❤❤❤นิยายรักโรแมนติก.❤❤❤
👠👠 เรื่อง.เผด็จศึกยัยไฮโซปากร้าย.👠👠
เริ่มเรื่อง...
ริตา::อุ๊ย!คุณเดินประสาอะไรถึงได้ไม่ดูทางเลย ชนฉันเกือบล้มหงายหลังแล้วนี่รู้มั้ย./ริตาสาวสวยมาดมั่นแว๊ดเสียงใส่คนที่เธอคิดว่าเค้าเดินไม่ระวังจนชนกระแทกเธอเข้าอย่างจัง พร้อมกับจ้องมองหน้าอีกฝ่ายทำตาเขียวปั๊ดใส่ด้วยความไม่สบอารมณ์.พิมานมองผู้หญิงนิสัยเสียที่อยู่ตรงหน้าด้วยความระอาใจ เธอเป็นคนเดินเข้ามาชนเค้าเองแท้ๆแล้วยังจะมีหน้ามาโทษว่าเค้าเป็นฝ่ายผิดอีก นิสัยของพวกคุณหนูไฮโซก็เป็นซะแบบนี้ มองหาแต่ของสิ้นเปลืองไร้สาระเพื่อมาประดับประดาตัวเองซะจนเดินไม่ดูทาง เค้าล่ะเกลียดนักเชียวผู้หญิงประเภทนี้.😴😴
ริตา::มองอะไรขอโทษฉันสิ นายเป็นคนผิดนะยังจะมายืนทำหน้าซื่อบื้ออยู่ได้.
พิมาน::ขอโทษนะครับคุณผู้หญิง เข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า คุณนั่นแหละเป็นคนเดินมาชนผมเองเพราะมัวแต่มองเสื้อผ้าสวยๆที่อยู่ร้านนั้น คุณสิต้องขอโทษ เดินไม่ดูตาม้าตาเรือแล้วยังมาหาว่าผมหน้าซื่อบื้ออีก ผู้หญิงอะไรสวยซะเปล่าแต่นิสัยและปากนี่ไม่ไหวเลยจริงๆแม่ค้าในตลาดที่ผมเคยเจอยังต้องยอมแพ้.
ริตา::นี่นายหาว่าฉันปากตลาดเหรอ😫😫
พิมาน::คิดเอาเองสิ ถ้าไม่ได้โง่😏😏
ริตา::ไอ้บ้านนอก!!ดูสารรูปสิ แต่งตัวยังกะพวกคาวบอยในหนัง น่าจะไปเดินเล่นในสวนในไร่มากกว่าจะมาเดินเกะกะในห้างหรูๆแบบนี้.😫😫
พิมาน::อ้าว!!คุณพูดแบบนี้เดี๋ยวก็สวยหรอก ผมจะแต่งตัวยังไงมันก็เรื่องของผมหรือเปล่าล่ะ คุณเป็นเจ้าของห้างนี้หรืองัยถึงได้มีสิทธิ์ห้ามไม่ให้ผมเข้ามาเดินเล่นที่นี่!!แต่ผมว่าดูๆไปแล้วนิสัยอย่างคุณนี่ไม่น่าจะมีวาสนาได้เป็นถึงระดับเจ้าของห้างได้หรอก อย่างดีก็คงจะเป็นได้แค่เมียน้อยเจ้าของห้างล่ะมั้ง เพราะถ้าเป็นเจ้าของห้างจริงๆเค้าคงไม่มายืนต่อว่าลูกค้าอยู่แบบนี้หรอก คุณว่ามั๊ย?😌
ริตา::แก!!แก!!ไอ้ผู้ชายปากสกปรก!!😠😠
พิมาน::อ๊ะอ๊ะอ๊ะ!!หยุดนะ!!ห้ามด่าผมอีกเด็ดขาด คุณเห็นมั๊ยโน่น!!เค้ามีกล้องวงจรปิดด้วย คุณจะไปขอดูกับผมมั๊ยล่ะว่าใครกันแน่เดินมาชนใครก่อน แล้วถ้าคุณเป็นคนผิด ผมจะแจ้งความข้อหาใส่ร้ายป้ายสี ด่าทอ และก็ดูถูกเหยียดหยามผมด้วย เอามั๊ยล่ะ!!!/ริตามองหน้าพิมานด้วยความโกรธพร้อมกับหันไปดูกล้องตามที่เค้าบอกด้วย หญิงสาวกัดฟันกรอดๆด้วยความโมโห!!เธอเองก็ไม่ค่อยแน่ใจสักเท่าไหร่นักกับเรื่องนี้ จึงไม่คิดจะมีเรื่องกับคนอย่างเค้าต่อไปอีก เพราะถ้าเธอเป็นคนผิดจริงอย่างที่เค้าว่าล่ะก็ จะเสียทั้งเวลา เสียทั้งหน้าด้วย.🙄🙄
ริตา::ฉันไม่อยากเสียเวลา มาเอาเรื่องกับคนอย่างนายหรอก เพราะเวลาของฉันมันมีค่ามากเช๊อะ!!😓😓/พูดจบเธอก็สบัดหน้า พร้อมกับเดินจากพิมานไปอย่างคนอารมณ์เสีย จนชายหนุ่มต้องส่ายหน้าตามหลัง อุตส่าห์นานๆได้เข้ากรุงเทพฯที กะว่าจะมาเดินห้างเย็นๆให้สบายอารมณ์ซะหน่อยแต่กลับต้องมาเจอกับผู้หญิงปากเสียซะได้ เฮ้อ!!!!แค่คิดพิมานก็รู้สึกเซ็งขึ้นมาทันควัน.
