สมบัติกรุพระปรางค์วัดราชบูรณะไม่ได้ถูกฝังเพื่อซ่อนจากพม่าก่อนกรุงแตกนะ !!
ไม่ทราบว่าทำไมหลายท่านถึงยังหนีไม่พ้นเรื่องพม่าเสียที จริงอยู่ว่าก่อนกรุงแตกครั้งที่สองชาวบ้านร้านตลาดจะพร้อมใจกันนำสมบัติส่วนตัวไปฝังดินไว้ เกิดเป็นตำนานปู่โสมเฝ้าทรัพย์ เมื่อมีกรณีลักลอบขุดกรุสมบัติวัดราชบูรณะหลายคนที่ไม่รู้รายละเอียดมากนักจึงเหมารวมว่าเป็นสมบัติที่ฝังซ่อนภัยสงครามไว้
ในกรณีวัดราชบูรณะ ใช่ มีการฝังสมบัติใสพระปรางค์เพราะสงครามจริง แต่เป็นสงครามพี่น้องระหว่างเจ้าอ้ายพระยากับเจ้ายี่พระยาที่ชนช้างแย่งราชสมบัติกันที่เชิงสะพานป่าถ่านเป็นเหตุให้สิ้นคาคอช้างทั้งคู่ ราชสมบัติจึงตกเป็นของเจ้าสามพระยา เมื่อได้ราชสมบัติจึงสร้างวัดก่อพระปราง ณ จุดที่พระเชษฐาทำยุทธหัตถีกันนั่นเอง และบริจาคทรัพย์สินเครื่องทรงทั้งปวงถวายไว้ในพระปรางค์ เป็นธรรมเนียมธรรมดาที่กษัตริย์ จะถวายเครื่องทรงหรือสมบัติเครื่องสูงเครื่องวิจิตรบรรจุในพระเจดีย์สำคัญมากน้อยแล้วแต่ความร่ำรวยของพระองค์ ไม่ใช่แค่ในอยุธยา หากแต่อุรังคธาตุหรือพระธาตุพนมก็มีบันทึก
วัดราชบูรณะ มีการบำรุงรักษามาตลอดถือเป็นวัดใหญ่ต้นกรุง ย่อมมีธรรมเนียมการถวายสมบัติอยู่เนืองๆ เหมือนที่กษัตริย์มอญและพม่าถวายทานแก่เจดีย์ชเวดากอง แล้วเจ้าสามพระยาในสมัยต้นกรุงนั้นรวยนักหรือพึ่งสถาปนากรุงได้ไม่นานทำไมถึงสร้างวัดใหญ่และมีสมบัติได้เพียงนั้น อย่างที่กล่าวคือต้องมีการถวายเนืองๆเพิ่มเติมหลายราชกาลต่อมาหรืออย่างน้อยก็เมื่อมีการบูรณะใหญ่ อีกทั้งยุคสมัยเจ้าสามพระยาอยุธยาก็ร่ำรวย มั่งคั่ง สมัยเจ้าสามพระยาคือยุคอยุธยารบชนะขอมพระนครเด็ดขาด ได้มาซึ่งสมบัติ ราชครูพราหมณ์มนตรี เศรษฐี ช่างฝีมือ และไพร่เมือง อีกทั้งกลุ่มเมืองอโยธยาเดิมก็ร่ำรวยอยู่ก่อนแล้ว หลักฐานคือ การสร้างวัดแพนงเชิงและหลวงพ่อโตพระใหญ่ก็สร้างก่อนสถาปนากรุงศรีอยุธยาหลายปี
การรักและหวงแหนสมบัติชาติเป็นเรื่องที่ดีและควรทำเป็นอย่างยิ่ง เพียงแต่การเข้าใจข้อเท็จจริงก็เป็นสิ่งที่จำเป็น
*หมายเหตุ* สมบัติที่ถูกโจรกรรมไปและสามารถตามกลับมาคือได้มีเพียง20% ซึ่งยังไม่รวมกับที่กรมศิลปากรขุดค้นได้เพิ่มอีกหลายรายการ ฉะนั้นสมบัติที่เหลือจึงมากกว่า20% ไม่ได้ทำให้ในชื้นขึ้นเท่าไหร่นะ
@สามหลัง
ติดตามสาระดีๆอื่นมากมาย
ได้ที่เฟชบุ๊กแฟนเพจ รัตนาธิเบศร์เล่าขานประวัติศาสตร์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
