หน้าบ้านก็เปิดเป็นร้านขายกับข้าวปลาดุกย่าง จะช่วยน้องขายช่วยน้องโปรโมททำ วีดีโอโปรโมทลง Facebook ขายทางโซเชียลบริการส่งก็เงียบ

ขนาดผมทำภาพรูปขึ้นห้างใหญ่ดังคนเดินผ่านไปผ่านมา ไม่ได้กินปลาดุกอุยตัวใหญ่ๆย่างของผมเลย ในที่สุดปลาดุกอุย ย่างไปหมดแล้วจะเอาไปปล่อยลงแม่น้ำก็ปล่อยไม่ได้แล้ว ก็เลยต้องมาทำเป็นผลิตภัณฑ์เสริมทำน้ำพริกถุงขายอีก

ผมก็เลยเริ่มเปลี่ยน จากอาชีพค้าขายมาเป็นนักเขียน เขียนบทความบทความที่ผมเขียนก็จะเขียนเกี่ยวกับเรื่อง คุณงามความดีของบุคคลที่ช่วยเหลือสังคมก็จะได้นำบทความจารึกไว้ไม่ให้สูญหาย ก็เริ่มเขียนมาได้สักพัก ก็สามารถเก็บเงินซื้อเหล็กมาทำหลังคาหน้าบ้านเพื่อจะทำห้องนักเขียน อย่างจริงจัง

ผมจะไม่ทิ้ง เรื่องราวการเป็นนักเขียนของผมโดยเด็ดขาดผมรัก การเป็นนักเขียน ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้เขียน คุณงามความดีของใครก็ตาม ผมจะพยายาม เขียนเรื่องคุณงามความดีเพื่อจารึกไว้ ในเว็บไซต์ไม่ให้สูญหายเพื่อให้ได้มี คนอ่านและจารึกเอาไว้ ถ้าผมได้เขียน บทความของ คนชื่อดังในสังคม ผมคงเป็นนักเขียนที่ มีคนอ่านเยอะแน่นอน เพราะว่าตัวหนังสือผมมีน้ำหนัก ผมขอจบแค่นี้ก่อนนะครับเพื่อที่ จะคิด งานเรื่องราวต่อไปที่จะมาเสนอให้ท่านได้อ่าน อีกครั้งนะครับจากผมPS, พญา เด้