การเดินทางของคนกินปลาหมึก
เมื่อวาน กว่าจะเข้าบ้านก็ทุ่มกว่าๆแล้ว ซอยเข้าบ้านป้านั้นค่อนข้างมืด โค้งสุดท้ายก่อนถึงบ้าน ป้ามองเห็นแสงไฟเล็กๆอยู่ข้างทาง พอเข้าไปใกล้ ถึงได้รู้ว่าเป็นแผงปลาหมึกย่างบด ป้าเลยหยุดซื้อเสียหน่อย เพราะไม่ได้กินปลาหมึกย่างบดมาเป็นปีๆแล้ว คิดเสียว่าทั้งอุดหนุนคุณลุงและคิดถึงความหลังไปพร้อมๆกัน
ตอนเด็กๆ ประมาณ ปอสี่ แม่ให้เงินไปโรงเรียนวันละ 5 บาท ซื้อก๋วยเตี๋ยวหนึ่งบาท แล้วซื้อปลาหมึกย่างกินหลังกินก๋วยเตี๋ยวอีกสามบาท (ตัวใหญ่สุดบนแผง) เหลือเงินกลับบ้านหนึ่งบาท เอาจะเอามาหย่อนกระปุกหมูสีสดๆที่ทำจากดินเผา
นั่นเป็นการจำความได้ของการชอบปลาหมึกที่อายุน้อยที่สุดของป้า กินทุกวันไม่เคยเบื่อ นึกถึงที่ไรก็มักจะคิดว่า นี่เราชอบปลาหมึกขนาดนี้เลยเหรอ เท่าที่จำได้คือช่วงปอสี่กับปอห้านั้น กินปลาหมึกย่างบด หลังอาหารกลางวันทุกวัน ชอบที่เหนียวหนึบหนับเคี้ยวมัน น้ำจิ้มไม่ต้องเลย ยิ่งบดได้บางและยาวแค่ไหนป้าก็ยิ่งฟิน
โตขึ้นมาหน่อย เวลาแม่พาไปงานวัด หรืองานฤดูหนาวประจำปีของจังหวัด ป้าจะซื้อปลาหมึกย่างบดเป็นหลัก ปลาหมึกสดเสียบไม้ย่างนั้นไม่ค่อยได้กินเพราะว่าจิ้มน้ำจิ้มแล้วมันเผ็ด ตอนนั้นยังเด็กอยู่ กินได้แต่ปลาหมึกย่างบด น้ำจิ้มยังไม่ต้องเหมือนเดิม
แผงปลาหมึกที่เจอก่อนกลับบ้าน
พอโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ มีการมีงานทำ การกินปลาหมึกก็ดูจะเป็นล่ำเป็นสันมากขึ้น อาหารทะเลอื่นๆไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ นอกจากปลาหมึก เมนูโปรดเริ่มหัดกินก็เป็น ปลาหมึกทอดกระเทียม ต้มจืดปลาหมึกยัดไส้ ปลาหมึกผัดไข่เค็ม ปลาหมึกชุบแป้งทอด ปลาหมึกนึ่งมะนาว ปลาหมึกคั่วพริกเกลือ กระเพราปลาหมึก สปาเกตตี้ปลาหมึก ika sushi คาลามารี หรึอกระทั่งปลาหมึกลวกจิ้มแค่น้ำจิ้มทะเล ป้าก็กินได้ไม่หยุด รวมทั้งปลาหมึกแผงที่ย่างแล้วบดให้ยาวววที่สุด ก็สลับแทรกอยู่ในชีวิตประจำวันตลอดเวลา
หลังๆมาป้าเน้นกินแต่ คาลามารี เพราะอาจจะกินรสจัดได้น้อยลง แต่ละร้านที่ไปกินก็จะมีวิธีทำที่ต่างกันไป (แต่ก็เขียนในเมนูว่า คาลามารีเหมือนกันหมด) บางร้านก็แป้งกรอบมาก พอเย็นแป้งแข็งโป๊ก ปลาหมึกก็เหนี้ยวเหนียว ก็ยังกินไปไม่บ่น เพราะชอบปลาหมึก และฟันยังดีอยู่ บางร้านก็จะมากับซอสมะเขือเทศอย่างเดียว บางร้านก็เสริฟกับน้ำจิ้มไก่เลย ป้าก็กินค่ะ
บางร้านที่ทำดีดีหน่อย จะทำซอสอย่างดีแบบที่มีมายองเนส กระเทียม น้ำมะนาวหรือเลมอนผสมให้เข้ากัน แล้วอาจจะใส่ซอสพริกมานิดหน่อย เสริฟมากับ เลมอนสไลด์ให้บีบบนปลาหมึกก่อนกิน แบบนั้นป้าก็จะฟินมากเป็นพิเศษ ถ้าร้านไหนทำเก่งๆ แป้งจะกรอบนอกนุ่มในก่อนที่เราจะกัดโดนเนื้อปลาหมึก ซึ่งก็จะมีไม่กี่ร้านที่ทำได้
หกเจ็ดปีให้หลังมานี้ ป้ากินปลาหมึกน้อยลงไปมาก เพราะมีทั้งปัญหาสุขภาพที่มีทั้งความดันและคอเรสเตอรอลสูง และทั้งมีปัญหาว่าไม่สามารถเคี้ยวหนึบหนับได้เหมือนเมื่อก่อน (สังขารมีจริง) การกินปลาหมึกจึงลดถอยไปมาก ยิ่งหลังๆคุมอาหารทำอาหารทานเองด้วยแล้ว เมนูป้าไม่มีปลาหมึกอยู่เลย เรียกว่าคุมเข้มมากๆกับสิ่งที่จะเอาเข้าปาก
ป้ามานั่งคิดว่า คนเราก็ต้องกินตามวัยนะ ตอนสาวๆอยากทำอะไรก็ให้รีบทำ อยากกินอะไรก็ลองซะ ชอบกินอะไรก็ไปซื้อหามากิน เท่าที่กำลังของเราจะทำได้ เหมือนกับป้าที่ชอบปลาหมึก ก็กินอย่างสนุกสนานในตอนสาวๆ แม้จะไม่สามารถกินปลาหมึกได้มากมายเหมือนเมื่อก่อนแล้ว และก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจอะไร เพราะที่ผ่านมา เรียกได้ว่ากินคุ้มยิ่งกว่าคุ้มแล้ว
ไว้วันหลังถ้าป้าคึก อยากทำคาลามารีกินเอง จะเอามาเล่าสู่กันฟังนะ ว่าหัดทำแล้วเป็นอย่างไรบ้าง นานทีทำกินเองทีก็คงไม่เป็นไร
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
