ใกล้รุ่ง ดวงสุวรรณ..เป็นนักเขียนบทวิจารณ์ได้ลึกซึ้ง..กินใจ..ผมจึงแชร์..เพื่อให้นักอ่าน..ได้ลิ้มอรรถรส..อันบรรเจิด..ของ..ใกล้รุ่ง ดวงสุวรรณ..ที่เขียนได้ถึงแก่น
#ติดตามข่าวคราว.. ชะตากรรมของเด็กสาว(ชาวม้ง) ที่ อ.งาว จ.ลำปาง. เธอ..โชคร้ายถูก..ชายโฉด..โหดร้าย..ชายชั่ว..”ลวง” ไปขืนใจแล้วถ่าย..คลิป..ประจาน..จนเธอ..อับอาย..คิดมากและตัดสินใจ ดื่มยาพิษเพื่อหนีโลกโหดร้าย ใบนี้..และที่สุดแล้ว..ความตาย..ก็พรากเธอไป ท่ามกลางหัวใจที่แหลกสลายของ..คนในครอบครัว..!
คิดถึง..นิยายเรื่องนี้..คาวน้ำค้าง..(กฤษณา อโศกสิน) แต่งไว้นานแล้ว แต่เหมาะที่จะนำมาเล่าเพราะมีเนื้อหา..อยู่บนระนาบเดียวกัน..เพียงแต่..ตัวเอก..ของเรื่องนี้..เธอ..โชคดีที่มีผู้ชายที่แสนดีอย่าง..ยศ..ชายหนุ่มผู้รักและเข้าใจ เขา..ใช้ความรัก..ความดี..ความห่วงใย..เยียวยา..จนเธอได้..พบโลกที่สวยงามอีกครั้ง หลังมรสุมที่มืดมน..คุกคามตลอดมา..จากวัยไร้เดียงสา..!
* ปูนหอม * คือเด็กผู้หญิงที่หน้าตา..น่ารัก..สวยใส..และเมื่อโตเป็นวัยรุ่น เธอยิ่งสวยจัด..ใครเห็นก็ชื่นชม โดยเฉพาะ..บุรุษเพศ และนี้เองคือ..ดาบสองคม..ที่ยื่นมาเชือดเฉือนตัวเธอเอง ให้รวดร้าวระบม..ระทมขมขื่น..แม้จะเกิดมาในครอบครัวที่..อบอุ่นด้วยไอรัก..จาก..พ่อ(สุธา) ..แม่(นันทนี) ..คุณยายเนียม..! ผู้ที่เฝ้าคอยทะนุถนอม..ดอกไม้ช่องาม..เหมือนตุ๊กตาในตู้แก้ว..?
ในวัยแค่ 7 ขวบ..ณ.โรงเรียนอนุบาล..เธอ..ถูกผู้ชายที่เธอเรียกว่า..คุณอาบอย..! ล่วงละเมิดและคุกคามทางเพศ ครั้งนั้น..เขา..ทำไม่สำเร็จ..แต่ก็..สร้างความหวาดกลัว..และเป็น..รอยขีดข่วน..ครั้งแรก..ในรอยร้าว..!
ครั้งที่ 2 ในวัย 14 ปี.. เพื่อนของแม่..อารัมภ์..น้าชายผู้มีภาพพิมพ์..เป็นสุภาพบุรุษ..ใจดี..เอื้ออาทรต่อทุกคนใน..ครอบครัว..ให้ความไว้วางใจ..แต่วันหนึ่ง..เขาสร้างเรื่องให้เธอ..ไปกับเขา..เมื่อมีโอกาส..เขาข่มขืนเธอ..ปูนหอม..เก็บความชอกช้ำ..เจ็บปวดรวดร้าว..ไว้เป็นความลับ.! เพราะไม่ต้องการ..ให้..พ่อ/แม่/ยาย..คนที่เธอรัก..ต้องรับรู้และรัาวรานไปกับเธอ..!
เธอ..เริ่มหวาดระแวงและกลัว...คนแปลกหน้า..ไม่อยากไปโรงเรียน..เริ่มซึมเศร้าและจิตตก..จน..พ่อ/แม่ ต้องจ้างครูมาสอนและให้เธอเรียนพิเศษ..สืบพงษ์..คือคุณครูสอนพิเศษ..ที่ครอบครัวเลือกสรรค์..ด้วยบุคลิกที่อ่อนโยน เหมือนหมอจิตเวช..และบุคลิก..พิเศษนี้เอง..ทำให้เขา..ล่วงรู้ความลับ..ที่เธอ..”เผลอ” ให้เขารู้..เขา..จึงรอจังหวะ..เพื่อเก็บแต้มต่อ..บนความสาว.,ความสวย..ของดอกไม้ใบบาง..ดอกนี้..!
นาทีทอง..ของสืบพงษ์..มาถึงในวันที่โรงเรียน..ปลอดผู้คน..เขาข่มขืนเธอในห้องเรียน..และขมขู่สำทับ..! เธอ..เหมือนคนขวัญกระเจิง..วิ่งกลับบ้านท่ามกลางสายฝน..และคุณยายเนียม..คืออ้อมอกแรกที่เธอโผไปซบ พร้อมพรั่งพรู..เรื่องราวที่ผ่านมาให้รับรู้..!
คุณยายเนียม..ค่อยๆเรียบเรียง..เรื่องราว..ผ่านการรับรู้ไปสู่..นันทนี..ผู้เป็นแม่..ครั้งแรกนันทนี..หวั่นวิตกจะเก็บเรื่องนี้..! ไม่บอกสามี.. แต่อาการของ..ปูนหอม..หนักหนาจน..ไม่ยอมไปโรงเรียน..ไม่ยอมออกจากบ้าน.. คนในครอบครัว .. เริ่มเยียวยาทั้งตัวเองและลูกสาว..ผู้เป็นแก้วตาดวงใจ อย่างใช้..สติและความใคร่ครวญ..!
สุธา..ผู้เป็นพ่อไหว้วาน..ยศ..ลูกชายตาเยื้อน..(ภารโรง)ของโรงเรียน..ให้มาช่วยสอนที่บ้าน..ยศ..เป็นเด็กใฝ่ดี..เขา..ไปช่วยงานเก็บกวาดขยะและอื่นๆ เพื่อแบ่งเบาภาระพ่อ และทำงานส่งตัวเองเรียนมหาวิทยาลัย เขา..รับรู้เรื่องราวของ..ปูนหอม..และทุ่มเทเวลา..เคี่ยวเข็ญให้..เธอสู้..จนเธอ..เข้มแข็งพอและสามารถ..สอบเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้..!
* ฉันคนนี้ มีเพียง เสียงอักษร..
แทนคำวอน บอกจิต พิศมัย..
ไม่มีคำ บอกรัก เหมือนใครใคร..
มีเพียงใจ ห่วงหา และอาทร *
คืนวันและฝันร้าย..พัดผ่านไป เธอ..พบชีวิตสวยงามพร้อม..ผู้ชายแสนดีอย่าง..ยศ..ที่ยืนเคียงข้าง..คอยปลอบโยน..ผ้าผืนขาวที่คาวน้ำค้าง.. ให้กลับมาเป็นผ้าขาวที่..ใสพิสุทธิ์ดุจหยดน้ำคัาง..ในยามอรุณรุ่ง..!
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
