บันทึกความทรงจำสีจางๆ
เด็กหญิงตัวน้อยกำลังนั่งแอบร้องไห้อยู่ข้างๆซอกระหว่างตู้เสื้้อผ้าเด็กหญิงร้องไห้เงียบๆก้มหน้ากอดเข่าสะอื้นเบาๆ ไม่ส่งเสียงดังออกมาให้ได้ยิน มีเพียงไหล่น้อยๆที่กำลังสั่นไหวอย่างแรง หัวใจดวงน้อยที่น่าสงสารเด็กหญิงถูกคนเป็นแม่นำมาฝากไว้กับป้า เด็กหญิงตัวน้อยอายุได้สามขวบครึ่งพอจะรับรู้เรื่องราว แม้จะไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ไม่ให้เด็กหญิงไปด้วย เธอร้องไห้เมื่อแม่บอกว่า แม่ต้องไปทำงานจะให้หนูไปด้วยกลัวลูกจะลำบาก แต่หนูอยากอยู่กับแม่ทำไมแม่ไม่ทำงานที่บ้านละช่วยคุณป้าทำงานบ้านก็ได้ คุณป้ามีบ้านหลังใหญ่ ทำงานบ้านคนเดียวไม่ไหวหรอก แม่ก็ช่วยคุณป้าทำงานไปได้ตังค์ด้วยได้อยู่กับหนูด้วย เด็กหญิงตัวน้อยบอกแม่ แต่แม่ก็บอกว่า คุณป้าจะดูแลหนูดีกว่าแม่ และเดี๋ยวแม่หางานได้แม่จะมารับหนูไปอยู่ด้วย แม่สัญญา แล้วแม่ก็กอดลูกน้อยด้วยความรักโดยไม่พูดอะไรอีกนอกจากบอกกับลูกน้อยว่า หนูต้องเป็นเด็กดี เชื่อฟังคุณป้า ช่วยคุณป้าทำงานแทนแม่และ .... แม่ไปก่อนนะ เมื่อแม่ไปแล้วเด็กหญิงร้องไห้และวิ่งตามแม่ไป แต่ป้าก็เข้ามาอุ้มพาเข้าไปในบ้านปิดประตูหน้าบ้าน เด็กหญิงก็วิ่งไปที่ประตูข้างบ้านหลังบ้านเพื่อหาทางออกจากบ้านเพื่อตามแม่ไป แต่ก็ไม่สามารถทำได้ เพราะประตูทุกบานถูกล็อคไว้เพราะมันยังเช้ามาก คุณป้าจึงยังไม่ได้เปิดบ้าน เปิดแค่เพียงประตูหน้าบ้าน เท่านั้น ในตอนที่คุณแม่ลุกขึ้นมาในตอนเช้าแล้วเด็กหญิงก็ลุกขึ้นมาพร้อมแม่ เด็กหญิงจึงเห็นและรู้ว่าที่เมื่อวานนี้คุณแม่พาเด็กหญิงมาค้างคืนที่บ้านคุณป้าเพราะว่าต้องการให้เธอมาอยู่ที่นี่กับคุณป้า และคุณแม่ก็คงจะไปอย่างเงียบโดยไม่ให้เเด็กหญิงรู้แต่บังเอิญที่เด็กหญิงตื่นขึ้นมา จึงรับรู้เรื่องราว จนไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากนั่งร้องไห้อยู่ในห้องนอนที่เด็กหญิงนอนกับแม่เมื่อคืนนี้ ก่อนที่แม่จะบอกลาเด็กหญิงไปเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว
หลังจากที่คุณป้าเห็นเด็กหญิงวิ่งเข้าไปในห้งคุณป้าก็เดินตามเข้าไปและกอดเด็กหญิงไว้และลูบหัวลูบหลังและปลอบว่า เดี๋ยวให้แม่หางานที่มั่นคงได้แม่ก็คงจะมารับไปอยู่ด้วย ตอนนี้ก็อยู่กับป้าไปก่อนนะ แล้วก็เลิกร้องไห้แม่แค่ไปหางานทำเดี๋ยวแม่ก็กลับมาหา หนูจำได้ไหมเมื่อกี้แม่ว่าไงให้เชื่อฟังป้าและเป็นเด็กดีใช่ไหม งั้นเด็กดีเลิกร้องไห้ แล้วก็ไปนอนต่อไปแล้วเดี๋ยววันนี้วันหยุดสายๆป้าพาไปเที่ยวกับพี่หนึ่ง วันนี้พี่เขาจะให้ป้าพาไปซื้อรองเท้านักเรียนใหม่ อาทิตย์หน้าพี่เขาจะเปิดเทอมละ หนูก็ต้องไปเข้าโรงเรียนเดียวกับพี่เขาด้วย ไปนอนต่อนะเดี๊ยวป้าจะมาปลุกอีกตอนสองโมงเช้านะ ป้าอุ้มเด็กหญิงไปวางบนที่นอนห่มผ้าให้ เด็กหญิงยังร้องไห้สะอื้นอยู่แต่ไม่ร้องเสียงดังเหมือนตอนแรกแล้ว
เมื่อคุณป้าออกไปแล้วเด็กหญิงลุกจากเตียง มานั่งร้องไห้สะอื้นอย่างหนักแต่ไม่มีเสียงใดๆเล็ดลอดออกมา
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
