5 ก.ค. 2020 เวลา 17:00
Episode I – I
จุดกำเนิด
เล่นใหญ่ไฟกระพริบวิบวับไปไหมเนี่ย
เกี่ยวเนื่องจากซาเล้ง 'ย้อนรอยอดีต' ที่ได้รับจาก
น้องแว่น แว่น เจ้าของเพจ เรื่องเล่าในความมืด
และ
น้องปัทท์ เจ้าของเพจ Patt Photos Technique idea
มาเบิ้ลขนาดนี้ ก็ต้องจัดใหญ่ซะหน่อย
หลังจากสงครามแห่งดวงดาวสงบลง…
ก็ถึงเวลาที่สิ่งมีชีวิตตัวน้อย ๆ
ก็ได้ลืมตาขึ้นมาดูโลกใบนี้
แม่เคยบอกว่า เจ้าเด็กคนนี้ลืมตาขึ้นมา ประมาณ 2 ทุ่มของวันนี้ในอดีต
.
.
.
แหม...กำลังหลับสบาย ๆ อยู่ในท้องแม่อยู่ดี ๆ
ก็โดนใครไม่รู้ฉุดออกมา
ด้วยความขี้เกียจมาแต่กำเนิด
ก็แกล้งหลับตา
ไม่หือ ไม่อือ โนสน โนแคร์ 😌
...เงียบกริ๊บ...กันทั้งห้องคลอด...
จู่ ๆ ก็ไม่รู้มีใครเอามือฟาดก้น
แล้วไงต่อ...
...ก็ร้องสิครับ จะรออะไร 😭😭😭
เจ้าเด็กคนนี้ ก็กำเนิดมาพร้อมทรัพย์สมบัติที่ห้อยมาอยู่สองอย่าง
ทองและจี้ขนาดใหญ่ (ตอนโต ก็เพิ่งรู้ว่าไปยืมข้างบ้านมาถ่ายรูป😅)
และ
ช้าง(ไม่)น้อย (อันนี้ไม่ได้ยืมใครมานะ)
(ขอสงวนสิทธิ์ในการตัดภาพตั้งแต่ใต้สะดือออก เพราะไม่ผ่านเซ็นเซอร์ เนื่องจากขนาด...ใหญ่เกินมาตรฐาน)
ไงล่ะ ทรัพย์สินที่ห้อยมาด้วยไม่เล็กนะจ๊ะ...
เมื่อเวลาผ่านไป…
เจ้าเด็กคนนี้ก็ไม่อยากนอนอยู่เฉย ๆ อีกต่อไป
เพราะหัวใจมันเริ่มพองโตก่อนวัยอันควร
หัวใจมันบอกว่า
มันถึงเวลาของเจ้าแล้ว ที่จะออกไปซิ่งเสียที
อยากซิ่ง คลานให้เป็นก่อนเถอะ...พวก
ด้วยหัวใจที่เปี่ยมไปด้วย Passion ที่จะออกไปซิ่ง
ก็พยายามใช้ Passion นั้นพลิกตัวขึ้นมา
แล้วร้องไห้ (เพราะยังพูดไม่เป็น)
ชี้โน่นชี้นี่บอกเป็นภาษากาย
สื่อให้พ่อแม่รู้ว่า ผมอยากจะออกไปซิ่งแล้ว
พ่อแม่ผมท่านเป็นคนใจดี ตามใจลูกตั้งแต่เด็ก ๆ
เลยออกรถสปอร์ตมาให้หนึ่งคันทันที
ไม่อยากอวดรวย แต่ก็นะ... เป็นไงล่ะ รถสปอร์ตผม บอกเลยว่า มีไม่กี่คันในซอย
ผ่านไประยะหนึ่ง
ผมก็เริ่มซิ่งจนเมื่อยขา
เหลือบไปเห็นรถมอไซค์พ่อ
ดูทะมัดทะแมงกว่ารถสปอร์ตของผม
ด้วยความเป็นเด็กที่เอาแต่ใจตัวเอง
ก็เลยร้องไห้ (ก็ยังพูดไม่ได้นี่หว่า)
พร้อมปีนออกจากรถสปอร์ต
ไปยืนเกาะที่มอไซค์คันนั้น
เพื่อจะสื่อว่า
มอไซค์คันนี้แหล่ะ ที่ผมต้องการ
แม่ปล่อยแขนผมนะ ผมจะเอาคันนี้อ่ะ... (ยืนยังจะไม่ได้เล้ย.. เจ้าเด็กน้อย)
ก็อย่างที่บอกไปว่าพ่อแม่ ท่านตามใจผมทุกอย่าง
แม่ผมก็จัดให้เลยครับ
เอาไปเลย เอาไป เอาไป เอาไป เอาไป ได้เลย…
(เพลงนี้ สมัยนั้นยังไม่มีหว่า แม่ผมเอามาร้องได้ไงเนี่ย 5555)
จัดไปอย่าให้เสีย...ยิ้มเลยดิ โด่...ขี้นไปคร่อมมอไซค์ได้ มือนี่บิดทันทีเลย (บิดจนกระจกมองข้างเบี้ยวเลย)
แน่นอน จะออกไปซิ่งบนถนน
ก็ต้องมีใบขับขี่มอไซค์ก่อน
แม่ก็เลยพาผมไปถ่ายรูปติดบัตรทันที จะรออะไรล่ะ
คนอาราย... หล่อยังไม่เสร็จตั้งแต่เด็ก ๆ เลย... (ทุกวันนี้ก็ยังไม่กล้าแกะออกจากแม่พิมพ์เลย)
ช่วงรอไปสอบใบขับขี่มอไซค์
แม่บอกผมว่า มอไซค์คันนั้น ผมเอาไปซิ่งไม่ได้
พ่อต้องใช้ขี่ไปทำงาน
เดี๋ยวจะพาถอยคันใหม่ให้
ไม่ทันไร ก็พาไปออกรถให้คันใหม่ทันที…
ระดับผม ไม่พ้น มัสแตง (รวยจริ๊งงง)
มัสแตงสำหรับซิ่งออกถนนคันแรกของผมคันนี้ มันถูกสร้างมาเพื่อผมจริง ๆ
พอถึงวัยต้องไปโรงเรียน เขาไม่ให้ผมเอามัสแตงคันนี้ไปโรงเรียน
เลยต้องจอดทิ้งไว้ที่บ้านอย่างเสียมิได้ (เซ็งเป็ด)
ตอนเรียนอนุบาล
ครูเคยถามผมครั้งหนึ่งว่า
โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไร
ผมตอบแบบไม่คิดเลย ว่า
เด็กแว้น...ฮะครู
.
.
.
แสดงว่าตอนนี้ก็กลายเป็นเด็กแว้นสิเนี่ย
โทษทีครับ บอกตรง ๆ โตมาขนาดนี้ ผมขี่เป็นได้แต่มัสแตงในรูป
ถ้าตอนนี้ไปหัดแว้น จะทันไหม?
น่าจะทันนะ แต่ก็คงจะมีคำศัพท์ใหม่เรียกคนแนวนี้ว่า
ชราแว้น...555
หัวใจเด็กแว้น แต่โตมา กลายเป็น.เด็กแว่นแทน 5555
.
.
ไปล่ะ…
แค่น้องเขาส่งมาให้ทำซาเล้ง
ตัวเองดันเล่นเอารูปตอนเด็ก ๆ มาโม้ซะเป็นตุเป็นตะเลย
โฆษณา