝีปากหนาอุ่นและลิ้นที่ตวัดวนอยู่ในปากนั้น สติที่มีเพียงน้อยนิดก็กระเจิดกระเจิง ในขณะเดียวกัน แปลกใจกับการตอบสนองร่างกายของตัวเองแบบอัตโนมัติ แม้จะมีการขัดขืนเพียงเล็กน้อยด้วยอาการตกใจในทีแรกในการกระทำที่หักหาญในครั้งนี้ ซึ่งเธอไม่สามารถรู้ได้ว่าเขาเป็นใคร ชายแปลกหน้าที่เธอมองไม่เห็นคนนี้ เข้ามาในห้องพักเธอได้อย่างไร ในคืนที่สายตาเธอกำลังมืดบอดนั้น ทำไม? เขาถึงหักหาญน้ำใจเธอได้ขนาดนี้
ลมหายใจที่เป่ารดใบหน้าเธอในระยะกระชั้นชิดนั้น อุ่นจนร้อน...เธอรับรู้เพียงว่าใบหน้านั้นจ่อจนแทบชิดกลืนเข้ากับใบหน้าเธอ และจินตนาการถึงสายตาคู่นั้นคงมองแบบจะกลืนกิน ทำไม?? เธอไม่ขัดขืน ไม่พยายามแหกปากร้องขอความช่วยเหลือ สัญชาตญาณดิบที่เร้นลึกในตัวเธอ กระซิบกับหัวใจเธอว่า เธอไม่ได้รังเกียจชายผู้นี้ ชายที่เธอไม่มีวันเห็นหน้าตาเขา ไม่รู้จักตัวตนของเขา แต่เธอกลับต้องการเขา ในวันที่สายตาเธอมองไม่เห็นอะไรเลย!!
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
