[เรื่องสั้น นิยาย นิทาน ] เรื่องสั้น "แมวขโมย"

สำรวจ
ลงทุน
คำถาม

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

5 ก.ค. 2020 เวลา 05:34 • นิยาย เรื่องสั้น

เรื่องสั้น

"แมวขโมย"

..... นายจร เป็นคนหาปลา แกมักจะนำปลาที่หามาได้ทำเป็นปลาเค็มตากแห้ง และจะเอาไปขายที่ตลาดนัดทุกเช้าวันจันทร์ แต่แกมักจะมีปัญหาเรื่องหมา แมว ไม่ก็นก มักจะมาแอบลักปลาแกไปกิน นายจรเป็นคนใจดำ แกจะมีหนังสติ๊กไว้คอยยิงนก และมีกิ่งไม้ไว้คอยปาหัวหมา หัวแมว ไว้ใกล้ตัวเสมอ

..... นายชิต เป็นคนใจบุญ ชอบทำบุญทำทาน รักสัตว์ เป็นเพื่อนสนิทกับนายจร มักจะห้ามนายจรเสมอว่า

..... "แบ่งให้มันกินกันบ้างซิ แกก็หาปลามาได้เยอะ ได้มาฟรีไม่เสียเงิน ให้มันกินเล็กน้อยไม่เท่าไหร่หรอกน่า สมัยนี้ของกินมันหายาก ต้นไม้ต้นไร่ก็ไม่มีนกมันก็ไม่รู้จะหาอะไรกิน เศษอาหารก็หายากหมามันก็ไม่รู้จะไปคุ้ยเขี่ยอะไรกิน" นายจรฟังนายชิตพูดจบ ก็ตอบว่า

..... "ให้มันกินมันก็มาบ่อย ฉันเคยให้แล้ว รำคาญ อย่างนกฉันเคยโปรยข้าวให้กิน มันก็พากันมาเป็นฝูง หมาก็มานอนรอเดินเหินเกะกะไปหมด ฉันเลยไม่ให้มันกินอีก มันจะได้เข้าไปหากินที่ตลาด"

..... พอตอบเสร็จ นายจรก็หันไปเห็นแมวกำลังลากปลาเค็มลงจากกระด้งตากปลา เขาพึมพำเบา ๆ เค้นเสียงว่า

..... "ไอ้ แมวขโมย กูนั่งอยู่ตรงนี้มึงยังกล้า"

เรื่องสั้น นิยาย นิทาน โดย PippaSmile พิปป้าสมายล์

..... นายชิตมองตาม เขาเห็นนายจรคว้าท่อนไม้ข้างกาย แล้วปาไปที่แมวอย่างแม่นยำ โดนขาหลังของแมวอย่างแรง มันร้องเหมียวดังลั่น จนทำปลาหลุดออกจากปาก มันหันมามองจรตาโต แล้วรีบคาบปลา พร้อมกับลากขาหลังไปอย่างช้า ๆ นายจรล้วงหนังสติ๊กออกมาอีก แต่ยังไม่ทันจะยิงก็ถูกนายชิตห้ามไว้

..... "จร ฉันขอเถอะ มันขาลากไปแล้วคงไม่มาอีก นี่แกกะจะเอาให้ตายเลยหรือ มันคงหิวมากขนาดโดนปาขาลากยังคาบปลาไปต่ออีก"

..... "ชิตแกก็แบบนี้ทุกที ฉันจับปลาช่อนมีท้อง แกก็ให้ฉันปล่อย ทั้งที่มันได้ราคาดี คนเอาไปแกงส้มขาย มีไข่ปลาลอย สวยงามน่ากิน ก็ได้ฉันจะไม่ยิงไอ้แมวขโมย แต่ขอตามไปเอาปลาคืนเพราะตัวมันใหญ่มาก"

..... ว่าแล้วนายจรก็รีบเดินตามแมวไป โดยมีชิตตามไปติด ๆ ทั้งสองตามไปทัน แล้วพวกเขาก็ต้องหยุดชะงักทันที ต่างมองภาพที่อยู่ตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่แตกต่างกันออกไป

