เล่าเรื่อง...โคลงโลกนิติ
photos.com
สวัสดีค่ะ พี่น้องชาว blockdit ทุกคน
ก่อนอื่น ขอขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามาอ่านนะคะ
วันนี้ แม่ลูกสี่ฯ มีเรื่องมาเล่าให้ฟังสบายๆ สไตล์แม่ลูกสี่อีกเช่นเคยค่ะ
ทุกคนรู้จักโคลงโลกนิติกันดีใช่ไหม
อย่างน้อยก็คงเคยได้ยินชื่อละ เพราะโคลงโลกนิติเป็นวรรณคดีที่ถูกบรรจุให้ได้เรียนกันในหนังสือเรียนวิชาภาษาไทย ชั้น ม.ต้น
เป็นวรรณคดีที่มีโคลงเพราะๆให้ข้อคิดดีๆเยอะแยะไปหมด
เช่นบทนี้ค่ะ
คุณแม่หนาหนักเพี้ยง พสุธา
คุณบิดรดุจอา- กาศกว้าง
คุณพี่พ่างศิขรา เมรุมาศ
คุณพระอาจารย์อ้าง อาจสู้สาคร
หรือโคลงกระทู้
เพื่อนกินสิ้นทรัพย์แล้ว แหนงหนี
หาง่ายหลายหมื่นมี มากได้
เพื่อนตายถ่ายแทนชี- วาอาตม์
หายากฝากผีไข้ ยากแท้จักหา
เป็นต้นค่ะ
วันนี้แม่ลูกสี่ฯจะขอยกเอาโคลงโลกนิติอีกบทหนึ่งที่ไม่มีในหนังสือเรียนมา
เล่าให้ฟังค่ะ ไม่ทราบทุกคนเคยได้ยินกันหรือไม่
Green Peafowl
บทนี้ค่ะ
น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม
ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
ตาทรายยิ่งนิลงาม พรายเพริศ
ลิงว่าหว้าหวังหว้า หว่าดิ้นโดดตาม
แม่ลูกสี่ฯได้ยินโคลงบทนี้ครั้งแรก ตอนเรียน ป.โท อาจารย์ท่านยกโคลงบทนี้มาให้ นศ. (ซึ่งมีอยู่แค่ 2 คน อีก 1 คนเป็น นศ.จากประเทศเกาหลีรวมเป็น 3 คน) อภิปรายกัน
มึนสิคะ เหลืออะไร แค่ขึ้นต้นบทว่า น้ำเงี้ยว ก็งงเป็นไก่ตาแตกแล้ว
สุดท้ายท่านเลยต้องเฉลยให้ฟัง (ขออนุญาตเอ่ยชื่อท่านนะคะ เพื่อเป็นการ
รำลึกถึงท่านด้วย อ.มะเนาะ ยูเด็น ค่ะ)
น้ำเคี้ยว ก็คือ สายน้ำที่คดเคี้ยว
ยูงว่าเงี้ยว = นกยูงคิดว่างู (งูเงี้ยวเขี้ยวขอ)
ยูงตาม = นกยูงจึงติดตามไป
ทรายเหลือบหางยูงงามว่าหญ้า = กวางเห็นหางของนกยูงก็คิดว่าเป็นหญ้า(ซึ่งเป็นอาหารของมัน)
ตาทราย = ตาของกวาง
ยิ่งนิลงามพรายเพริศ = ดูงามเหมือนกับเม็ดนิล
ลิงว่าหว้าหวังว่า = ลิงก็คิดหวังว่าเป็นลูกหว้า(ซึ่งเป็นอาหารของลิง)
หว่าดิ้นโดดตาม = ลิงก็โดดตามไป (จนต้องจมน้ำตายไปตามๆกัน
อ่านแล้ว ทุกคนได้ข้อคิดอะไรจากโคลงบทนี้บ้างคะ
สำหรับแม่ลูกสี่ฯ ก็ประมาณว่า การทำอะไรโดยขาดการพิจารณา แค่ได้อ่านได้ยินได้ฟัง ก็นำไปเชื่อเป็นตุเป็นตะ นำไปขยายต่อไม่พอยังด่าว่าวิพากษ์
วิจารณ์เขาเสียๆหายๆ อาจสร้างความเสียหายให้แก่ตนเองและผู้อื่นได้
อ่านโคลงบทนี้แล้วก็ได้ฉุกคิดก่อนจะทำอะไรหรือตัดสินใครค่ะ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