😥😥😥😥😥😥😥😥😥😥
ประวิทย์::ริตา!กลับมาแล้วเหรอลูก เป็นยังไงออกไปช็อปปิ้งไม่สนุกเหรอ ทำไมทำหน้าตาบูดบึ้งแบบนั้นล่ะหึ???
ริตา::ก็สนุกค่ะคุณพ่อ แต่ว่าพอดีไปเจอคนบ้ามาก็เลยอารมณ์เสียนิดหน่อย.
ประวิทย์::ห๊า!!!เดี๋ยวนี้คนบ้าเค้าก็ไปเดินห้างเหมือนกันเหร๊อะ!!!พ่อไม่ยักกะรู้ แล้วมันทำอะไรลูกสาวพ่อหรือเปล่าเนี่ย.
ริตา::คุณพ่อค๊ะ!!ไม่ใช่คนบ้าแบบนั้นซะหน่อย ก็คนปรกติเหมือนพวกเรานี่แหละ แต่ว่านิสัยบัาๆเท่านั้นเอง ช่างเถอะค่ะไม่อยากพูดถึงแล้วอารมณ์เสีย.
ประวิทย์::โอเคๆจ๊ะ ไม่พูดถึงก็ไม่พูดถึง เดี๋ยวริตาคนสวยของพ่อหน้าตาบูดบึ้งแล้วไม่สวยกันพอดี เอ้า!กินน้ำส้มเย็นๆซะหน่อยจะได้อารมณ์เย็นขึ้นมานะลูกนะ.😊😊
ริตา::ขอบคุณค่ะคุณพ่อ /หญิงสาวรับน้ำส้มเย็นๆจากประวิทย์ผู้เป็นพ่อมาดื่มพรางส่งยิ้มให้ชายวัยกลางคนด้วยความรัก ประวิทย์ลูบหัวของริตาเบาๆ ตั้งแต่แม่ของหญิงสาวเสียชีวิตจากไป เค้าก็เลี้ยงดูลูกสาวคนนี้มาด้วยความรักและทะนุถนอม ตามอกตามใจทุกอย่างไม่ว่าเธอจะต้องการอะไร เพียงเพราะประวิทย์ต้องการชดเชยในสิ่งที่หญิงสาวขาดหายไป นั่นก็คือความรักจากแม่นั่นเองและนี่ก็คือสาเหตุที่ทำให้ริตาเป็นคนที่ค่อนข้างจะดื้อและเอาแต่ใจเป็นพิเศษ แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับประวิทย์เลยแม้แต่น้อย เพราะถึงริตาจะเป็นคนแบบนั้นแต่เธอก็เป็นเด็กดีเชื่อฟังคำสั่งสอนของประวิทย์ผู้เป็นพ่อมาโดยตลอด.
👠👠👠👠👠👠👠👠👠👠👠👠👠
ริตา::คุณพ่อค๊ะ!!นี่มันอะไรกัน!!นี่มันใบทวงหนี้ทั้งนั้นเลยนี่ ทำไมเราถึงมีหนี้เยอะแยะขนาดนี้ล่ะค๊ะ./ริตาเอะอะโวยวายตกใจ เมื่อเธอเข้ามาเห็นบิลแจ้งหนี้ต่างๆจากธนาคารที่ประวิทย์เก็บซ่อนไว้ในลิ้นชัก หญิงสาวจึงหยิบมันลงมาถามประวิทย์ข้างล่่าง เมื่อชายวัยกลางคนรู้ว่าไหนๆลูกสาวของเค้าก็เห็นแล้ว คงจะถึงเวลาที่เธอสมควรจะรู้ความจริงทุกอย่าง ว่าตอนนี้ที่บ้านไม่ได้ร่ำรวยเหมือนแต่ก่อนแล้ว ประวิทย์ติดหนี้ธนาคารเยอะแยะมากมาย รวมทั้งบ้านหลังนี้ก็ติดจำนองไว้เหมือนกัน เป็นเพราะพิษเศรษฐกิจทำให้บริษัทขาดทุนติดต่อกันมาเป็นปี ประวิทย์จึงไปกู้เงินของธนาคารมา เพื่อประคองบริษัทของเค้าไม่ให้ล้ม เพราะไม่อย่างนั้นลูกน้องของเค้าอีกหลายสิบชีวิตจะต้องเดือดร้อนเพราะตกงาน ประวิทย์คิดว่าอีกไม่นานเศรษฐกิจน่าจะดีขึ้นพอให้ธุรกิจของเค้าฟื้นตัวได้บ้าง แต่จนแล้วจนรอดมันก็ยังไม่ดีขึ้นมา จนตอนนี้ดอกเบี้ยมันเพิ่มจนเค้าไม่รู้จะทำยังไง ที่ต้องปกปิดไม่ให้ริตารู้ก็เพราะกลัวว่าเธอจะรับสภาพไม่ได้.
