5 ส.ค. 2020 เวลา 04:20 • ท่องเที่ยว
Route 11 อุตสา พา ไปเที่ยว. เข้ากรุง ✈️
การเดินทาง ในวันหยุด ที่จุดหมายของผม อาจจะดูต่างออกไปจากใครหลายๆคนหรือเปล่า ตัวผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน
ผมเลือกที่จะไป กรุงเทพ ด้วยการนั่งรถไฟ กับระยะทาง 751 กม ใช้เวลา 14 ชม กับรถไฟตู้นอน ( รถไฟ รุ่นเก่า )
ในเย็นของวัน พฤ กลับการเดินทางไปยัง กทม
การนั่งรถไฟข้ามจังหวัด อาจไม่ใช่การนั่งครั้งแรกของผม แต่มันคือการเดินทางที่ใช้เวลานานที่สุด และเป็นการเดินทางที่ไกลที่สุด ในการนั่งรถไฟ
ผมซื้อตั๋วรถไฟ ซึ่งเป็นรถไฟรุ่นเก่า ในราคา 881 บาท ซึ่งก็ถือว่าอยู่ในระดับที่พอใช้ได้ แต่ก็ต้องเตรียมอาหารข้าวกล่อง ไปด้วย เพราะพี่พนักงาน บอกว่า รถไฟขบวนนี้ไม่มีห้องอาหาร
ผมก็ต้องรีบลงไปซื้อเหมือนทุกที ที่รู้ว่าไม่เคยจะเตรียมพร้อมอะไรเลย ฮ่าๆ
การเดินทางจริงๆของผมกำลังเริ่มขึ้นหลังจากเสียงรถไฟดังขึ้นเพื่อเป็น สัญญาณเตือนว่ากำลังเริ่มออกจาก สถานี เชียงใหม่
ตามด้วยเสียงเด็กๆที่ได้ร่วมเดินทางไปกับผมในขบวนรถไฟสายนี้ เพื่อยังจุดหมายเดียวกัน
ผมมีเวลาได้อยู่กับตัวเองซักพัก ก็จะเริ่มบทสนทนา เล็กๆกับคุณลุงที่นั่งอยู่ข้างๆ ที่ก็กำลังจะกลับบ้านที่ ปทุมธานี ซึ่งตอนนี้ลุงก็อายุ 80 แล้ว ใครจะไปคิดละครับ.
เพราะผมดูๆลุงไม่น่าจะถึง80ด้วยซ้ำ ลุงเลยบอกว่าลุงวิ่งทุกเช้าเลย ตั้งแต่อายุ30จนถึงปัจจุบันก็ยังวิ่งอยู่ แต่เดียวนี้วิ่งไกลๆก็ไม่ค่อยจะไหวละ ได้แต่วิ่งบนลู่. นานๆทีถึงจะออกไปวิ่งข้างนอก และลุงก็แนะนำวิธีดูแลตังเองยาวเลย
ก่อนที่คุณลุงจะเอื้อมมือไปเปิดกระเป๋า หยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาอ่านและทุกอย่างก็เริ่มที่จะเงียบลง กับแสงแดดที่ค่อยๆจะลาลับขอบฟ้าไปในวันนี้
ตอนนี้ผมก็มาถึงอุทยานแห่งชาติขุนตาล ซึ่งเป็นอุทยานที่จะกั้นระหว่าง สองจังหวัดคือ จังหวัด ลำพูนกับลำปาง โดยระหว่างทางที่รถไฟกำลังแล่นจนจะถึงอุทยาน รถไฟก็ยังจะผ่าน สะพานทาชมพู ที่ถือว่าเป็นแลนด์มาร์คสำคัญอีกที่ในจังหวัดลำพูน
รถไฟจอดอยู่ที่สถานี ขุนตาลสักครู่เพื่อรอรับผู้โดยสาร ก่อนที่จะค่อยลอดผ่านอุโมงค์ พร้อมกับเสียเด็กๆที่จะดูตื่นเต้นเป็นพิเศษและแสดงออกมาได้อย่างเห็นได้ชัด
ส่วนเจ้าหน้าที่คอยดูแลรถไฟตอนนี้ก็เริ่มเข้ามาจัดปรับเปลี่ยนเบาะที่นั่ง ให้กลายเป็นเตียงนอนอันแสนสบาย
เพื่อผู้โดยสารที่อาจจะเริ่มเหนื่อยได้พักผ่อน. ตัวของผมก็เช่นกันทีก็ไม่ได้แตกต่างจากคนอื่นเท่าไีร. กับความเหนื่อยล้าที่เก็บสะสมมา
คืนนี้บนรถไฟคงเป็นคืนที่ ผมได้ทิ้งตัวลงนอนไวที่สุดและไม่คิดว่าจะต้องตกใจมากลางดึก
และตอนนี้ก็ เที่ยงคืน พอดีกับการที่ผมก็ตกใจตื่นขึ้นมากับบรรยากาศที่ดูเงียบกว่าช่วงตอนเย็น กับแสงไฟที่ส่องผ่านผ้าม่านผืนสีฟ้าเข้ามายังที่นอน
ผมเริ่มหยิบหนังสือที่ผมเตรียมมาอ่านระหว่างที่รถไฟยังคงแล่นผ่านหมู่บ้านและสถานีต่างระหว่าง
โดยไม่รู้ว่าตัวผมเผลอหลับไปอีกทีเมื่อไร มาตอนนี้แสงแรกในยามเช้ากับระยะเวลา 12 ชม บนรถไฟก็ใกล้ทีจะจบลง
ระหว่างสถา
เช้าวันใหม่เริ่มขึ้นอีกครั้ง บนรถไฟขบวนที่ 14 เส้นทาง เชียงใหม่ - กทม กับระยะเวลาอีกไม่กี่นาทีที่จะไป ถึง สถานีสุดท้าย
รถไฟเริ่มที่จะจอดรับและส่งผู้โดยสายระหว่างทางเรื่อยๆ เสียงเด็กๆที่เริ่มจะตื่นนอน และตัวผมเองก็คงต้องเตรียมตัว สำหรับการเดินทางที่กำลังจะเริ่มขึ้น
หลังจากที่รถไฟมาจอดยังสถานีสุดท้าย. หัวลำโพง ผมก่อนต้องเดินทางต่อเพื่อไปยังที่พักที่จองไว้
แล้วเจอกันนะครับ อุตสา พา ไปเที่ยว. เข้ากรุง. (บนรถไฟ)
หัวลำ
Route นี้อาจจะไม่ได้เที่ยวอะไรอาจเหมือนกับการได้ใช้ชีวิตสั้นๆบนรถไฟเท่านั้น. แต่ก็เปิดประสบการณ์เล็กๆของผมได้ดีเลย
แล้วเดินทางไปด้วยกันต่อใน route หน้านะครับ. ว่าผมจะพาทุกไปไหนบ้าง.

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา