24 มิ.ย. 2020 เวลา 06:00 • การศึกษา
ความทรงจำวัยเด็ก EP.4
จบ ป.2 ต้องย้ายกลับบ้านเกิดที่เพชรบูรณ์
รู้สึกใจหายและตื่นเต้นไปพร้อมกัน เริ่มต้นเรียนที่โรงเรียนใหม่ ในชั้น ป.3 ได้ทำหน้าที่หัวหน้าห้องเช่นเคย ตระเวนแข่งขันวิชาการ มาที่นี่เราได้
เรียนรู้ว่ามีอีกหลายคนที่เขาลำบากกว่าเรา
จากที่เคยใส่รองเท้าผ้าใบไปโรงเรียน
ก็เปลี่ยนมาใส่รองเท้าหูคีบให้เหมือนกับเพื่อนๆ
#เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม สินะ
จักรยานที่ซื้อจากเก็บเงินค่าขนม และขายของเล็กๆน้อยๆ พวกสร้อยเปลือกหอย ตุ๊กตาจากเปลือกหอยแครง กว่า 2 ปี ปั่นไปโรงเรียนได้ เพราะไม่ไกลบ้านนัก แต่จะจอดไว้หน้าห้องเรียนคันเดียว เพราะกลัวมองไม่เห็น ทั้งที่คนอื่นเขาก็จอดในโรงรถกันหมด
เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อพี่เราเสียชีวิตจากการจมน้ำ เราช่วยอะไรพี่สาวไม่ได้เลย
ไม่มีสติ ร้องเรียกให้คนช่วยก็ไม่ทัน จากเหตุการนี้เราร้องไห้หนักที่สุดในชีวิต และรู้ถึงคำว่า
"ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด" จริงๆ ถ้ามีสติและหาไม้ยาวๆยื่นให้พี่ ตอนนั้นพี่เราอาจจะไม่ตาย
รู้สึกโทษตัวเองทุกวันที่ไม่สามารถใช้ความรู้ที่มี
ช่วยพี่ตัวเองได้ (ตอนนั้นเรา ป.4 พี่เรา ป.6)
จากนั้นก็ทำบุญให้พี่สาวทุกวันจนเรียนจบ ป.6
โฆษณา