26 ก.ค. 2020 เวลา 08:39 • ท่องเที่ยว
ทริปสุดท้าย...ถูกเบรคไว้ด้วยโควิด...
ทริปสุดท้ายที่ซาปา...แต่ไม่ท้ายสุดนะครับ...
เล่าสู่กันฟังนะครับ...พี่ๆหลายๆท่าน ได้มีการแนะนำสถานที่ต่างๆ กันเยอะแล้ว
ใน BD น่าสนใจทั้งนั้นเลย ได้แวะเวียนไปชม ไปอ่านมาบ้าง แต่ก็ยังไม่หมดนะครับ
ว่างๆ ก็จะ แวะไปอ่านเพิ่มเติมอีกครับ...ได้ความรู้ จริงๆผมไม่ใช่คนชอบเที่ยวนะครับ..
อ้าว...ไอ้เจ้าคนนี้แล้วจะมาเม้าท์อะไร 555 ต้องโทษเพื่อนๆครับ ชวนจัง
...เราแค่คนใจอ่อนจร้า... ที่ไหนอยากไปก็ไป ไม่ชอบก็ไม่ไปซะงั้น ไม่ได้ไปทุกที่
แต่เพื่อนผมจะไปมันทุกที่ เงินไม่ได้หาง่ายอย่างงั้นหรอกหนา...
ความกลัวการขึ้นเครื่องก็ยังเหมือนเดิมล่ะจ้า...ความอยากก็ไม่ได้ปรานีใคร555
ทุกทริปที่เดินทางก็ซื้อประกันการเดินทางไว้ตลอด เลือกแบบสูงสุด ประสบการณ์
ที่ Jeju สอนไว้ ติดพายุหิมะ เครื่องบินขึ้นไม่ได้ต้องอยู่ต่อ มันมีค่าใช้จ่ายที่เราต้อง
จ่ายเพิ่มคนละครึ่งกับทัวร์ เอาน่าเอาเป็นว่า เสียอีกหน่อยปลอดภัยขึ้นดีกว่า...
...วันหน้าผมค่อยมาเล่าให้ฟังนะครับ เอาเรื่องนี้ก่อนดีกว่า...
ทริปซาปา ต้นเดือนกุมภานี้เอง ตอนนั้น โควิด-19 เริ่มระบาดแล้วล่ะ แต่ไม่มีใคร
รู้ว่ามันจะหนักหนา สาหัสขนาดนี้ ผู้ร่วมทริปยกเลิกกันไปหลายราย เราก็คิดเหมือน
กันนะว่า เราไม่น่าจะเดินทางเลย แต่เสียดาย ทริปฟรี 555 อีกอย่าง เพื่อนสนิทร่วม
ทริปด้วยเลย ตัดสินใจเลยตามเลยล่ะกัน พยายามป้องกันตัวกันสุดๆ...
เดินทางออกจากเมืองไทยประมาณ 11.00 น.เช้า เวียดนามไปหลายครั้ง
นั่งเครื่องไม่นาน ชั่วโมงกว่าๆ ตรงสู่สนามบิน เวียดนาม (ชื่อสถานที่ไม่เคยจำครับ )
เมื่อเดินทางเข้า ตม. ยอมรับว่านักท่องเที่ยวเยอะนะครับ ช่องทางตรวจคนเข้าเมือง
เต็มทุกช่อง...
ช่องทางด้านซ้ายมือ ขึ้นไฟแดงแจ้งเตือน สำหรับชาวจีนที่เดินทางเข้าเวียดนาม
คนจีนเยอะมากครับ ตอนแรกเราคิดว่า คงแยกกลุ่มคนเข้าเมืองเพื่อความสะดวกเสียอีก กลับกัน เมื่อเราผ่านเข้าไปด้านใน ไปรอกระเป๋าสัมภาระ ไม่ค่อยมีคน โดยเฉพาะคนจีน ที่เราเห็นอยู่จำนวนมากเมื่อสักครู่...
หยิบสัมภาระเสร็จสรร น้องไกด์เรียกรวมพล เตรียมเดินทางกันต่อ ไม่ได้คุยอะไรกันมากมาย กลุ่มใคร กลุ่มมัน น้องไกด์ก็ยังเด็กอยู่เลย แต่ไม่เป็นไร เราสนุกเองได้
555 ...ไกด์ท้องถิ่นก็มารับ ตรงไปยังรถบัสที่รออยู่... ขึ้นรถ ไกด์ท้องถิ่นแนะนำตัว
เริ่มกิจกรรมของเขา บรรยายความไป นั่งฟังกันเพลินๆ...