ริตา::คุณพ่อค๊ะ!! เรื่องใหญ่ขนาดนี้ทำไมคุณพ่อไม่บอกริตาล่ะ ปล่อยให้ริตาออกเที่ยว ช็อบปิ้ง ใช้จ่ายเงินอย่างสุรุ่ยสุร่ายอยู่ทุกวัน ริตาไม่เคยรู้เลยว่าคุณพ่อต้องแบกภาระหนี้สินเก็บเอาไว้กับตัวคนเดียวเยอะแยะมากมายขนาดนี้ ริตาขอโทษค่ะคุณพ่อ./หญิงสาวโผเข้ากอดบิดาค้วยความสงสาร เป็นเพราะว่าประวิทย๋รักเธอมากนั่นเอง เค้าจึงไม่อยากให้การใช้ชีวิตที่สุขสบายของเธอต้องสะดุดลง ยอมแบกทุกอย่างเอาไว้คนเดียวโดยไม่ยอมปริปากบอกเธอสักคำ นี่ถ้าเธอไม่บังเอิญไปเห็นใบแจ้งหนี้เธอก็คงยังไม่รู้และใช้ชีวิตหรูหราอยู่เช่นเดิม.
ประวิทย์::ไม่เป็นไรหรอกลูก พ่อกำลังหาทางแก้ไขอยู่คิดว่าอีกไม่นานพ่อน่าจะหาเงินมาใช้หนี้ธนาคารได้หมด ริตาไม่ต้องกังวลไปหรอกนะ.
ริตา::แล้วคุณพ่อจะไปหาเงินเยอะแยะแบบนั้นมาจากที่ไหน เราไม่มีอะไรไปจำนองแล้วไม่ใช่เหรอค๊ะ.
ประวิทย์:: ริตาจำลุงพิชัยกับป้าสุดา เพื่อนของพ่อได้หรือเปล่า ที่เค้ามีไร่ผลไม้อยู่ที่เพชรบูรณ์น่ะ ตอนเด็กๆพ่อยังเคยพาริตาไปที่นั่นเลย ลุงพิชัยเค้ารับปากว่าจะช่วยเรื่องหนี้สินของเราทั้งหมดโดยไม่คิดดอกเบี้ยแม้แต่บาทเดียว แล้วให้พ่อผ่อนใช้คืนเค้าเป็นรายปี.
ริตา::จริงเหรอค๊ะคุณพ่อ แต่ว่ามันนานมาแล้วริตาจำพวกเค้าไม่ได้หรอกค่ะ.
ประวิทย์::จำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวอาทิตย์หน้าพ่อก็จะพาริตาขึ้นไปเยี่ยมพวกเค้าอยู่แล้ว จะได้ทบทวนความจำยังไงล่ะ ตอนนี้พิมานลูกชายของพวกเค้าโตเป็นหนุ่มแล้ว ริตาจำพิมานได้ไหมลูก.
ริตา::จำไม่ได้อีกเหมือนกันค่ะ ก็มันตั้งนานมาแล้วนี่ใครจะไปจำได้.
ประวิทย์::โอเคๆ งั้นอาทิตย์หน้า พวกเราค่อยไปเจอพวกเค้าก็แล้วกัน เตรียมตัวไว้นะ.
ริตา::ค่ะคุณพ่อ ก็ดีเหมือนกันถือว่าไปพักผ่อนสูดอากาศบริสุทธิ์ต่างจังหวัด.
ประวิทย์:: จร้า!! /สองพ่อลูกกอดกันด้วยความรักความสบายใจ ที่อย่างน้อยเวลาตกทุกข์ได้ยากลำบากพวกเค้าก็ยังมีเพื่อนแท้ให้ได้พึ่งพาอาศัยอยู่บ้างเหมือนกัน.
🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅
ริตา::โห!!บรรยากาศที่นี่สวยสดชื่นจังเลยค่ะคุณพ่อ ริตาชอบมากเหมือนเมืองนอกไม่มีผิดเลย./หญิงสาวแสดงความตื่นเต้นดีใจออกมาจนประวิทย์ต้องหัวเราะด้วยความเอ็นดู มองท่าทางนั้นของลูกสาวอย่างมีความสุข.
ริตา::สวัสดีค่ะ!!คุณลุงพิชัย คุณป้าสุดา.
สุดา::สวัสดีจ๊ะ!!โห!นี่หนูริตาเหรอลูกโตเป็นสาวขึ้นมากเลย แล้วแถมสวยด้วยอีกต่างหาก มามาเข้ามาในบ้านกันก่อน ประวิทย์เชิญสบายดีใช่ไหม?
ประวิทย์:: สบายดีสุดา แล้วพวกเธอสองคนล่ะหึ!! พิชัยสบายดีเหมือนกันใช่ไหม?
พิชัย::ก็ตามอัตภาพนั่นแหละเพื่อน ไม่ได้เจอกันนานสงสัยคืนนี้คงต้องคุยกันยาวหึหึ!!จริงมั๊ย?/พิชัยกอดคอประวิทย์เพื่อนรักเดินหัวเราะร่วนเข้าไปในบ้านอย่างมีความสุข นานๆพวกเค้าจะได้เจอกันทีมันก็ต้องมีการฉลองกันให้หายคิดถึงบ้างเป็นธรรมดา.😂😂
สุดา::อ้าว!!พิมาน!!มาพอดีเลย มานี่เร็วจำหนูริตาลูกของคุณอาประวิทย์ไดัไหม?เมื่อตอนเด็กๆลูกก็เคยเจอกัน./สุดาตะโกนเรียกลูกชาย เมื่อเห็นเค้าเดินเข้าบ้านมา แต่!!!เมื่อทั้งคู่ได้เจอหน้ากัน.😳😳👹👹
ริตา::นายบ้านนอก!!!!!😠😠
พิมาน::ยัยไฮโซปากตลาด!!!!!😤😤
สุดา::อ้าว!!นี่ทั้งคู่รู้จักกันแล้วเหรอจ๊ะ./สุดาเอ่ยปากถาม พร้อมกับทำหน้างง สงสัยว่าทำไมพวกเค้าถึงทักทายกันแบบแปลกๆ.🙄🙄
พิมาน::คุณแม่ครับ!!ยัยไฮโซปากตลาดนี่มาอยู่บ้านเราได้ยังไง คุณแม่รู้จักเค้าด้วยเหรอ?
สุดา::พิมาน!! ทำไมไปเรียกหนูริตาเค้าแบบนั้นล่ะลูก ลูกจำริตาไม่ได้เหรอ?/ชายหนุ่มจ้องมองใบหน้าของหญิงสาวนิ่งนาน ยัยเด็กผมเปียคนนั้นเองน่ะเหรอ!!!😏😏
พิมาน::จำไม่ได้หรอกครับคุณแม่!!!😏😏
สุดา::จำไม่ได้เหรอ!!!ฮื่อ!!ก็คงไม่แปลกหรอกนะ ไม่ได้เจอกันนานมากแล้วนี่เน๊าะ!จริงมั๊ยจ๊ะ!!🙁🙁🙁
พิชัย::พิมาน!!กลับมาแล้วเหรอ มาสวัสดีคุณอาประวิทย์เพื่อนรักของพ่อสิ.😀😀
พิมาน::สวัสดีครับ คุณอาประวิทย์.🙏🙏
ประวิทย์::ห๊า!!!นี่น่ะเหรอตาพิมาน โตเป็นหนุ่มแล้วหล่อล่ำไม่ผิดจากนายเมื่อตอนสมัยหนุ่มๆเลยนะพิชัย.
พิชัย::มันก็ต้องแน่อยู่แล้วล่ะ 555./สองเพื่อนรักวัยกลางคนหัวเราะร่วนกันออกมาอย่างมีความสุข แต่ดูเหมือนลูกๆของพวกเค้าจะต่างฝ่ายต่างไม่คิดเช่นนั้นน่ะสิ สังเกตุจากสีหน้าและสายตาที่มองกัน ดูแล้วเหมือนเป็นศัตรูคู่อริกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อนมากกว่า.👿👿👿
พิชัย::เอ้อนี่!!ประวิทย์ ไหนๆพวกเราสองครอบครัว ก็อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันแล้ว ฉันว่าเรามาพูดถึงสัญญาเก่าๆที่เราเคยตกลงกันไว้ซะเลยจะดีไหม?
ประวิทย์::สัญญาเหรอ!!เออ!ก็ดีเหมือนกันนะ ฉันคิดว่านายจะลืมไปแล้วซะอีก.
พิชัย::ลืมได้ยังไงกันล่ะเพื่อน เพียงแต่ไม่มีโอกาสพูดก็เท่านั้นเอง./ทั้งพิชัยและประวิทย์พูดคุยกันถึงเรื่องสัญญาเหมือนมีลับลมคมนัย จนทั้งพิมานและริตาพากันมองทั้งคู่ด้วยความสงสัย.
ริตา::สัญญาอะไรเหรอคะคุณพ่อ.🙁🙁
พิมาน::นั่นนะสิ สัญญาอะไรเหรอครับคุณพ่อ.🙁🙁
/ทั้งคู่หันมาถามบรรดาพ่อๆของพวกเค้าด้วยความสงสัย ปนสังหรณ์ใจยังไงบอกไม่ถูก จนชายวัยกลางคนทั้งคู่หันมายิ้มให้ลูกๆของพวกเค้าพร้อมๆกัน พิชัยจึงเป็นฝ่ายพูดขึ้นก่อน.
พิชัย::ก็สัญญาระหว่างพวกเราสองครอบครัวนะสิพิมาน ว่าเมื่อลูกๆโตขึ้นจะให้แต่งงานกันยังไงล่ะ ใช่ไหมประวิทย์?
ประวิทย์::ใช่แล้วหลาน อากับพ่อของหลานน่ะหมั้นหลานกับริตาไว้ตั้งแต่เด็กๆแล้ว ตกลงกันไว้ว่าจะให้หลานพิมานแต่งงานกับริตาลูกสาวของอาเมื่อโตขึ้น และนี่มันก็ถึงเวลาอันสมควรนั้นแล้วด้วย จริงไหมพิชัย?
พิขัย::จริงที่สุดเลย เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน เงินที่ฉันจะให้นายยืมน่ะไม่ต้องยืมแล้ว ยกให้เป็นค่าสินสอดของหนูริตาไปเลยก็แล้วกันดีไหมสุดา?/พิชัยหันมาถามภรรยา ซึ่งเธอก็ยิ้มพยักหน้าเห็นด้วยกับสามี.
ริตา::อะไรกันคุณพ่อ มีสัญญาอะไรแบบนี้ด้วยเหรอค๊ะ คุณพ่อไม่เคยเห็นบอกริตาเลย ริตาไม่มีทางแต่งงานกับนายบ้านนอกนี่อย่างแน่นอนค่ะ.🤒🤒
พิมาน::นี่นี่คุณ!!! พูดให้ดีๆนะใครบ้านนอก ผมเองต่างหากล่ะที่ต้องพูดแบบนั้น ใครจะไปอยากแต่งงานกับยัยไฮโซปากตลาดอย่างคุณกันล่ะ ขืนแต่งไปมีหวังได้ประสาทกินตายกันพอดี.
ริตา::หนอย!!พูดไม่ได้ดูสารรูปตัวเอง หล่อตายเลยหึ!คุณพ่อค๊ะริตาไม่แต่งกับนายพิมานนี่นะคะ คนไม่เคยรู้จักกัน อยู่ๆจะให้แต่งงานกันได้ยังไงล่ะ เป็นคนดีหรือเปล่าก็ไม่รู้.🤒🤒
สุดา::หนูริตา หนูไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอกนะ ตาพิมานของป้าน่ะเป็นคนดีร้อยเปอร์เซ็นต์แน่นอน ป้าเลี้ยงเองมากับมือ ป้ารับรองจ๊ะ.☺☺/สุดาเห็นท่าทางของว่าที่ลูกสะใภ้ที่ดูเหมือนจะไม่ค่อยพอใจกับข้อตกลงนี้สักเท่าไหร่นัก เธอจึงหันมาพูดเพื่อสนับสนุนและเชียร์ลูกชายของเธออย่างเต็มที่.
ประวิทย์::นั่นน่ะสิ!!ริตา!!ลูก พ่อว่าดูๆไปแล้วพิมานเค้าก็หน่วยก้านไม่เลวเหมือนกันนะ พ่อเห็นแล้วยังถูกชะตาอยากได้มาเป็นลูกเขยเลย เอาน่า!!ไหนๆลูกก็ได้หมั้นกับพิมานเค้าไว้แล้ว ยังไงก็ต้องได้แต่งอยู่กันวันยังค่ำนั่นแหละ ถือซะว่าช่วยให้พ่อได้รักษาทั้งสัญญาและก็รักษาบริษัทของเราเอาไว้ด้วย จริงไหมพิชัย?
พิชัย::จริงที่สุดเลยประวิทย์เพื่อนรัก.😎😎/แล้วทั้งคู่ก็หัวเราะเสียงดังกันอีกครั้งอย่างมีความสุข.😂😂😂
ในเมื่อประวิทย์พ่อของเธอพูดถึงเหตุผลออกมาแบบนี้ มีเหรอที่ริตาจะกล้าปฏิเสธอีก เพราะถ้าเธอไม่ยอมแต่งงานกับพิมานก็เท่ากับว่าเธอกลายเป็นลูกอกตัญญูไปน่ะสิ ที่เห็นแก่ความสุขส่วนตัวมากกว่าคำสัญญาและความอยู่รอดของบริษัทของประวิทย์พ่อของเธอ.
👰👰👰👰👰👰👰
พิชัย-สุดา::พิมาน!พ่อกับแม่ ขออวยพรให้ลูกมีความสุขมากๆนะ มีลูกเต็มบ้าน มีหลานเต็มเมืองไปเลย แล้วก็รีบๆทำหลานมาให้พ่อกับแม่เลี้ยงเร็วๆด้วยล่ะ หนักนิดเบาหน่อยก็อภัยให้กัน ค่อยๆพูดค่อยๆจากันนะลูกนะ หนูริตาด้วย ถ้าพิมานเค้าทำอะไรให้ขัดใจก็อย่าไปถือสาเค้าเลยนะลูก./พิชัยและสุดาอวยพรให้คู่บ่าว-สาวหลังเสร็จสิ้นพิธีแต่งงาน แล้วส่งตัวทั้งคู่เข้าห้องหอ ซึ่งพวกเค้าก็พากันพยักหน้ารับคำ ที่นี้ก็มาถึงตาของประวิทย์พ่อของริตาอวยพรบ้าง.
ประวิทย์::ริตา ลูกแต่งงานมีสามีแล้ว ต่อไปลูกจะเอาแต่ใจเหมือนอยู่กับพ่อไม่ได้แล้วนะ ลูกต้องรักและให้เกียรติพิมาน มีปัญหาอะไรก็หันหน้าพูดคุยปรึกษากันนะ พิมานอาฝากแก้วตาดวงใจของอาให้พิมานช่วยดูแลแทนอาด้วยนะ.
ริตา::ค่ะคุณพ่อ./หญิงสาวรับคำพร้อมกับแสร้งยิ้มเพื่อให้ผู้เป็นพ่อสบายใจ ทั้งๆที่ลึกๆเกลียดขี้หน้าเจ้าบ่าวจะตายไป.
พิมาน::ครับคุณอา ผมสัญญาว่าจะดูแลปกป้องริตาแทนคุณให้ดีที่สุด คุณอาไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ.
ประวิทย์::ขอบใจมากนะพิมาน งั้นพวกเราออกไปกันเถอะได้เวลาให้เจ้าบ่าว-เจ้าสาวเค้าอยู่กันตามลำพังแล้ว./ประวิทย์หันไปพูดกับทุกคน และพอพวกเค้าเดินออกไป ริตากับพิมานก็เปลี่ยนท่าทีมาเป็นบึ้งตึงใส่กันทันทีเลย.😡😡😠😠
ริตา::นี่นาย!!คืนนี้นานนอนตรงโซฟานั่นก็แล้วกันนะ ส่วนฉันจะนอนบนเตียง แล้วห้ามนายคิดทำอะไรไม่ดีกับฉันเด็ดขาดไม่งั้นฉันเอานายตายจริงๆด้วย.😠😠
พิมาน::โห!!เห็นแก่ตัวไปหรือเปล่าคุณ ตัวเองได้นอนสบายๆอยู่บนเตียง แล้วไล่ให้ผมไปนอนโซฟาเนี่ยนะ.
