เมื่อยาย อายุ78 บอกว่าอยากเที่ยวเมืองนอกสักครั้งในชีวิต
ตอนแรกวางแผนไว้ ว่าจะพาแม่กับน้องชายไปเที่ยวต่างประเทศ เริ่มจากประเทศเพื่อนบ้านราคาต่ำๆก่อน พอเริ่มเกริ่นให้แม่ฟัง แม่ก็เริ่มเกริ่นให้ยายฟัง
แม่บอกกับยายว่า บิวจะพาไปเที่ยว แต่ยายไปไม่ได้หรอก ยายแก่แล้ว ยายก็อื้มๆ
พอเรามีโอกาสกลับไปที่บ้าน นั่งเม้ากับยายสองคน อยู่ๆยายก็พูดขึ้นมาว่า “ยายอยากเที่ยวเมืองนอกสักครั้งในชีวิต” ตอนนั้นตกใจมาก คือยายยากไป! เราไม่สามารถบอกยายว่า รอปีหน้านะยาย ได้อะ คือยาย78 แล้ว มันเป็นอะไรที่รอไม่ได้ เลยบอกยายว่า “ได้ยาย ไปก็ไป”
พูดแล้วก็จะร้องไห้ ตังค์ไม่พอ 5555 เอ้ยไม่ใช่ จะพายายไปประเทศไหนดี ที่เราจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายไหวสำหรับ 4 ชีวิต
ลองเสิร์ชดู ประเทศในเอเชียที่เหมาะสำหรับผู้สูงอายุ และวีลแชร์ คือ สิงคโปร์ โอ้โห ฉันคือมนุษย์เงินเดือน!!!
ด้วยความที่เคยไปสิงคโปร์แล้ว และมันแพงมาก ตัวเลือกเดียวที่เป็นไปได้ คือเวียดนาม
จากเชียงใหม่ตอนนั้น มีบินตรงแค่ที่ฮานอย บางกอกแอร์เวย์ส กับโฮจิมินห์ เวียตเจ็ท บางกอกดูแล้วเป็นเครื่องใบพัดลำเล็ก ลองเสิร์ชดูรีวิวว่าปลอดภัยมั้ย เจอคอมเม้นนึงบอกว่า “เครื่องบินใบพัดก็ไม่ค่อยตกนะครับ” โอ้โห กับเครื่องบิน เราจะใช้คำว่าไม่ค่อย ไม่ได้นะคะคุณพี่!!!
โอเค ยอม ไปโฮจิมินห์ เริ่มลองหาที่เที่ยว ทุกสถานที่คือต้องลุยๆมากเลยอะ ปวดหัวมาก จนสุดท้าย ก็ผ่านมาได้ เราขอสรุปให้ฟัง...
ทำทัวร์ผู้สูงอายุ ไม่ง่ายแต่ก็ไม่ยาก ตอนแรกกะจะซื้อไปกับทัวร์จะได้ไม่ต้องคิดอะไรมาก แต่อ่านโปรแกรมแล้ว นั่งรถทีนึง3-5ชม.แวะเมืองนึง แล้วนั่งรถต่อ
มันได้ไปหลายที่ก็จริง แต่คิดว่าเอาเวลานั่งรถ ไปให้คนแก่กลับมานอนพักเย็นๆที่ห้อง พร้อมแล้วค่อยออกไปเที่ยวต่อจะดีกว่า ค่าใช้จ่ายคำนวนดูแล้ว ก็เสียน้อยกว่า แถมได้ของฝากแบบไม่ต้องออกเงินเองด้วย (ยายจ่ายยยยย อิอิ)
ทุกอย่างอยู่ในงบที่วางไว้ ทัวร์นี้จริงๆทำการบ้านหนักมาก ไหนๆอาจารย์ก็สอนมาแล้ว งานการก็มาสายนี้ เลยตัดสินใจ ทำเอง จองตั๋วเอง ซื้อประกันทั้งอุบัติเหตุและสุขภาพ จองห้องพักที่เป็นคอนโด 3ห้องนอน จะได้เจอกัน คุยกันได้ตลอดเวลา
ซื้อทัวร์เต็มวัน 1วัน ใช้รถตู้และไกด์ท้องถิ่น พร้อมวีลแชร์พาเที่ยว เพราะมาแบบนี้ เราจะหลงไม่ได้ หลงแปลว่า เราต้องเดินไปๆมาๆ ซึ่งเค้าไม่ไหวแน่ๆ ตัดกิจกรรมทุกอย่างที่เสี่ยง และเดินเยอะออก หาที่เที่ยวที่สบายๆ ไม่ตามทัวร์ไทย
สรุปว่าออกมาก็ลื่นไหลไปได้ มีเรื่องที่งมสุดๆคือร้านอาหาร ไปตามคำบอกของเพื่อนร่วมงาน ของไกด์ และความคิดตัวเอง สั่งมั่วๆ ชี้ๆรูป กินมั่วๆไปบ้าง อันไหนอร่อยถือว่าโชคดี อันไหนไม่อร่อยก็กินๆไป แต่ดูรวมๆแล้วมีเสน่ห์เหลือเกิน (ไม่ใช่ละ) รวมๆแล้วก็สนุกดี
โฮจิมินห์ไม่ได้เป็นเมืองที่ว้าว แต่เราได้ประสบการณ์สุดๆ ทั้งเรื่องรถที่บีบแตรตลอดเวลา จะเลี้ยวก็เลี้ยว จะจอดก็จอด ทั้งเรื่องหนีไฟที่ได้เป็นของแถม (เดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟังค่ะ) รวมถึงสีป้ายเซเว่นที่ยายคิดว่าเป็นธงชาติเวียดนาม 😆
รักยาย.
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