ท่านที่เคยไปเวียดนาม น่าจะทราบกันดีนะครับ นั่งรถนานมั๊กๆ ไปทุกที่
ก็เหมือนๆกัน นานจริงๆ สงสัยอยู่ เมื่อรถบัสวิ่งเข้าเขต มอเตอร์เวย์ รถก็วิ่งไปช้าๆ
อีก เลยถามไกด์ดู
...น้องเขาเล่าว่า การขับรถ ถูกจำกัดความเร็ว ห้ามวิ่งเกินที่รัฐบาลกำหนด
กฎหมายแรง ประมาณนั้น ถ้าเป็นบ้านเรา 120 กม/ชม แต่ก็จัดเต็มกันเนอะ 555
เราเดินทางไปถึง ฮาลอง มืดพอดี แวะทานอาหารค่ำกัน ขอบอก ร้านอาหาร
ใหญ่มาก แต่ไม่ยักกะมีแขก มีกรุ๊ปเรา 2-3 โต๊ะ ชิลๆ ช่วงที่เดินออกจากร้าน เราออกมายืนรอ สูดอากาศ ฮาลองกัน แสงสี ตระการตา เต็มไปด้วยโรงแรม สถานที่พักมากมาย บนถนนเงียบมาก แทบไม่มีรถวิ่งเลย...คุยกับเพื่อนอยู่บ้างถึงความเงียบอ่ะนะ
อิ่มหนำ เราเดินทางกันต่อครับ ไปขึ้นกระเช้า มาที่นี่ก็ต้องขึ้น อาการเดิมเรา
ก็มาอีกล่ะ ไม่อยากขึ้น น้องไกด์แนะนำ กระเช้านี้ธรรมดาขึ้นกัน 200 กว่าคนเชียวนะ บรรยากาศสวย เพื่อนเราก็หัวเราะ บอกน้องไปว่าเรา เป็นโรคจิต กลัวความสูง 555
น้องเขาเลย Get เอาว๊ะขึ้นๆ
น้องไกด์แจ้งรวมพล ยืนรอตั๋วขึ้นกระเช้า เรามโน คำที่น้องเขาบอก "คนขึ้น
ประมาณ 200 กว่าคน" ทำไมเรามามันไม่มีคน มีแต่กรุ๊ปเราอีกนั่นแหละ 38 คน
เตรียมหยิบแมส...สิครับ ใส่ก่อน เผื่อคนขึ้นกันมา เราจะได้พร้อมลุย รออยู่พักนึง
...กระเช้าเลื่อนออกข้ามแม่น้ำค่อยๆลอยสูงขึ้น ปะทะลมที่พัดเสียงดังเชียว เสียวสุด
OMG!!! ตลอด เพื่อนก็พยายามชวนให้มองทางที่เป็นแสงไฟ แสงสี ขณะลอยขึ้นไปเรื่อยๆ
ถ้าไม่จิตตกอย่างเรา...ล่ะก็สวยครับ ยอมรับครับ บรรยากาศ ที่มองลงสู่แม่น้ำ ตึกและ
แสงไฟจากสะพานข้ามแม่น้ำ ชวนถ่ายรูป ( ส่วนใหญ่รูปสวยๆกับความสูงไม่ใช่
ฝีมือเราแน่ๆ...
เราไปนั่งชมการแสดงพื้นบ้าน ตามวิถีของชาวพื้นเมืองนะครับ นั่งชมกัน
พักใหญ่ มีแต่พวกเราแหละครับ ชักเริ่มสงสัย นักท่องเที่ยวไปไหนกันหมด
ไกด์ท้องถิ่นเลยเล่าให้ฟัง ว่าทางเวียดนาม มีการป้องกันคนเข้าประเทศ คัดกรอง
ประเทศที่มีความเสี่ยง แพร่เชื่อโควิด พวกเราเลยถึงบางอ้อ... มันเป็นเช่นนี้นี่เอง
ชิลๆ กันเลยครับ ตามสไตล์ไทยแลนด์สิครับ ถ่ายรูปกันสนุกสนาม เลือกมุมชอบ
จุดที่ใช่ เราหรอจะยอม เอามั้งสิครับ
ถ่ายเพลินครับ... กระเช้าข้ามฝั่งกลับไปพร้อมกับ เพื่อนร่วมทริปเสียแล้ว น้องไกด์คนไทยนั่งรออยู่เลย... ช่วงที่นั่งรอก็คุยกันไป น้องเค้าบอกว่า นึกว่าจะไม่มีคนมาทริปนี้แล้ว ยกเลิกกันเป็นส่วนใหญ่ คนเวียดนามรักษาวินัยกันดีครับ ทุกคนใส่แมสกัน
ช่วงเวลานั้น ถ้าจะว่าไป เขาป้องกัน โดยการใส่แมส และ สเปรย์แอลกอฮอล์กันทุก
จุด เลยล่ะครับ...
จุดสุดท้ายของค่ำคืน... ไกด์ท้องถิ่นแนะนำไปตลาดกลางคืน ก่อนเข้าโรงแรม
แทบไม่อยากเชื่อสายตา... ตลาดกลางคืนไม่มีคนเลยครับ พวกเราร่วมใจกลับโรงแรมดีกว่า555...เพื่อเตรียมออกท่องเที่ยวต่อ...
โฆษณา