ริตา::ก็ใช่นะสิ!!นายเป็นผู้ชายก็ต้องเสียสละ.😏😏
พิมาน::เสียสละให้ผู้หญิงปากร้ายอย่างคุณนี่นะฝันไปเถอะ ผมจะนอนบนเตียง คุณอยากไปนอนโซฟาก็ไปนอนเองสิ.
ริตา::นี่นายพิมาน!!นายจะผิดสัญญากับคุณพ่อของฉันเหรอ เมื่อกี้นายเพิ่งจะสัญญามาหยกๆว่านายจะดูแลปกป้องฉันอย่างดีที่สุด ไม่ทันไรก็จะผิดคำพูดซะแล้ว นี่น่ะเหรอคนดีของแม่นาย ไม่รู้ล่ะยังไงคืนนี้นายต้องนอนที่โซฟา ฉันไปอาบน้ำแล้ว./ริตาหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำ ไม่สนใจพิมานที่กำลังยืนทำหน้าเขียวอยู่เพราะความโมโห!!จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นยิ้มออกมาที่มุมปากเล็กน้อย มองตามหลังยัยตัวร้ายด้วยสายตาเจ้าเล่ห์.😏😏😏
พิมาน::ยัยตัวแสบเอ๊ย!!คอยดูนะคืนนี้จะสั่งสอนให้เข็ดหลาบไปเลยหึหึหึ!!!😁😁😁
ริตา::ฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว ทีนี้ก็ถึงตานาย แล้วก็ทำเสียงให้มันเบาๆด้วยล่ะ ฉันเหนื่อย ฉันจะนอน./หญิงสาวทำหน้าดุ ทั้งสั่งทั้งข่มขู่จนพิมานนึกหมั่นใส้ คิดในใจว่า เดี๋ยวก่อนเถอะรอให้เค้าอาบน้ำเสร็จซะก่อน เดี๋ยวได้เจอกับคนอย่างนายพิมานแน่ ชายหนุ่มเข่นเขี้ยวกัดฟันกรอดๆ พร้อมทั้งเดินเข้าห้องน้ำอย่างเร็ว ริตามองตาเขียวตามหลังพร้อมทั้งเบ้ปากใส่ จากนั้นเธอก็เดินขึ้นเตียง ดึงผ้ามาห่มนอนหลับอย่างสบายใจ โดยไม่นึกเอะใจว่าอีกฝ่ายกำลังคิดจะทำอะไรกับเธออยู่.😴😴😴
พิมานหายเข้าไปในห้องสักพัก ทำธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อยจึงเดินออกมา ชายหนุ่มมองไปที่เตียงเห็นริตานอนหลับสบายอย่างเป็นสุข เค้าจึงก้าวเข้าไปมุดในผ้าห่มนอนลงข้างๆเธอ แรงยุบของที่นอนทำให้ริตารู้สึกตัวตื่นและก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าเป็นพิมาน.
ริตา::นี่นายพิมาน!!!นายจะทำอะไร ทำไมไม่ไปนอนในที่ของนายออกไปเลยนะไอ้คนบ้า!!
พิมาน::หนอย!!คำก็คนบ้า!สองคำก็บ้านนอก คุณแต่งงานกับผมแล้วนะ พ่อของผมจ่ายค่าสินสอดให้พ่อของคุณไปตั้งเยอะแยะ คิดว่าผมจะเอาคุณมาตั้งไว้บนหิ้งเฉยๆอย่างนั้นเหรอ ใสซื่อจริงๆหรือว่าแกล้งนี่หา!!!
ริตา::ไอ้บ้า!!นายพูดอย่างนี้หมายความว่ายังไง อย่าคิดทำอะไรบ้าๆนะไม่งั้นฉันจะฟ้องคุณพ่อด้วย.
พิมาน::ฟ้องพ่อเหรอ!!เอาเลย ฟ้องเลย ผมไม่กลัวหรอก ปากอย่างคุณมันต้องเจออย่างนี้./พูดจบพิมานก็ก้มลงปิดปากของเธอด้วยปากอุ่นๆของเค้า จนหญิงสาวไม่สามารถพ่นคำด่าใส่เค้าได้อีกต่อไปได้แต่ดิ้นขลุกๆอยู่ภายไต้ร่างใหญ่หนาที่นอนทาบทับอยู่บนร่างเล็กบางกระจัอยร่อยของเธอ จากนั้นไม่นานพิมานก็สามารถปราบพยศให้ริตาหยุดดิ้นได้ พร้อมกับให้ความร่วมมือกับเค้าเป็นอย่างดีจนทุกอย่างสงบลงถึงรุ่งเช้าของอีกวัน พิมานเป็นคนตื่นก่อนเพราะชายหนุ่มติดนิสัยตื่นไปทำงานแต่เช้ารุ่ง เค้าหันไปมองผู้ที่กำลังนอนหลับสบายอยู่ข้างๆกอดเค้าแน่นไม่ยอมปล่อย นึกไปถึงเรื่องที่ผ่านมาเมื่อคืนแล้วพิมานก็ยิ้มด้วยความเอ็นดู บนใบหน้าฉายแววแห่งความสุขออกมา คิดว่านอนต่ออีกสักหน่อยดีกว่า ก่อนที่เค้าจะก้มลงจูบซุกไซร้ที่ซอกคอขาวเนียนของริตาอีกครั้ง จนทำให้หญิงสาวร่างบางเปล่งเสียงครางฮือๆอยู่ในลำคอทั้งๆที่ยังไม่ได้ลืมตา. จนสายๆหญิงสาวจึงลืมตาตื่นขึ้นเธอมองหาคนที่นอนอยู่ด้วยไม่เจอคิดว่าเค้าคงออกไปทำงานในไร่ตามปรกติ พอนึกได้ถึงเรื่องเมื่อคืน แก้มนวลๆของริตาก็มีสีแดงระเรื่อขึ้นมาด้วยความอาย พร้อมกับปรากฏรอยยิ้มจางๆขึ้นบนนั้นด้วย เป็นรอยยิ้มที่แสดงถึงการมีความสุขของเจ้าตัวนั่นเอง.👄👄💖💖
สุดา::หนูริตา ตื่นแล้วเหรอลูก คงจะหิวแล้วสินะ เอาข้าวต้มร้อนๆสักถ้วยมั๊ย.
