ตัดผมสั้นไม่ใช่เรื่องแย่
ตัดผมสั้นที่สุด เท่าที่เคยตัดมา
ดราม่าเรื่องตัดผมนักเรียน ภาพที่จำได้คือ การเห็นเพื่อนเด็กประถมผู้หญิง ที่ถูกตัดผมสั้น โดยมีเงื่อนไขว่า ต้องสั้นจนเห็นติ่งหู บางคนผมเยอะจนต้องโกนผมตรงท้ายทอยออกเพื่อให้เท่ากัน พอเราเอาตัวยาวๆ คอยาวๆของเราไปจินตนาการกับผมทรงนั้น ก็คิดสภาพออกเลยว่าจะเก้งก้างขนาดไหน เราโชคดีหน่อย ที่แม่ก็เกลียดการต้องตัดผมสั้น โชคดีที่บ้านนอกมีโรงเรียนประถมเอกชนที่นึง ที่อนุญาตให้ไว้ผมยาวได้ เราจึงโตมากับการฝึกมัดผม ส่วนแม่ก็ต้องฝึกเปียผม
พอถึงมัธยม ลำพูนมีโรงเรียนประจำจังหวัด 2 โรงเรียน ตอนนั้นมีโรงเรียนเดียว ที่อนุญาตให้ไว้ผมยาวได้ตั้งแต่ม.ต้น เชื่อมั้ยว่า เหตุผลการเลือกโรงเรียนของเรา คือ “ฉันจะไม่ยอมตัดผมสั้นถึงติ่งหู!” เราต้องเข้าโรงเรียนนี้ให้ได้ เราอ่านหนังสือสอบจนติด ตอนประกาศผล ดีใจมาก “เย้ ไม่ต้องตัดผมสั้นแล้วเว้ย”
สอบเข้า เพราะอยากไว้ผมยาว
แล้วเราก็มีผมยาวเรื่อยมา จนถึงมหาลัย ยาวมาก ไม่เคยสั้นกว่ากลางหลัง อาจจะมีสั้นลงบ้าง ตามช่างที่ตัดมั่วแล้วต้องแก้ แต่ก็ไม่เคยจะปักใจเลยว่า ลองตัดผมสั้นดูมั้ย เพราะอะไร? ก็เพราะกฎ ค่านิยม หรืออะไรก็ไม่รู้ ที่ถูกสร้างขึ้นมาในโรงเรียน ทำให้การตัดผมสั้นมันดูแย่ มันคือกรอบ มันคือการลงโทษ พอจะสไลซ์ จะซอย ให้เข้ากับรูปหน้า ให้ดูมั่นใจหน่อย ก็ดูเป็นความผิดไปหมด แล้วก็ใช้เวลาทั้งหมดที่โรงเรียนไปกับการกังวลกับผมสั้นๆเต่อๆนั้น
วันเรียบจบ
วันนึงเรียนจบ ทำงาน มานั่งนึก ชั้นเบื่อผมยาว ผมร่วง กว่าจะสระ กว่าจะแห้ง กว่าจะหวี กว่าจะหนีบ ลองดูมั้ยวะ ก็เลยออกไปตัดเลย เห้ยย ชีวิตสบาย ง่าย ไปหมด สระแปบเดียว แห้งแปบเดียว นี่เรายึดติดกับอะไรมา 20กว่าปี เราก็ผมสั้นได้นี่ แต่สั้นในแบบที่เราอยากจะสั้นอะ ผมจะสั้นจะยาวมันควรเป็นตัวเราที่กำหนด
ตัดผมสั้นครั้งแรกในชีวิต ก.พ. 2559
เราเชื่อว่า คนเราได้ทำอะไรให้ตัวเองรู้สึกมั่นใจแล้ว คิดจะทำอะไรก็สำเร็จ ก็จะมีแรงบันดสลใจ ในการดำเนินชีวิต แล้วก็อยากจะพัฒนาทุกๆด้านให้ดีขึ้น
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
