ได้อะไรจาก anime.เรื่องนี้ "natsume yuujinchou"
ภาพจาก www.pinterest.com
Anime.เรื่องนี้ ถ้าใครได้ดูจะต้องพูดถึง นัตสึเมะ ทาเคชิ และนัตสึเมะ เรโกะ ทั้งสองคนเป็นญาติกันคนนึงคือหลานชาย อีกคนคือ ย่า
ข้อคิดที่ได้จากเรื่องคงหนีไม่พ้นการเปรียบเทียบลักษณะการพบเจอกันกับภูติผีของย่าและหลาน
ย่า หรือ เรโกะ (ในเรื่องบอกว่านางเสียชีวิตแล้ว) พบเจอภูติผีก็จะไปท้าต่อย ถ้าภูติผีแพ้จะต้องจดชื่อตนลงในหนังสือแห่งเพื่อนของนาง แล้วนางจะสามารถใช้ทำอะไรก็ได้ ถือว่าไม่ต่างจากเบ๊นั่นเอง ในเรื่องนางเป็นคนที่ห้าวๆ โดดเดี่ยว ใจดี ปากกล้า ไม่สนผู้ใด ดูจากการใช้ชีวิตของนางในเรื่อง คาดการณ์ความรู้สึกของนางต่อมนุษย์ และภูติผีได้ว่า นางเกลียดมนุษย์ ที่รังเกียจนาง หาว่านางคือตัวประหลาด และเกลียดภูติผี ที่เข้ามารังแก มาหลอกนาง จนทำให้มนุษย์เห็นนางว่าตัวประหลาด นางจึงได้แสดงตัวตนออกมาในลักษณะผู้หญิงที่เด็ดเดี่ยวและเท่ห์มากๆในสายตาคนดู.
หลาน หรือ นัตสึเมะ (ในเรื่องไม่ค่อยเรียกทาเคชิ) มักถูกภูติผีแกล้ง รังแกและหลอกมาตั้งแต่เด็ก เพราะนางจะขี้กลัวและแสดงออกมาว่าตนเห็นผี ตรงข้ามกับเรโกะที่ไม่กลัวอะไร นัตสึเมะเขามักถูกเพื่อนในวัยเด็กรังเกียจ ว่าตัวเขามีนิสัยประหลาดและขี้โกหกว่าได้พบเจอกับผี แต่เมื่อโตขึ้น เขาก็ยังขี้กลัว จนได้มาพบกับอาจารย์เนียนโกะ หรืออาจารย์เหมียว(คือนางเป็นภูติผีชั้นสูงแปลงร่างเป็นแมวของนัตสึเมะ) ทั้งสองทำพันธะสัญญา ว่าอาจารย์เหมียวจะอยู่กับนัตสึเมะจนตาย เมื่อนัตสึเมะตายต้องยกหนังสือแห่งเพื่อนของเรโกะที่ส่งต่อมายังนัตสึเมะให้กับอาจารย์เหมียว นัตสึเมะจึงเข้มแข็งขึ้น สู้กับภูติผีพร้อมช่วยเหลือภูติผีและคืนชื่อให้ภูติผีที่เขียนชื่อตนลงในหนังสือให้ได้รับอิสระ(หนังสือนี้มีอิทธิพลกับชื่อมากแค่หน้ากระดาษขาดสามารถทำร้ายเจ้าของชื่อได้เลย)
คาดการณ์ความรู้สึกของนัตสึเมะที่มีต่อมนุษย์ได้ว่า เขาชอบมนุษย์ เพราะตัวเขาโชคดีได้มาพบเจอญาติที่ดี ที่มารับเขาไปเลี้ยงดูแถมมีเพื่อนที่ดีที่โรงเรียน เขาผูกพันและสงสารภูติผี เพราะเขาคิดว่าภูติผีบางตนเป็นภูติผีที่ดีจริงๆ
นัตสึเมะกับเรโกะ ทั้งสองแตกต่างกันด้วยนิสัยอย่างสิ้นเชิง แต่หน้าตาเหมือนกันมากจนภูติผีคิดว่าเป็นคนเดียวกัน (ภูติผีไม่รู้ระยะเวลามนุษย์และไม่สามารถแยกเพศได้)