..... จรรู้สึกจุกอยู่ในลำคอ มันเป็นภาพของลูกแมวตัวเล็กที่กำลังกินปลาอย่างหิวโหย โดยมีแม่ของมันที่ขาหลังมีเลือดไหลเต็มไปหมดกำลังจ้องดูอยู่และคอยระวังภัย แม่แมวหันมาแยกเขี้ยวใส่ทั้งสองคนในลักษณะปกป้องลูกของมัน จรรู้สึกผิดมาก เขาสำนึกได้ว่าแบ่งให้มันกินสักตัวเขาก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร

..... ส่วนชิต เขารู้สึกสงสารแม่แมวมาก เขารีบเข้าไปสำรวจบาดแผลของแม่แมว ค่อย ลูบหัวลูบหลังมัน ดูเหมือนแม่แมวจะรู้ว่าชิตไม่ทำร้ายมัน มันจึงไม่ได้กัดหรือข่วนชิดเลย

..... "จร แกเห็นแล้วว่าไง มันน่าสงสารออก ไปเอาเศษผ้ามาให้ข้าหน่อย ข้าจะทำแผลให้มัน มียาอะไรก็เอามาด้วย ไปเร็วเข้า"

..... จรเดินออกไปอย่างว่าง่าย เขากลับมาพร้อมเศษผ้าสะอาด ยาล้างแผลด้วย เขามาถึงก็เห็นชิตตีสนิทกับแมวได้แล้ว กำลังลูบขาให้มัน ดูมันจะไว้ใจชิตมาก

..... "ดีนะแผลไม่ใหญ่ แค่มุมไม้เจาะเลือดไหล แต่กระดูกคงหัก ขาถึงได้ลาก ข้าจะพาไปหาหมอ และจะเอามันทั้งสองตัวไปเลี้ยงที่บ้าน"

..... "ค่าหมอค่ายาข้าจ่ายให้เอง ข้าเป็นคนทำมัน" คำพูดของจรทำให้ชิตมองหน้า พอเห็นสายตาเพื่อนมีความรู้สึกผิด เขาก็ดีใจ

..... ส่วนจร ภาพที่เขาเห็นแม่แมวเอาปลาให้ลูกกิน มันทำให้เขานึกถึงแม่ของเขาที่มักจะให้เขากินข้าวก่อนเสมอ แล้วแม่จะกินที่เหลือ ลูกต้องอิ่มก่อนเสมอสำหรับคนเป็นแม่

..... การกระทำของแม่แมวช่างเป็นความรักลูกเหมือนคนมาก มันไม่ห่วงตัวจะตาย คนหรือสัตว์ที่เป็นแม่ช่างมีจิตใจที่ยิ่งใหญ่มาก แม่จะเจ็บอย่างไร ก็ต้องเอาอาหารไปให้ลูกได้กินอิ่ม เขานึกถึงแม่ ภาพเก่า ๆ สมัยเด็กชัดเจนขึ้นมาอีก ยิ่งเห็นแม่แมวมันเลียลูกของมันอย่างรักใคร่ จรก็น้ำตาคลอเบ้าขึ้นมาทันที

..... ในที่สุดแมวสองแม่ลูกก็ได้รับการเลี้ยงดูจากชิต และมีปลาจากจรส่งไปให้กินทุกวัน จรเปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคน ตั้งแต่นั้นมาจรกลายเป็นคนใจดี จับปลาท้องแก่ได้ก็โยนคืนลงน้ำไป ไม่ยิงนก ตีหมา ปาแมวอีก โดยที่ชิตไม่ต้องห้ามอีกแล้ว และจรมักจะบอกชิตว่า

..... "มันอาจจะมีลูกรอกิน อยู่ก็ได้”

🔸🔸🔸

เขียนโดย ..... PippaSmile พิปป้าสมายล์

เขียนเมื่อ ..... 5 กรกฎาคม 2563

PippaSmile พิปป้าสมายล์ : https://www.facebook.com/smile.PippaSmile/?modal=admin_todo_tour

เรื่องสั้น นวนิยาย นิทาน กับ พิปป้า สมายล์ : https://www.facebook.com/groups/PippaSmile.ShortStory/?source_id=2156872161303300

โฆษณา

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน