ความรุนแรงที่เกิดขึ้นในรพ.
ภาพคุ้นๆล่องลอยในห้วงความคิด
จากกรณีข่าวกลุ่มวันรุ่นตีกันในรพ.แห่งหนึ่งในจังหวัดสมุทรปราการ เข้าทุบตีกันในรพ.เข้ามาในห้องฉุกเฉิน ครั้งนี้ดูมีความรุนแรงเกินกว่าที่เราเคยพบเจอ ภาพประตูห้องฉีดยาที่ร้าวแตกนั้น ลั่นเข้ามาในความคิดอีกครั้ง เหมือนหนังที่ฉายซ้ำๆ เหตุการณ์ที่เราเหล่าบุคลากรทางการแพทย์มีความเสี่ยงที่จะต้องพบเจอในสถานที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นด้วยซ้ำ
ก่อนหน้านี้ เคยคิดเสมอว่า อาชีพช่วยชีวิตคน เป็นอาชีพที่ปลอดภัยจากความรุนแรงทั้งหลาย แม้สงครามจะเกิด เรามีความมั่นใจและเชื่อว่า รพ. ทุกๆพื้นที่จะปลอดภัย เพราะเราถูกสั่งสอนมาให้ไม่เลือกปฏิบัติ ไม่ว่าเค้าจะเป็นคนดีหรือโจรผู้ร้าย “ชีวิต” คือสิ่งสำคัญที่เราต้องคำนึง เรายึดหลักข้อนี้ตลอดมา ดังนั้นโรงพยาบาลจะเป็นที่ที่มนุษย์พึงให้เกียรติ
แต่หลังจากที่เรียนจบ เข้าทำงานเรากลับพบเจอเหตุการณ์ความรุนแรงซ้ำแล้วซ้ำเล่า เช่น การด่าทอ ทำร้ายข้าวของ ทุปประตู ชกต่อย ขู่ฆ่า เพียงเพราะความโมโหร้าย ไม่ได้ดั่งที่คุณต้องการ แก้แค้นกันไปมา
คุณลดทรความเชื่อมั่นของเราลงไปทุกที!
กี่ครั้งที่คุณทำให้ใจเราหดหู่
กี่ครั้งที่คุณทำให้เรารู้สึกหวาดกลัว
กี่ครั้งที่คุณสร้างความเสียหาย
กี่ครั้งที่คุณทำให้คนอื่นๆเสียโอกาสการรักษา เนื่องจากความเสียหายของอุปกรณ์
จากที่กล่าวมา คุณเคยกล่าวขอโทษหรือชดใช้ในการกระทำของคุณบ้างหรือไม่?
สุดท้ายเคยมีบทลงโทษเด็ดขาดสำหรับคนเหล่านี้หรือไม่?
หากแต่วันนี้ เรื่องเหล่านี้บานปลายจนทำให้เราบาดเจ็บ ล้มตาย ใครเล่าจะรับผิดชอบ ใครเล่าจะรักษา ใครเล่าจะดูแล
กลับกันหากเราพลาดเพียงเล็กน้อย ยังมีใครจะอ้าแขน แล้วบอกเราว่า “ไม่เป็นไร”
ภาพกล้องวงจรปิดจากรพ.ที่เกิดเหตุ
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
