ยากจังกับสิ่งที่เป็น!!!
กว่าแผลจะหายดี เรื่องราวความเจ็บปวดผ่านเข้ามามากมายเหลือเกิน
จากคนธรรมดา ร่างกายแข็งแรง กิน เที่ยว ดื่ม ใช้ชีวิตมนุษย์เงินเดือนไปตามปกติ อยู่ๆมาเป็นโรคที่เราเองก็ยังไมาแน่ใจว่าสาเหตุของโรคเกิดมาจากอะไร ใช้เวลาเป็นเรื้อรังมากว่า 10 ปี กว่าจะผ่านเวลามาถึงจุดนี้ได้ ความทรมานจากการเจ็บปวดกับโรคที่รักษาไม่หาย (แต่เข้าไปอ่านในเนท บางคนบอกว่าหาย ก็หวังว่าจะเป็นแบบนั้นบ้าง) อยากจะแบ่งปันตะโกนบอกทุกคนที่เจอว่า อิจฉาคุณจังที่ใช้ชีวิตได้ตามปกติ
ep.1 จุดเริ่มต้น (ยังไม่รู้ตัว)...
เริ่มจากอาการเจ็บยิบๆ ที่หลังเท้า จากการนั่งแล้วขอบเก้าอี้กดโดนบริเวณเนื้อขาเหนือเข่าด้านหลัง (ซึ่งตอนที่เริ่มเป็น เราไม่รู้หลอกว่าท่านั่งธรรมดาแบบนั้นจะทำให้เราทรมานมากในอนาคต) บางทีรู้สึกเหมือนมดมาเดินบนหลังเท้ายั้วเยี้ยไปไหม พอก้มลงไปดูกลับไม่มีอะไร
จุดเริ่มต้นความเจ็บปวด
แปลกใจว่ามันเป็นอะไรข้างในแน่ แต่มันไม่ได้มีผลกระทบกับการใช้ชีวิตสักเท่าไหร่ จะให้ไปหาหมอเหรอ ตอนนั้นตัดไปได้เลย
ep.2จุดเปลี่ยนของอาการของโรคนี้...
ปกติเราจะเป็นคนที่ชอบใส่สร้อยข้อเท้าแบบต่างๆ ช่วงเกิดเหตุเราใส่แบบมีลูกกระพรวน และระหว่างนั้นเรานั่งกับพื้น พื้นห้องสัมมนา พื้นบ้าน นั่งทับขาบนเก้าอี้ น้ำหนักตัวกดทับลงไปจนเกิดแผลเล็กๆขึ้นมา ด้วยความเข้าใจ(ไปเอง) ว่าคงถูกกระพรวนบาดเดี๋ยวก็หาย เราก็แค่ทายา และไม่ค่อยสนใจกับแผลเล็กๆสักเท่าไหร่
จวบจนเวลาผ่านไป 2 อาทิตย์ก็แล้ว แผลไม่หาย และเหมือนมันใหญ่ขึ้นอีกหน่อย และแผลแลดูอาการอักเสบและ ประกอบกับเราเป็นพนักงานออฟฟิต กินข้าวแกง ขึ้นรถเมลล์ไปทำงาน ก็คิดไปว่า (คิดเองอีกตามเคย) น่าจะโดนฝุ่น แผลน่าจะติดเชื้อแหละ ไปหาหมอให้เขาฟันธง และจ่ายยามาให้ดีกว่า
และแล้วก็เหมือนอย่างที่คิดไว้ คุณหมอบอกว่าแผลติดเชื้อ ไม่เป็นไร เอายาไปกิน ถ้าไม่หายค่อยมาหาหมอ ซึ่งปกติการกินยาแก้อักเสบสัก 2 แผง ก็น่าจะหาย เพราะแผลเล็กมากถ้าเทียบกับรอยแผลเป็นที่เกิดทั้งหมด
แต่เหตุการณ์เริ่มไม่ปกติ แผลไม่หาย กลับมาหาหมอ คุณหมอจ่ายยาแก้อักเสบแบบแรงขึ้น แผลไม่แดง ไม่อักเสบ แต่ไม่หาย เราเริ่มเอ๊ะยัง เป็นเบาหวานหรือเปล่า เพราะมีประวัติคนในครอบครัวเป็นเบาหวาน กลับมาหาหมออีก หมอก็เริ่มตรวจเรามากขึ้น และเราก็แจ้งกับหมอว่ามีคนในครอบครัว (ย่า) เป็นเบาหวาน
คุณหมอ ซึ่งน่ารักมาก ก็จับเราตรวจเลือด ตรวจปัสสะวะ และนัดมาฟังผลอีกที
ถึงวันนัดฟังผล คุณหมอแจ้งเราว่า ผลเลือดเราปกติดี ไม่ได้เป็นเบาหวาน แต่มีภาวะเลือดจาง แต่เรื่องแผลที่ไม่หายเดี๋ยวจะส่งต่อหมอเฉพาะทางให้ วันที่ไปฟังผลฝนตกหนักมาก (บรรยากาศไม่โอเคเลย) และเราก็เริ่มกังวลจนคุณหมอจับความรู้สึกเราได้ (ไม่หลอกเรามักจะแสดงอารมณ์ออกทางสีชัดมากกกกก) คุณหมอเดินมาตบบ่าเราแล้วบอกว่า ไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวหมอจะรักษาคุณเอง คุณหายแน่ โห้...คุณหมอน่ารักอ่ะ ให้กำลังใจเราด้วย (เราใช้สิทธิประกันสังคม ไม่คิดว่าจะได้รับการดูแลเลเวลนี้) คุณหมอจ่ายยาและนัดหมอเฉพาะทางให้ ในความโชคร้าย ก็ยังมีความโชคดีอยู่นะเราเนี่ย
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
