🍎เด็กน้อยและต้นแอปเปิ้ล
👦🏻เจ้าเด็กน้อยคนหนึ่งชอบที่จะมาเล่นรอบๆ แอปเปิ้ลต้นนี้ทุกวัน เด็กน้อยจะปีนต้นไม้เล่น เด็ดแอปเปิ้ลกินแล้วก็งีบหลับใต้ต้นไม้นั้นเป็นประจำ เจ้าเด็กน้อยรักต้นแอปเปิ้ลนี้ และเช่นเดียวกับต้นแอปเปิ้ลที่รักและเอ็นดูเด็กน้อยเสมอมา
🌲แต่เวลาผ่านไป เด็กน้อยโตขึ้น และไม่ค่อยได้เล่นใต้ต้นแอปเปิ้ลเหมือนวันวานแล้ว แล้ววันหนึ่ง เด็กน้อยที่โตขึ้นเป็นเด็กชาย กลับมาพร้อมกับท่าทางหงอยเหงา
"มาเล่นด้วยกันเถอะ" ต้นแอปเปิ้ลชวนเด็กชาย
👨🏻"ฉันไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้ว ฉันไม่อยากเล่นรอบต้นไม้อีกแล้ว" เด็กชายตอบ
"ฉันอยากเล่นของเล่นใหม่ๆ แต่ไม่มีเงินซื้อมัน"
💵 ต้นแอปเปิ้ลตอบกลับว่า "เสียใจด้วย ฉันก็ไม่มีเงิน แต่เธอพอจะเก็บลูกแอปเปิ้ลของฉันไปขายได้นะ เธอจะได้มีเงิน"
เด็กชายดีใจมาก เก็บลูกแอปเปิ้ลจนหมดต้น และจากไปอย่างมีความสุข และก็ไม่ได้กลับมาอีกเลยหลังจากนั้น ต้นแอปเปิ้ลเสียใจที่เด็กน้อยไม่เคยกลับมา
🎉 แต่แล้ววันหนึ่ง ต้นแอปเปิ้ลตื่นเต้นที่เห็นเด็กชายกลับมาอีกครั้ง
"มาเล่นด้วยกันเถอะ" ต้นแอปเปิ้ลชวนด้วยท่าทีตื่นเต้น
🏠 เด็กชายตอบกลับว่า"ฉันไม่มีเวลาที่จะเล่นแล้วฉันต้องทำงานเพื่อครอบครัวของฉัน เราต้องการจะสร้างบ้าน เธอพอจะช่วยฉันได้ไหม?"
"เสียใจด้วย ฉันไม่มีบ้านจะให้เธอ แต่เธอพอจะตัดกิ่งของฉันไปสร้างบ้านของเธอได้นะ"
เด็กชายจึงตัดกิ่งแอปเปิ้ลหมดต้น
และจากไปพร้อมกับความสุข
ต้นแอปเปิ้ลดีใจที่เห็นเด็กน้อยมีความสุข แต่แล้วเด็กชายก็ไม่ได้กลับมาอีกเลย ปล่อยให้ต้นไม้ต้องเสียใจและเดียวดายเช่นเคย
🛶 เวลาผ่านไปหลายสิบปี เด็กชายได้กลับมาอีก ต้นแอปเปิ้ลดีใจมาก
"มาเล่นด้วยกันเถอะ" ต้นแอปเปิ้ลชวน เด็กชายตอบกลับว่า
"ฉันแก่มากจนเล่นไม่ไหวแล้ว ฉันอยากจะไปแล่นเรือเพื่อพักผ่อนในช่วงสุดท้าย มีเรือให้ฉันยืมบ้างไหม?"
"ใช้ลำต้นฉันมาสร้างเรือสิ เธอจะได้แล่นเรือไปไกลตามที่ต้องการ"
เด็กชายจึงตัดลำต้นเพื่อมาสร้างเรือ และเขาก็แล่นเรือจากไปไม่ได้กลับมาให้เห็นอีกนาน
สุดท้าย หลายปีผ่านไป เด็กชายก็กลับมา
🥀 ต้นแอปเปิ้ลพูดอย่างเศร้าใจว่า "ฉันเสียใจด้วย เจ้าเด็กน้อยของฉัน ฉันไม่มีอะไรเหลือจะให้เธออีกแล้ว ดอกผลก็หมดแล้ว, กิ่งก้านก็จากไปหมด, แม้แต่ลำต้นให้ปีนก็ไม่มี ฉันขอโทษนะ สิ่งเดียวที่ฉันพอจะเหลือให้เธอได้คือรากที่กำลังจะตายของฉันเท่านั้นเอง" ต้นแอปเปิ้ลร้องไห้
👨🏻เด็กชายตอบ “ฉันไม่ต้องการอะไรมากหรอก นอกจากที่ซึ่งจะได้เอนกายพักผ่อน ฉันเหนื่อยล้ามาหลายปีแล้ว"
"ดีเลย รากไม้นี่แหละคือที่ ๆ ดีที่สุดที่จะเอนกาย นั่งลงสิและพักผ่อนเถิด" เด็กชายนั่งลง ต้นแอปเปิ้ลดีใจมาก และยิ้มทั้งน้ำตา
📍เรื่องนี้สอนอะไรเรา? ต้นแอปเปิ้ลก็เปรียบเหมือนพ่อแม่ของเรา ตอนเรายังเด็ก เราอยากใช้เวลากับพ่อแม่ของเรา
📍แต่พอเราโตเราก็จากพวกเขาไปเพราะหลงอยู่ในสิ่งใหม่ๆรอบตัว จะกลับมาก็ต่อเมื่อ เรามีปัญหาและต้องการความช่วยเหลือ แต่อย่างไรก็ตาม พ่อแม่ของเราก็ยังอยู่ที่นั่นเสมอ คอยช่วยเราทุกอย่างเพื่อให้เรามีความสุข
🍂 อายุที่ผ่านมา คือเวลาที่เสียไป พ่อแม่อยู่กับเราได้แค่ช่วงหนึ่งของชีวิตเราเท่านั้น แล้ววันนี้เราตอบแทนพระคุณท่านรึยัง?
เรียบเรียงใหม่ : #คำคมคนมีตังค์
แหล่งอ้างอิง : writer.dek-d.com
Png
- 14
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