ริตา::ค่ะคุณป้า ขอบคุณค่ะ.
สุดา::ยังจะเรียกป้าอยู่อีก ต่อไปหนูริตาต้องเรียกพ่อกับแม่เหมือนพิมานแล้วนะ.
ริตา::ค่ะคุณแม่.
สุดา::น่ารักจังเลย แม่นี่ดีใจมากนะที่ได้หนูริตามาเป็นลูกสาวอีกคน เดี๋ยวแม่ไปเอาขัาวต้มมาให้นะลูก./ริตามองตามหลังสุดา หญิงสาวยิ้มรู้สึกอบอุ่นยังไงบอกไม่ถูก คิดว่าพิมานช่างโชคดีเหลือเกินที่มีครอบครัวอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาพ่อ-แม่-ลูกไม่เหมือนเธอที่เสียแม่ไปตั้งแต่เด็กๆ.😣😣😣
ริตา::คุณแม่คะ!!พิมานกับคุณพ่อออกไปทำงานกลับบ้านเย็นๆแบบนี้ทุกวันเลยเหรอคะ./หญิงสาวถามพร้อมกับชะโงกหน้าดูทางตลอดว่าเมื่อไหร่เค้าจะกลับมา จนสุดาต้องอมยิ้มรู้ว่าลูกสะใภ้ของเธอกำลังคิดอะไรอยู่ ข้าวใหม่ปลามันก็อย่างนี้ทุกคู่แหละ
สุดา::แบบนี้ทุกวันแหละจ๊ะ ไม่ต้องคิดมากหรอกอยู่ไปสักพักหนูริตาก็ชินไปเอง ผัว-เมียน่ะนะเจอหน้ากันตลอดเวลาทุกๆวันมันไม่ดีหรอกนะหนูริตา มันจะเบื่อหน้ากันเอาง่ายๆน่ะสิ กลางวันปล่อยให้พวกเค้าไปทำงานเถอะ เจอกันเฉพาะตอนกลางคืนก็พอแล้ว มันจะได้มีความรู้สึกคิดถึงกันตลอดเวลา หนูริตาเห็นด้วยกับแม่มั๊ย?
ีิริตา::ค่ะคุณแม่./หญิงสาวตอบสั้นๆทำหน้าเอียงอาย รู้ความหมายของแม่สามี.
สุดา::อ้าว!!นั่นไงกลับมาพอดีเลย./พอสุดาบอกริตาก็รีบหันไปมองทันทีด้วยความดีใจ หญิงสาวยิ่งหน้าแดงเข้าไปใหญ่เมื่อเห็นว่าพิมานก็มองจ้องมาที่เธอด้วยเหมือนกัน ชายหนุ่มเดินเข้าบ้านตรงเข้ามาที่ภรรยาพลางก้มลงจูบที่แก้มเบาๆจนเธอตกใจ ทั้งเขินทั้งอายกับสายตาของพิชัยและสุดาที่มองมาที่พวกเค้าพลางอมยิ้มทั้งคู่
สุดา::แหม๋!!พอมาถึงบ้านก็รีบหอมแก้มเมียทันทีเลยนะ คิดถึงหนูริตาเค้าล่ะสิ.
พิมาน::คิดถึงมากครับคุณแม่ จะแอบแว๊บเข้ามาหาตั้งหลายครั้งแล้วแต่กลัวคุณพ่อจะแซวเอาน่ะสิ.
พิชัย::หึหึ!!!ข้าวใหม่ปลามันก็อย่างนี้แหละ สมัยพ่อกับแม่เป็นหนุ่มเป็นสาวก็เป็นเหมือนกัน จริงมั๊ยแม่.
สุดา::จริงจ๊ะพ่อ!!!ไปเถอะรีบไปอาบน้ำอาบท่าแล้วรีบลงมากินข้าวกัน./สุดาบอกลูกกับสามีซึ่งทั่งคู่ก็รีบทำตามทันที ริตามองดูพวกเค้าแล้ว หญิงสาวคิดว่าช่างเป็นครอบครัวที่อบอุ่นจริงๆ.
💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖
ริตา::นายทำอะไรน่ะ./หญิงสาวถามเสียงดุ เมื่อขึ้นมาบนห้องแล้วโดนพิมานกอดแล้วก็หอมแก้ม ทำท่าทางเหมือนจะทำแบบเมื่อคืนอีก.
พิมาน::อ้าว!!ผมก็กอดหอมแก้มเมียของผมผิดตรงไหนล่ะ คิดถึงจะตาย หรือว่าคุณไม่คิดถึงผม เห็นนะว่าแอบมองทางตลอดตอนผมกลับมา.😏😏😏
ริตา::บ้าเหรอ!!ใครคิดถึงนาย.😣😣😣
พิมาน::ก็ไม่รู้สินะคนแถวนี้ล่ะมั้ง.
