ขอนอกเรื่องเกมสักโพสต์ครับ
ฉลองแชมป์ให้กับทีมที่เชียร์มาหลายสิบปีครับ
ผมรู้จักไอ้นกตัวแดงๆ ตัวนี้ตั้งแต่ช่วงปลายยุค 80...ช่วงสุดท้ายของยุคแห่งความยิ่งใหญ่ของเหล่าเดอะคอป ช่วงนั้นผมอายุประมาณสิบขวบ ได้ดูรายการไฮไลท์ฟุตบอลอังกฤษทางช่องเจ็ดทุกๆ บ่ายวันเสาร์หรืออาทิตย์ ผมไม่แน่ใจนัก แต่สิ่งที่จำได้คือ ไอ้หนวด (เอียน รัช) กับไอ้ดำ (จอห์น บาร์นส) ของทีมที่ใส่เสื้อตราุนกแดงนี่แม่งโคตรเก่งเลย ทีมก็ฉายาอย่างเท่ "หงส์แดง" (เพิ่งมารู้ตอนโตว่าจริงๆ แล้วมันไม่ใช่หงส์ แต่เป็นนก แต่นักข่าวไทยตั้งฉายาให้ เพราะถ้าให้เรียกว่าทีม "นกแดง" มังคงไม่เท่เท่าไร) และผมได้เห็น เคนนี ดัลกลิช พาหงส์แดงทีมนี้เถลิงแชมปฺเมื่อฤดูกาล 1989 - 90 ตั้งแต่นั้นมาก็สถาปนาตัวเองเป็นเดอะคอปน้อยๆ ในวัยสิบขวบ
ในฤดูกาลถัดมา นาทีที่ ไมเคิล โธมัส ยิงลูก 2-0 ให้อาร์เซนอลปลิดชีพลิเวอร์พูลในนัดสุดท้ายของฤดูกาล แล้วขึ้นบัลลังก์แชมปฺ์ ยุคยิ่งใหญ่ของหงส์แดงจบลง แต่ตอนนั้นผมไม่รู้หรอกว่ามันจะยาวนานมาถึงป่านนี้กว่าที่จะได้แชมป์ลีกอีกครั้งในอีก 30 ปีต่อมา
ยุคต่อมาของหงส์แดง ตัวชูโรงคือแก๊ง "สไปซ์บอย" ของ ร็อบบี้ ฟาว์เลอร์ เจมี เรดแนปป์ และ สตีฟ แมคมานามาน ฟาวเลอร์ยิงจนถูกขนานนามว่า "The God" ในขณะที่มิดฟิลด์ตัวรุกอย่างแมคมานามาน กลายเป็นตำนานเบอร์ 7 คนใหม่ที่ทั้งเลี้ยงทั้งยิงทั้งจ่ายโคตรเทพ (และยังเป็นนักเตะลิเวอร์พูดที่ผมชอบที่สุดจนถึงทุกวันนี้) แต่โชคร้ายเหลือเกินที่เป็นยุคคลาสออฟ 92 ของแมนยูไนเต็ดที่มีทั้ง ไรอัน กิ๊กส์ พอล สโคล และพี่น้องเนวิล ของแมนยูไนเต็ดเช่นกัน ผลงานของหงส์แดงในยุคนี้ไม่ได้ขี้เหร่อะไร ยังคงเล่นสนุก บุกไม่เลี้ยง แต่การขาดกองหลัง (และผู้รักษาประตู) ที่ดี ทำให้พวกเขาเสียประตูง่าย และไปไม่ถึงแชมป์ลีก ในขณะที่แมนยูที่แน่นทุกขุมกำลังซิวแชมป์ลีกเป็นว่าเล่น เมื่อทีมไม่ประสบความสำเร็จ ดาวดังก็ทะยอยย้ายออกไป ฟาว์เลอร์ถูกขายทิ้ง (เคยมาเล่นไทยลีกด้วยนะ) แม็คมานามาน ย้ายไปคว้าแชมป์ลาลีก้ากับเรอัลมาดริด เรดแนปป์ แม้จะอยู่กับทีมแต่การเจ็บบ่อยๆ ก็ทำให้เขาไม่เหมือนเดิม
การจุติของ ไมเคิล โอเว่น "เดอะ เบบี้โกล" ทำให้เดอะคอปกลับมาคึกคักอีกครั้งหลังจากเห็นเขาลากครึ่งสนามเข้าไปกระซวกประตูทีมชาติอาร์เจนตินาในฟุตบอลโลกปี 1998 "ไอ้หมอนี่ล่ะวะ จะพาลิเวอร์พูลเป็นแชมป์อีกครั้ง" คือความคิดผมในตอนนั้น
แต่แมนยูไนเต็ดยังคงแข็งแกร่ง การขาดผู้เล่นชั้นยอดในตำแหน่งอื่นๆ ทำให้หงส์แดงไปไม่ถึงฝัน สุดท้าย โอเวน ก็ย้ายไปเรอัลมาดริด (อีกแล้ว) แบบทำร้ายจิตใจเดอะคอป แมนยูไนเต็ดยังโกยแชมป์ต่างๆ เป็นว่าเล่น แถมสุดท้าย โอเวน ยังเสือกย้ายมาได้แชมป์ลีกกับแมนยูไปอีก
ช่วงหลังยุค 2000 สตีเวน เจอร์ราด กลายเป็นกัปตัน และหัวใจของลิเวอร์พูล (จริงๆ แล้ว เจอร์ราด กับโอเวนเป็นดาวรุ่งในยุคเดียวกัน) ราฟาเอล เบนิเตซ เข้ามาทำทีม เป็นอีกยุคที่ฟอร์มของทีมลุ่มๆ ดอนๆ แชมป์ลีกเป็นสิ่งที่เอื้อมไม่ถึง ก่อนที่ทีมจะตกต่ำไปมากกว่านั้น ลิเวอร์พูล กลับได้แชมป์ยูฟ่าแชมเปี้ยนลีกส์สมัยที่ห้า ที่อิสตันบูล โดยการพลิกนรกหลังจากโดนเอซี มิลาน นำก่อนถึง 3-0 ในครึ่งแรก ก่อนจะตีเสมอและชนะจุดโทษในท้ายที่สุด ค่ำคืนนั้นนสำหรับชาวหงส์แดงแล้ว มันเป็นแชมป์ใหญ่ครั้งแรกในรอบกว่าสิบปี ทำให้เราฝันอีกครั้ง ถึงการกลับมายิ่งใหญ่ในลีก
ในช่วงปลายยุค 2000 ต่อ สหัสวรรษใหม่ เฟอร์นันโด ตอเรส เข้ามาสู่ทีม ความหวังยิ่งดูชัดเจน แต่ยุคนั้นกลับเป็นเชลซี ที่เข้าสู่ยุครุ่งเรือง ไม่ว่าตอเรสจะยิงเป็นกอบเป็นกำขนาดไหน ก็ยังไปไม่ถึงแชมป์ สุดท้าย ตอเรสเลยย้ายไปอยู่กับเชลซีแม่งซะเลย!
