22 มิ.ย. 2020 เวลา 15:19 • ความคิดเห็น
การอ่าน คือการปลอบประโลมจิตใจที่แท้
 
ปลอบประโลมจากจิตใจอันเร่าร้อน ว้าวุ่น และเร่งรีบ แต่ทว่าเมื่อใดที่เราปล่อยตัวปล่อยใจให้เข้าสู่ภวังค์แห่งการอ่านได้แล้ว เมื่อนั้นความสงบย่อมเกิดขึ้นได้ไม่ยาก
.
.
หนังสือ อาจเป็นสิ่งที่เด็กรุ่นใหม่อาจไม่คุ้้นชิน ด้วยโลกแห่งเทคโนโลยีนั้นก้าวล้ำไปไกล จนอาจจะช้าเกินไปหากแต่มัวนั่งหาข้อมูลอยู่ในหนังสือ
 
เราจึงไม่ค่อยได้สัมผัสกับชั่วโมงอันล้ำค่า ซึ่งเป็นโมงยามของการตื่นรู้ทางปัญญา และตื่นรู้ทางจิตใจ
ด้วยยุคสมัยที่เปลี่ยนไป ทำให้ในวันนี้หลายๆคนมีความคิดว่าแม้แต่การนั่งอ่านหนังสือก็อาจจะช้าไปเสียแล้ว คำถามคือ แล้วเราจะเร็วไปเพื่ออะไร?
ในเมื่อทุกวันนี้ชีวิตก็เร่งรีบอยู่แล้ว การอ่านมันจึงมีสเน่ห์ในตัวของมันเองที่เราจะต้องกระทำด้วยความเข้าใจ ละเมียดละไม และให้โอกาสกับตัวเราเอง.....โอกาสในการอยู่กับตัวเอง โอกาสในการคิดวิเคราะห์ โอกาสที่ให้ตัวเองได้ลองช้าดูบ้าง
มันจะทำให้อะไรๆในชีวิตมีความสมดุลมากยิ่งขึ้น
ฉันก็ไม่รู้ว่าตัวเองได้หลงรักการอ่านมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ฉันรู้ว่าเมื่อใดที่หัวใจตนเองต้องการความสงบ การอ่านหนังสือมักจะเป็นกิจกรรมต้นๆที่ฉันเลือกที่จะทำ และจะยังคงทำ... แม้ในวันที่โลกเลิกผลิตหนังสือไปแล้ว
โฆษณา