เพราะเรโกะเด็ดเดี่ยว จึงเจอสถานการณ์ต่างจากหลาน นางไม่สนใครมองยังไง เลือกที่จะกระทำตามสถานการณ์พาไป ทำให้ผลลัพธ์คือ มนุษย์ไม่อยากอยู่กับนาง ส่วนหลาน เพราะแคร์สายตาผู้คน และอยากดำรงตนในสังคมอย่างปกติ จึงเลือกไม่ทำให้ผู้อื่นเห็นว่าเขาประหลาด ผลลัพธ์คือ มนุษย์เข้าใกล้เขา และเป็นเพื่อนเขา
นี่คือความต่างของทั้งสอง ทำให้การแสดงออกต่อมนุษย์และภูติผีต่างกัน
แต่มีสิ่งนึงที่ทั้งสองคนมีเหมือนกัน คือ เป็นคนใจดี มีเมตตา ชอบช่วยเหลือผู้อื่น และอ่อนโยน
เรโกะปากว่าตนเกลียดนู่นนี่ ที่จริงนางชอบใจดีกับเด็ก โดยนางเข้าไปปลอบเมื่อเห็นเด็กโดนรังแกและช่วยเหลือ บางครั้งก็ช่วยเหลือภูติผีและการที่นางท้าต่อยอันที่จริงก็แค่อยากเป็นเพื่อนกับภูติผี หรือแค่อยากเล่นด้วยกันกับภูติผีนั่นเอง ส่วนนัตสึเมะไม่ต้องพูดถึงช่วยเหลือทั้งคนและผี จนตนเองเดือนร้อนก็เคยมี
สำหรับฉัน เรื่องนี้สอนฉันให้เข้าใจคำว่าพื้นฐานของจิตใจคน แม้ทั้งสองจะพบเจอสถานการณ์ที่ต่างกันมาก แต่ถ้าพื้นฐานจิตใจเป็นคนดี ก็คือคนดี
ิ และสอนอีกว่า ในโลกเรานั่นไม่ว่าจะเป็นอะไรสามารถอยู่ร่วมกันได้ ถ้าเรารู้จักบทบาท หน้าที่หรือการปรับตัว เหมือนนัตสึเมะที่ปรับตัวเข้ากับทั้งสองฝ่าย ทั้งคนและผี ทำบทบาทของตนต่อครอบครัวใหม่ที่รับเลี้ยงให้ดี เป็นนักเรียนที่ดี เป็นเพื่อนที่ดี ถ้าเราทำได้ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรเราก็ใช้ชีวิตอยู่ได้ เรื่องนี้สอนได้ไปถึงคนที่มักจะบอกว่าตนมีนิสัยอย่างนี้เปลี่ยนไม่ได้หรอก คุณลองคิดดีดี ถ้าทุกคนคิดแบบนี้ก็จะไม่มีใครปรับตัวเข้าหาใครหรอก บางครั้งเราต้องปรับตัวเพื่อคนส่วนมาก แต่บางครั้งก็ต้องยอมรับนิสัยผู้อื่นบ้างถ้าเขาพยายามแล้วแต่ปรับได้ไม่มาก เพราะไม่มีใครอยากทำไม่ดีใส่ใครหรอกค่ะ เชื่อสิ ปรับตัวเข้าหากัน ยอมรับซึ่งกันและกัน เราจะอยู่ด้วยกันได้อย่างมีความสุขขึ้น
และอีกอย่างในเรื่องภูติผีเขาก็ไม่ผิดเพราะเราไปเห็นเขา และเราก็ไม่ผิดที่ไปเห็นเขาเพราะเราก็เลือกเกิดของเราไม่ได้ ทุกฝ่ายมีเหตุผลของแต่ละฝ่าย เพราะภูติผีเขาก็มีเรื่องราวของเขาไม่ต่างจากเรา แค่เราอยู่คนละมิติกันเท่านั้นเอง
ไม่ได้เขียนดี แต่แค่อยากเขียนความรู้สึกต่างๆจากการได้ดู anime.ดีดีค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