นอกจากเชลซีจะเป็นแชมป์หลายสมัย แมนยูไนเต็ดก็ยังทำจำนวนแชมป์ลีก "รวม" แซงหน้าหงส์แดงไปเสียอีก นับเป็นการเริ่มต้นของยุค "เป็ดแดง" อย่างแท้ทรู แต่ถึงตอนนี้ผมก็เชียร์ทีมนี้มาเกือบ 20 ปีแล้ว!!
การมาถึงของ แบรนดอน ร็อดเจอร์ และ หลุย ซัวเรส ทำให้หงส์แดงเข้าใกล้แชมป์มากที่สุดในรอบยี่สิบปีในฤดูกาล 2013 - 2014 ก่อนที่ สตีเวน เจอร์ราร์ดจะลื่นล้ม!!! ใช่ครับ ลื่นล้ม ทำให้แพ้เชลซีในเกมนั้นและทำให้โมเมนตัมของฤดูกาลนั้นเปลี่ยนจนไปไม่ถึงฝันในที่สุด ผมสงสารเจอร์รา์ดสุดหัวใจ และเชื่อว่าเดอะคอปทั่วโลกก็คงเช่นเดียวกัน ปีนั้นผมเองก็มั่นใจมากๆ ว่าน่าจะถึงแชมป์ แต่ก็เป็นอีกปีที่ผิดหวัง ปีนั้นคือปีที่ 24 ที่ผมเชียร์ลิเวอร์พูล และผมคิดว่าวันที่เป็นแชมป์อาจไม่มีทางมาถึงอีกแล้ว ทีมแตก หลุย ซัวเรส ย้ายออกไปบาร์เซโลนา เจอร์ราด โรยราจนไม่สามารถแบกทีมได้อีกต่อไป
ในช่วง 4-5 ปี ที่ผ่านมา การมาถึงของ เยอร์เกน คลอปป์ ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไปอีกครั้ง เขานำผู้เล่นที่มีอยู่ อย่าง โรเบอร์โต ฟีร์มิโน และ จอร์แดน เฮนเดอร์สัน มาโมดิฟายใหม่จนเหมือนกลายเป็นคนละคน ซื้อ มาเน่ กับ ซาล่าห์ เข้ามาเติมเกมรุกได้จนกลายเป็นทีมที่มีเกมรุกน่ากลัวที่สุดทีมหนึ่ง และสุดท้าย ฟาน ไดจ์ กับ อลิซง ที่เข้ามาทำให้เกมรับของหงส์แดงกลายเป็นกำแพงเหล็กหลังจากยุ่ยเป็นกระดาษมานานเหลือเกิน
ปีที่แล้ว เป็นอีกปีที่เราเกือบได้แชมป์ ถึงจะแพ้แมนซิตี้ แต่ผมเชื่อว่ามันจะไม่เหมือนเดิม และมันก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ หงส์แดงทำได้ดีที่ที่สุดเท่าทีผมเคยเห็นมาในชีวิต ผมแอบกลัวเล็กๆ ว่าโรคระบาดจะทำให้ฤดูกาลนี้ถูกยกเลิก มันอาจทำให้หงส์แดงไม่มีวันกลับมาสู่จุดนนี้ได้อีกแล้ว
และเราก็เป็นแชมป์!!
ถึงจำนวนแชมป์ลีกรวมจะยังเป็นรองแมนยูไนเต็ด ถึงเราจะห่างหายจากแชมป์ลีกมาถึง 30 ปีเต็ม ถึงหลังจากฤดูกาลนี้เราอาจไม่ได้แชมป์อีก 30 ปี แต่ผมดีใจที่ได้รู้จักกับ "นกสีแดง" ตัวนี้ ทีมที่ทำให้ผมมีความสุข สนุก กับการเชียร์ฟุตบอลมาตลอดสามสิบปี
ขอบคุณที่ทำให้แฟนบอลคนหนึ่งมีความสุข
ขอบคุณจริงๆ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
