11 ก.ค. 2020 เวลา 00:54 • ไลฟ์สไตล์
กลับมาพบกันอีกครั้งกับ เรื่องเล่า...จากเด็กดอยอีกครั้ง
2019, ณ ประเทศอินโดนีเซีย พระอาทิตย์จะตกขอบฟ้า
บทความก่อนๆ มักจะเป็นอุปสรรคความยากลำบากที่ผมได้เผชิญในชีวิตและผมเชื่อว่าเด็กดอยหลายคนก็เคยประสบแบบผมเช่นกัน ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง แต่หลายคนก็เลือกที่จะยอมแพ้และเปลี่ยนเส้นทางเดินในชีวิต บ้างก็เลือกที่จะกลับบ้านบนดอยเพราะคิดว่ายังไงก็ไม่อดตาย บ้านของเขาเป็นที่ปลอดภัยที่สุดไม่มีใครเอารัดเอาเปรียบกัน แต่ตรงกันข้ามคนรอบข้างมักจะยื่นมือให้ความช่วยเหลือ ให้คำชี้แนะ เพราะทุกคนต่างเป็นพี่น้องกัน
(กลับมาที่เรื่องของผม) ผมเลือกที่จะเดินต่อไปไม่ใช่ว่าไม่อยากกลับบ้าน (บนดอย) หรือหลงใหลกับแสงสีเสียงในเมืองใหญ่ ที่ผมเลือกที่จะมุ่งหน้าเดินต่อไปถึงแม้อุปสรรคจะหนักเพียงใด พบบ่อยแค่ไหน. ผมเชื่อว่ามีเพื่อนๆหลายคนเลือกที่จะไม่ยอมแพ้
สำหรับตัวผมพอมองกลับไปบนเส้นทางชีวิตผมรู้ว่า “ผมได้เดินทางไกลพอสมควร” ไม่ใช่ว่าตอนนี้ไม่มีอุปสรรค. แต่ผมเลือกที่จะเผชิญกับอุปสรรคในทุกทุกวัน ผมเลือกมองมันให้เป็น “บทเรียนมากกว่าปัญหา”
แล้วเจอกันตอนต่อไป เรื่องเล่าจากเด็กดอย ตอน...เด็กดอยในต่างแดน
โฆษณา