ทุกครั้งที่เรามีโอกาสได้สัมผัสกับความรัก เราปฏิบัติต่อความรักเช่นไร
เราค่อย ๆ ดื่มด่ำกับความรักหรือเราตะกุมตะกรามไขว่คว้า
จนเผลอปฏิบัติต่อความรักด้วยความหยาบคาย
และก็ไม่วายจะเสียดายเมื่อความรักจากไป
ซ้ำยังร่ำไห้พร่ำเพ้อถึงรักที่ผ่านเลย
ทั้งที่ไม่มีคุณค่าคู่ควรกับการได้รักหรือถูกรักเลยสักนิด
หากเราปฏิบัติต่อความรักเช่นนั้น
เราก็ผิดตั้งแต่หัตถ์แห่งพระเจ้าหยิบยื่นความรักมาให้
และปฏิบัติต่อรักอย่างไม่รู้เท่าทัน
ทั้งที่ความรักนั้นมีไว้เพื่อให้ดื่มด่ำกับรสชาติอันหอมหวานชวนยั่วใจให้ไหลหลง
และให้ค่อย ๆ ลิ้มรสชาติแห่งรักอย่างตระหนักรู้ว่า
ทุกนาทีที่จากจรจะไม่มีวันย้อนกลับมา