เธอผู้ไร้บ้านในบ้านของตัวเอง
#จดหมายถึงลูกฉบับที่22
กฤต...ลูกรัก
วันที่ 20 มิถุนายน 2563
พ่อเขียนจดหมายมาถึงฉบับที่ 22 แล้ว ทั้งๆ ที่ความตั้งใจเดิมจะเขียนเรื่องเล่าของปู่จากเริ่มเดินทางจากประเทศไทยไปเกาหลี จนจบภารกิจราชการสนามสงครามเกาหลีแล้วกลับบ้านก็จะจบ แต่ด้วยเมื่อให้ติดตามสืบค้นพบเรื่องน่าสนใจมากมายตามคำบอกเล่าของปู่เท่าที่พ่อจำได้ อยากนำมาเล่าให้ลูกฟังไว้เป็นประสบการณ์ผ่านตัวอักษร ได้ขยายความอยากรู้เพิ่มขึ้นในภายหน้า
ทหารไทยอุ้มเด็กเข้ากับเนื้อเรื่องเลย
ครั้งหนึ่งปู่เคยเล่าให้พ่อฟังเด็กเกี่ยวกับเด็กกำพร้าที่อยู่ตามฐานทหารในเกาหลี พ่อลองสืบค้นดูได้พบเจอหลายเรื่อง ในแง่มุมแห่งมนุษยธรรมซึ่งดูเป็นสิ่งที่คู่ขนานกับสงคราม แต่ในความเป็นจริงทั้งมนุษยธรรมและสงครามมักจับมือเดินคู่กันเสมอ
พ่อได้สืบค้นเรื่องเล่าที่น่าประทับใจเกี่ยวกับเด็กกำพร้าจากสงครามเกาหลี ได้มีการถ่ายทอดมาเป็นภาพยนตร์ สร้างโดยประเทศตุรกี เรื่อง “Ayla”
เป็นเรื่องราวของเด็กหญิงวัย 5 ขวบ ที่สูญเสียพ่อแม่ไปกับสงคราม และถูกพบเจอโดย “สุไลมาน” ทหารตุรกี ในบริบทของภาพยนตร์มีองค์ประกอบหลายอย่าง เหมือนอยู่ในช่วงสงครามเกาหลี ไม่ว่าจะเป็นการเดินทางจากตุรกีสู่ปูซาน บรรยากาศการอพยพของคนเกาหลี ในปี 1950 หรือทหารเกาหลีในกองทัพสหรัฐ คาตุสะ (๋KATUSA) บรรยากาศกรุงโซล ปี 1951
การถ่ายทอดอารมณ์ ในภาพยนตร์สามารถสร้างอารมณ์ร่วมผ่านเด็กหญิงตัวเล็กๆ ที่เธอได้เห็นทหารตุรกีได้เดินทางกลับบ้านด้วยแววตาที่เป็นคำถาม แล้วเธอบ้านอยู่ที่ไหน ในความรู้สึกของการไม่มีบ้านในแผ่นดินตนเอง
อยากให้ลูกลองค้นหาคำตอบในภาพยนตร์เรื่องนี้ดูนะ
สำหรับเรื่องราวของเด็กกำพร้าในสงครามเกาหลี พ่อจะเล่าให้ฟังในฉบับหน้านะติดไว้ก่อน
พ่อรักลูกนะครับ
กบ ธรรมกิจ
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