ริตา::เช๊อะ!!หลงตัวเอง คิดว่าหล่อตายแหละ.🙄🙄🙄
พิมาน::ใครบอกว่าผมหลงตัวเอง สาวๆแถวนี้ ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันทั้งนั้นว่าผมหล่อ นี่คุณรู้ไหมว่าคุณน่ะทำพวกเค้าอกหักกันเป็นแถวเลยนะ./พอพิมานพูดถึงผู้หญิงคนอื่นให้เธอได้ยิน ริตาถึงกับมีอาการหน้าเขียว ตาแดง โกรธหึงหวงขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว สะบัดหน้าผลักอกเค้าออกเดินหนีทันที จนชายหนุ่มต้องยิ้มออกมาด้วยความพอใจ พลางเดินตามเข้าไปกอดงอนง้อให้เธอหายโกรธ.
พิมาน::โกรธอะไร หึงผมเหรอ!!!
ริตา::ใครหึง!!เช๊อะ!พูดออกมาได้ หึงคนอย่างนายนี่นะ ฝันไปเถอะ ไปไกลๆเลยไม่ต้องมากอด ไปหาแม่พวกสาวๆของนายเลยไป.
พิมาน::โห!!คุณนี่นอกจากจะปากร้ายแล้วยังขี้หึงอีกต่างหาก ผมคิดผิดหรือคิดถูกที่แต่งงานกับคุณเนี่ย!!/ยิ่งพอได้ยินคำพูดแบบนี้ออกจากปากของเค้าริตาก็ยิ่งมีอาการน้อยใจ พาลน้ำตาจะไหลออกมาด้วย จนพิมานต้องมองหน้าหัวเราะออกมาด้วยความขบขัน สิ้นฤทธิ์ของยัยไฮโซจอมหยิ่งปากร้ายซะแล้วล่ะสิ.
พิมาน::โอ๋ๆๆ!!ผมล้อเล่นน่า แค่นี้ก็ทำท่าจะร้องไห้ซะแล้ว ไม่เห็นเก่งเหมือนตอนที่เจอกันที่ห้างครั้งแรกเลย ไม่เอาๆผมไม่แกล้งแล้ว มานี่มา ยัยเด็กผมเปียจอมเอาแต่ใจเอ๊ย!!/ริตาหันขวับมองหน้าทันทีเมื่อเค้าพูดถึงเธอตอนสมัยยังเด็ก นึกแปลกใจว่าเค้ายังจำเธอได้ด้วยเหรอ.
ริตา::จำได้ด้วยเหรอ ไหนบอกว่าจำไม่ได้ไง.😳😳😳
พิมาน::จำได้สิ จำได้ตลอดไม่เคยลืม มีแต่ใครบางคนเท่านั้นแหละที่จำผมไม่ได้เลย เพียงแต่จำได้เฉพาะภาพตอนเป็นเด็กผมเปียเท่านั้นนะ ตอนโตมาก็จำไม่ได้เหมือนกัน.
ริตา::ก็มันนานมาแล้วนี่!!แล้วทำไมนายถึงได้ไม่ลืมยัยเด็กผมเปียคนนั้นล่ะ.
พิมาน::ผมจะลืมรักแรกของผมได้ยังไงคู๊ณ!!ถามแปลก!!/พอพิมานบอกว่าเธอเป็นรักแรกของเค้าสมัยเด็ก แถมยังไม่เคยลืมเธอเลย อาการโกรธหึงหวงเมื่อสักครู่ก็หายเป็นปลิดทิ้ง กลายเป็นทำหน้าเขินอายใส่เค้าแทนทันทีเลย.
ีิริตา::นายพูดจริงเหรอ ที่ว่าฉันเป็นรักแรกของนายน่ะ.
พิมาน::ก็จริงน่ะสิ หน้าของผมเหมือนคนโกหกเหรอ ถ้าไม่เชื่อจะให้พิสูจน์ให้ดูเอามั๊ย?/ชายหนุ่มไม่ได้พูดเฉยๆแต่เค้าก้มลงจูบบดขยี้ริมฝีปากสีกลีบกุหลาบของเธอจริงๆ เพื่อพิสูจน์ให้เธอเห็นว่าเค้าไม่ได้โกหก จูบนั้นของเค้าร้อนแรง เร่าร้อน ไม่ต่างจากเมื่อคืนที่ผ่านมาเลย เล่นเอาหญิงสาวร่างบางในอ้อมกอดถึงกับสั่นสะท้านไปทั้งตัว เผลอยกแขนขึ้นโอบกอดรัดรอบคอของพิมานจนชายหนุ่มต้องยิ้มออกมาด้วยความพอใจ จากนั้นเค้าก็จับมือ แล้วพาเธอล่องลอยสู่แดนสวรรค์ชั้นวิมาล ที่ทั้งเค้าและเธอช่วยกันเสกสรรค์ปั้นแต่งขึ้นมาอย่างมีความสุข สมหวัง อย่างยากที่จะสรรหาคำบรรยายไดๆมาอธิบายได้ ตลอดทั้งคืน.
💖💖💖💖💖💖💖จบบริบูรณ์.💖💖💖💖💖💖💖💖
ขอบคุณที่ติดตามอ่านจนจบนะคะ.
เจอกันเรื่องหน้า สวัสดีค่ะ.
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
