22 มิ.ย. 2020 เวลา 01:44 • ปรัชญา
อยู่ๆเขาก็นึกถึงช่วงเวลาที่อยู่แค้มป์คนงานขึ้นมา
ถึงจะเป็นระยะเวลาไม่นานนัก แต่ก็เพียงพอสำหรับการได้มองเห็นตัวเองหลากหลายด้าน ความรู้สึกทุกรสทุกความถูกก่อกำเนิดขึ้นที่นั่น เขาเคยใช้ฤทธิ์สุราเพื่อดับเสียงในหัวเหล่านั้นและถูกแทนที่ด้วยความมึนเมา เขาทำอย่างนี้อยู่บ่อยครั้ง ก่อนที่จะกลับเข้าห้องพัก
เขานอนบนที่นอนผืนเล็กๆในห้องสี่เหลี่ยมที่มุงด้วยสังกะสีที่ผ่านการใช้งานมาแล้ว เขาคิดถึงเตียงนอนที่บ้าน ซึ่งเป็นที่เขารู้สึกสนิทสนมกับมันมากกว่าที่นี่
หลายครั้งที่ความรู้สึกโดดเดี่ยวแวะเวียนมาหาเขา
แต่เขาต้องยอมจำนนต่อมันทุกครั้ง ด้วยการแสดงท่าทีของความอ่อนแอออกมาอย่างไม่มีใครเห็น
ปัจจุบันเขาได้กลับมานอนบนเตียงนั้นอย่างสมใจ
เขากลับหวนคิดถึงวันเวลาและผืนผ้าห่มเล็กๆผืนนั้นที่ใช้รองเป็นที่นอน
โฆษณา