3 ส.ค. 2020 เวลา 05:45 • ปรัชญา
ในเบื้องต้น การนั่งสมาธิจะสงบหรือไม่สงบก็ช่างมันเถิด มันสำคัญที่ความเพียร บุญอยู่ที่ตัวความเพียร การชำระจิตอยู่ที่ความเพียร
ถ้าเราพยายามกำหนดลมหายใจตลอด ๒๐ หรือ ๓๐ นาที หรือ ๑ ชั่วโมง แล้วไม่สงบ อย่าด่วนสรุปว่าไม่ได้อะไรเลย
การปฏิบัติในเบื้องต้น คือการเปิดเผยสิ่งเศร้าหมอง ความฟุ้งซ่าน วุ่นวาย ในจิตใจ และการฝึกปล่อยวางสิ่งเศร้าหมองเหล่านั้น
เราควรจะถือว่าการฝึกจิตคือการบูชาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ที่สูงสุด ถึงแม้ว่าจิตจะยังไม่สงบ ให้ภาคภูมิใจว่าเราเป็นผู้ที่ตั้งใจทำสิ่งที่พระพุทธเจ้าสั่งให้ทำ
ความยากลำบากในการชนะใจตัวเองต้องมีแน่นอนทุกคน เราจึงต้องอดทน ความยากลำบากที่เกิดขึ้นเพราะการปฏิบัติมีจุดจบ ส่วนความยากลำบากซึ่งเกิดขึ้นเพราะไม่ปฏิบัติธรรมไม่มีจุดจบ
พระอาจารย์ชยสาโร
https://www.facebook.com/jayasaro.panyaprateep.org/
โฆษณา