แม้ยามปลดทุกข์ ฉุกคิดเรื่องใด
มือถือช่วยได้ ใส่ไว้ทันที
คิดสั้นคิดยาว ยาวไปไม่ดี
เวลาไม่มี ต้องหนีคนรอ
ปล่อยทุกข์สุขสว่าง เห็นทางเลยหนอ
ปัญญาเกิดก่อ ไร้ท่อกระจาย
บางทีก็ฟุ้ง เฟื่องพุ่งขยาย
เลอะเทอะมากมาย วุ่นวายหัวใจ
หลากหลายความคิด พาจิตหวั่นไหว
จะเอาเรื่องใด ก่อนหลังเรียงที
เรื่องมันสับสน ปะปนแล้วนี่
อ้าวเสร็จพอดี เลยอดหมดกัน
คราวนี้เตือนตัว อย่ามั่วมุ่งมั่น
คิดใดเอานั่น มันก็เกินพอ
เพียงสิบนาที สุขศรีจริงหนอ
บนล่างต่างต่อ หน้าที่แห่งตน
คุณค่าเวลา ที่มาแห่งผล
นี่แหละเรียกคน เลิศล้นอัศจรรย์