สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับทุกคนเข้าสู่เพจ Life is like a cactus ค่ะ เพจนี้เหมียวจะเป็นผู้ดูแลแต่เพียงผู้เดียวนะคะ แนะนำติชมกันเข้ามาได้นะคะ ยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
ถึงเราจะแตกต่าง แต่เราจะเติบโตไปด้วยกันนะ
I w a n n a b e a w r i t e r ก็ฉันอยากเป็นนักเขียน..
ด้วยความที่เหมียวเป็นคนชอบอ่าน ชอบเขียนมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว ในวัยเด็กนั้น วิชาที่ชอบมากที่สุด คือ วิชาภาษาไทย รู้สึกสนุกทุกครั้งที่ได้เรียนวิชานี้ คุณครูคงเห็น energy ในตัวเรา เลยส่งไปแข่งวิชาการภาษาไทยอยู่ตลอด ในช่วงชีวิตวัยประถม จะวนเวียนอยู่กับการแข่งรายการต่างๆ ทั้งการอ่านร้อยแก้ว ร้อยกรอง อ่านทำนองเสนาะ แข่งเขียนกลอน เขียนเรียงความ ต่างๆ นาๆ
เข้าสู่วัยมัธยม ตอนนั้นพี่ชายและปาป๊า ต้องไปทำงานที่กทม. สมัยนั้นการสื่อสารที่ประหยัดที่สุด ก็คือจดหมาย จึงเขียนจดหมายโต้ตอบกับป๊าและพี่ชายอยู่เสมอ เสน่ห์ของจดหมาย คือ มันบ่มความคิดถึงของคนส่งลงไปในนั้น รอวันให้ไปถึงปลายทาง ความคิดถึงนั้นก็จะเบ่งบาน สวยงาม ตราตรึง การรอคอยจดหมาย เป็นการทำให้รู้ว่า ความคิดถึงกำลังเดินทาง เราต้องอดทนที่จะรับรู้ความเป็นไปของอีกฝ่าย
ในระหว่างนั้นก็เริ่มติดนิยาย การ์ตูนญี่ปุ่น หมกมุ่นอยู่ตามร้านเช่าหนังสือ ไปครั้งนึง หยิบกลับมา 4-5 เล่ม นิตยาสารที่ติดมาก คือ ilike ไปยืนรอหน้าแผง ปักษ์ไหนไปไม่ทัน คือเสียใจอาวรณ์มาก ในหนังสือ จะมีคอลัมน์ของพี่ต้นน้ำ ที่ให้เขียนกลอนส่งไป เพื่อเอาลงหนังสือ เราก็ขยันเขียน ส่งไปเยอะมาก เจ้าบทเจ้ากลอนเหลือเกิน 555
สะสมไว้ที่บ้านเป็นกองเลยค่ะ แต่ย้ายบ้านแล้วไม่ได้ขนมาค่ะ เสียใจมาก
แล้ว ม.ต้น ก็เริ่มมี puppy love เนอะ แต่เป็นแบบ แอบรัก นะ นี่เป็นจุดเริ่มต้นให้เขียน diary เล่มแรกของชีวิต ทุกๆวัน กลับมาเขียนเรื่องเกี่ยวกับคนๆนี้นี่แล่ะ เขียนไปหลายเล่มมาก จนจบม.ต้นเลยนะ จุดนี้ ทำให้เรารู้ตัวชัดเจนแล้ว ว่าเรารักการเขียนมากแค่ไหน
นี่ไม่ใช่ไดอารี่เหมียวนะ มันหายสาบสูญไปนานแล้วค่า
ช่วงมหาลัย อยากเรียนอักษรศาสตร์ ใจจะขาด แต่ในที่สุด ก็ได้เลือกเรียนสาขาธุรกิจการบิน มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต ศูนย์หัวหิน โดยเลือกเรียนภาษาจีน เป็นภาษาที่ 3 item สำคัญที่สุดในช่วงนี้ คือ เลคเชอร์ ถือเป็นสมบัติล้ำค่า เป็นอวัยวะที่ 33 เป็น rare item ที่เข้าเรียนทุกครั้ง ต้องพกไปจดอยู่เสมอ จนติดเป็นนิสัย โดยหลักการจดของเหมียว คือ จดเป็นภาพ เป็น mind map และ keyword ก่อน แล้วพอกลับถึงหอ ก็จดใหม่สวยๆ ลงอีกเล่ม ทริคในการจดแบบนี้ ทำให้งายต่อการสอบ เพราะเราจำเป็นภาพ เลคเชอร์ของเหมียวจึงเป็นเหมือนกรุสมบัติ ที่เพื่อนๆ ต่างหยิบยืมกันไปจดต่อ ไปซีร็อคก็มีนะ อิอิ
ในรูปไม่ใช่ของเหมียวนะคะ แต่การจดคล้ายแบบนี้เลยค่ะ
ชีวิตการทำงาน ค่อนข้างห่างงานเขียนไปเยอะ เริ่มเข้าสู่ยุคที่ เทคโนโลยี เข้ามาทดแทนตลาดสื่อสิ่งพิมพ์ ทำให้หนังสือ นิตยาสาร และธุรกิจในเครือเหล่านี้ ปิดตัวลงไปเยอะมาก ที่ช็อคหัวใจเลย คือ คู่สร้างคู่สม เพราะติดมาก คุณภาพคับเล่ม ใน ราคา 20 บาท ใจสลายมากจริงๆ ที่หนังสือดีๆ แบบนี้ ต้องปิดตัวลงไป แต่ทุกอย่างย่อมเปลี่ยนไปตามกาลเวลา ไม่มีสิ่งใดคงอยู่ตลอด เราเองก็ต้องหาทางรับมือกับมันให้ได้ อย่างเช่นในตอนนี้ ที่เปิดโอกาสตัวเองได้มาเขียนบล็อก ก็รู้สึกมีความสุขกับสิ่งที่ทำ จะพัฒนาตัวเองต่อไปเรื่อยๆ นะคะ ฝากติดตามกันด้วยค่ะ
สาระแน่นมากค่ะในนี้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
