"โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า" สำนวนที่มักจะได้ยินอยู่เสมอ เวลาที่ใครสักคนกำลังโกรธ เพื่อเตือนสติให้ระงับอารมณ์ไว้นั่นเอง
แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะทำได้ในทันที ทุกอย่างต้องผ่านการฝึกฝนอยู่บ่อย ๆ
อารมณ์โกรธเกิดขึ้นได้อย่างไร ง่ายมากที่จะทำให้รู้สึกโกรธ แค่ถูกขัดใจไม่ได้อย่างที่ต้องการหรือได้รับแรงกระตุ้นจากบุคคลไม่ว่าจะด้วยคำพูดหรือการกระทำ เหล่านี้ก็ทำให้รู้สึกโกรธแล้ว และหายยากเสียด้วยซี
ถ้าโกรธแล้วจัดการมันไม่ได้จะเกิดอะไรขึ้น ตัวอย่างค่ะ
1.เกิดการทะเลาะวิวาทขึ้น หนักเข้าอาจถึงขั้นทำร้ายร่างกายกันจนเกิดการสูญเสียชีวิตและทรัพย์สินได้ เริ่มน่ากลัวแล้ว
2.บางคนก็ทำลายข้าวของ หนักเข้าก็อาจทำร้ายตัวเอง นี่ก็น่ากลัวเช่นกัน
ตัวอย่างที่ยกมาจะเห็นว่าความโกรธมีอำนาจต่อจิตใจคนเรามากทีเดียว ดังนั้นเราจึงควรรู้ให้เท่าทันอารมณ์โกรธและฝึกที่จะจัดการให้มันสงบลงเพื่อไม่ให้มันครอบงำจิตใจจนกลายเป็นเรื่องเศร้าเกิดขึ้น
ได้มีโอกาสอ่านบทความในเพจเฟสบุ็คของนายแพทย์เจษฎา ท่านเขียนเปรียบเทียบอารมณ์โกรธ กับ ตด ไว้อย่างชัดเจน "ใช่ค่ะ อ่านไม่ผิดหรอก ตด ของเรานี่ล่ะ ท่านว่า ตด เป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์ที่เกิดขึ้นได้เพื่อกำจัดลมเสียๆ อารมณ์โกรธก็เช่นกัน มันเป็นพื้นฐานของจิตใจมนุษย์ที่ย่อมเกิดขึ้นได้เมื่อถูกกระตุ้นด้วยเรื่องต่างๆ ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ต้องหยุดไม่ให้มันโกรธ แต่มันสำคัญตรงที่เมื่อมันเกิดจะจัดการกับมันอย่างไรมากกว่า
ดังนั้นเรามาเรียนรู้วิธีที่จะจัดการกับความโกรธที่เกิดขึ้นกันดีกว่าค่ะ
1.เมื่อโกรธ เราต้องพยายามคุมสติตนเองให้โกรธช้าลงอาจจะ นับ 1-10 ในใจก็ได้ ทำเป็นไม่สนใจกับสิ่งที่ทำให้โกรธ หรือหลีกเลี่ยงจากสถานการณ์ที่ทำให้โกรธนั้นไป
ในข้อนี้ ต้องอาศัยการฝึกสมาธิ การฟังธรรมคำสอน ฝึกจิตให้รู้จักปล่อยวาง ฝึกคิดบวกเยอะๆ เพื่อสร้างความเข้มแข็งให้จิตใจและความสามารถในการควบคุมจิตใจตนเอง
2.เมื่อพยายามยื้อเวลาความโกรธออกไปแต่ไม่สำเร็จ เราต้องโกรธแน่ ไม่เป็นไรเราหันมาควบคุมการแสดงอารมณ์ ไม่ให้แสดงออกอย่างรุนแรงเอาแค่เบา ๆ ให้รู้ว่าเราก็มีความรู้สึกเหมือนกันนะ
3.แต่ถ้าความโกรธเราอยู่ในขั้นกว่าคือมีมากขึ้นแต่ยังไม่สุดขีด อันนี้เราอาจจะระบายความโกรธออกมาบ้างล่ะ แต่ต้องระบายออกอย่างพอเหมาะพอควร เหมาะสมแก่สถานการณ์ โดยยังคงควบคุมสติและจิตใจตนเอง พยายามผ่อนคลายลมหายใจให้ช้าลง ขั้นตอนนี้บางคนอาจจะกำลังกัดกราม กำหมัดแน่นอยู่ก็ได้ แต่เย็นไว้ ท่องไว้ใจเย็นๆ อาจจะยากหน่อยแต่ถ้าทำได้ บางทีเราอาจจะเปลี่ยนความโกรธให้เป็นพลังที่จะเอาชะนะคนหรือสิ่งที่ทำให้เราโกรธได้อย่างสวยงามโดยไม่เกิดความเสียหายเลยก็ได้ (ชนะเลิศอย่างสะใจ 😅😅)
4.ถ้าสุดท้ายแล้วความโกรธมาถึงสุดทางถึงขีดอันตราย ข้อนี้สำคัญเลยจะได้จะเสียก็อยู่ที่ความมั่นคงของจิตใจแล้ว วิทยายุทธต้างๆที่ได้ฝึกมาตั้งแต่ข้อ 1-3 นำมาใช้ให้หมดเลยแล้วค่อยๆประคับประครองความโกรธไป ข้อนี้คุณหมอเจษฎากล่าวว่า หัวใจของการจัดการกับความโกรธที่แท้คือการประคับประครองจิตใจด้วยการฝึก "ยอมรับ" "เฝ้าดู" และอยู่กับความโกรธให้เป็นแล้วค่อยๆปล่อยให้มันผ่านไปโดยไม่ต้องตอบโต้หรือตอบสนองต่อความโกรธนั้นเลย
สรุปก็คือเราต้องฝึกที่จะมองสาเหตุเรียนรู้ที่จะเข้าใจและยอมรับเหตุผลของความโกรธเพื่อประคับประครองจิตใจให้ผ่านมันไปได้ด้วยสติปัญญาโดยไม่ต้องเกิดความเสียหายกับใครหรือแม้แต่ตนเองค่ะ
สำหรับบทความนี้หวังว่าเมื่ออ่านจบเราจะเข้าใจอารมณ์โกรธและฝึกการจัดการมันได้นะคะ ฝึกคิดบวกกันค่ะ
---ดินสอสี--- 21/6/63
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
