Kaguya-sama: Love is War Season 2 ตอนที่ 11 : คือตอนที่ดีที่สุด
ความรู้สึกตอนตอนที่ 11 ความคิดในตอนนั้นคิดว่าน้ำตาจะต้องแตกพล่านออกมาจากเบ้าตาแน่ๆถ้าเรายังดูต่อให้ พอดูจนจบน้ำตาก็ไหลเอง ทั้งที่พยายามทำให้ตัวเองไม่อินกับมันแท้ๆ ทั้งที่พยายามหาจุดติ แล้วมันก็เป็นฉากคลาสสิก แต่ทำไมเราถึงร้องไห้ฟะ
มีสปอยนิดหนึ่งนะเออ
ในตอนที่ 11 เป็นเรื่องราวที่น่าขมขืนและน่าสงสาร "อิชิกามิ ชู" ที่ถูกคนรอบข้างเกลียด เท้าความเดิมในวันกีฬาสีที่อิชิกามิได้เข้ามามีส่วนร่วมในการเชียร์กีฬา เพราะว่ามันอาจจะเปลี่ยนชีวิตของเขาได้ จนในวันงานกีฬาสี(ตอนที่11) ได้มีส่วนร่วมในงานจนต่อจากนี้ตัวของเขาเองคงจะเปลี่ยนไป
อิชิกามิคุงกำลังจะเปลี่ยนแปลงแท้ๆ ทั้งที่จะกำลังไปได้สวยจากชีวิตที่เสร็งเครงที่ถูกคนรอบข้างมองด้วยสายตาเหยียดหยาบกำลังเปลี่ยนไปกลายเป็นชีวิตที่สดใส เพราะเราเริ่มลองทำสิ่งที่เราเกลียดที่สุด เริ่มเข้าหาคนอื่น แต่ก็กลับถูกพูดแย่ๆจนเรามองโลกในแง่ร้ายกว่าเดิม จากคนที่อิชิกามิปกป้องเอาไว้ จนอยากจะด่านังนั่นว่า "ดีออก" (นางคือ โอโตโมะ เคียวโกะ เพื่อนร่วมชั้นที่อิชิกามิมีใจให้)
จนอิชิกามินึกเรื่องราวในอดีตที่เป็นตราบาป(เรื่องระหว่างอิชิกามิกับเคียวโกะ)ของชีวิตที่ถูกประธานช่วยไว้ ไปหาดูเอาเองนะ ไม่อยากพูดถึงตรงนี้เยอะเพราะมันซึ้งเอาๆมากๆ อยา่กจะให้ไปดูเองจะได้อินถึงที่สุด
แล้วก็พออิชิกามินึกถึงอดีตก็ทำให้เขาจมดิ่งลงไปเรื่อยๆ แต่ทว่าก็ได้ประธานของเรามาช่วยไว้อีกอย่างเช่นเคยเหมือนกับในอดีตที่ช่วยอิชิกามิเอาไว้โดยมาพูดหล่อๆใส่ (ก็หล่อจริงละนะ) ทำให้รู้สึกว่าอิชิกามิคุงไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว แล้วอิชิกามิก็ตอกหน้ายัยนังในตอนกำลังวิ่งพลัดนั่นว่า "หนวกหู ยัยบ้า" สะใจมากๆๆๆๆ สะใจที่สุด
และก็ยังมีฉากอีกมากมายที่แฝงรายละเอียดเล็กๆน้อยเอาไว้ ยิ่งฉากลบยางลบ ตอนนั้นจุกอกเอามากๆจนรู้สึกอยากร้องไห้แต่ก็ร้องไม่ออก อีกทั้งยังมีฉากที่ประธานช่วยเขาเอาไว้ มันยังซ่อนความหมายของฉากแต่ละฉากให้เข้ากับสถานการณ์ และเพลงซึ้งๆที่บิ้วอารมณ์เราให้ถึงที่สุด จนบอกได้เลยว่าคือตอนที่ดีที่สุด ขอร้องเถอะครับให้เน็ตฟริกรีบๆแปลจะได้ดูตอนนี้กันไวๆ
ใครดูแล้วก็มาบอกเล่าความรู้สึกกันได้นะ แต่อย่าเยอะละเดี๋ยวคนอ่านจะโดนสปอยจะเสียอารมณ์ในการดูสะหมด และกดติดตามด้วยนะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
