จิตที่ถูกฝึกให้เป็น “พญานกอินทรีย์”
มีสุภาษิตจีนอยู่ประโยคหนึ่งได้กล่าวไว้ว่า “เหล่านกกระจอกที่หัวเราะเยาะพญานกอินทรีย์”
ทำไมพวกนกกระจอกถึงกล้าที่จะหัวเราะเยาะพญานกอินทรีย์ คุณรู้ไหมเพราะอะไร เพราะเมื่อหลังฝนตกจะมีเหล่าแมลงเม่าออกมาบินเพื่อที่จะกลายเป็นอาหาร ของเหล่าพวกนกเต็มไปหมด
แต่พญานกอินทรีย์ที่มีขนาดตัวใหญ่โต กลับไม่สนใจแมลงเหล่านั้น แถมไม่แม้แต่จะลืมตามองด้วยซ้ำ
นกกระจอกเหล่านั้นก็เข้าใจผิดคิดว่า แม้แต่แมลงตัวแค่นี้ พญานกอินทรีย์ยังไม่รู้วิธีที่จะจับแมลงเหล่านั้นมาเป็นอาหาร
แต่ในมุมมองของพญานกอินทรีย์แล้ว จำเป็นด้วยเหรอที่มันต้องลดตัวเองลงมาเพื่อจับเหล่าแมลงพวกนี้กิน
แม้แต่เหล่านกกระจอกพวกนั้นยังไม่คู่ควร ที่แม้จะเป็นอาหารให้พญานกอินทรีน์ตัวนั้นจับกินเสียด้วยซ้ำ
อินทรีย์ หรือ อิน-ซี ในภาษาบาลีแปลว่า ความเป็นใหญ่
ในพุทธศาสนาเรามักจะได้ยินคำนี้คือ อินทรีย์5 คือความเป็นใหญ่ในอวัยวะมี5 ส่วนคือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
อวัยวะทั้ง5 เหล่านี้ ก็เปรียบได้กับเหล่านกกระจอกที่ออกหากินพวกแมลงตัวเล็กตัวน้อย แล้วก็ร้องจิ๊บๆไปวันๆ
แต่จิตเดิมแท้ เปรียบได้กับพญานกอินทรีย์ที่ แกาะกิ่งไม้เฝ้าดูเล่านกกระจอกที่กำลังไล่กินแมลง และส่งเสียงดูถูกพญานกอินทรีย์(คำดูถูกก็คือธามอารมณ์ทั้ง5 ที่ถูกส่งมาที่จิต)
ถ้าในโลกแห่งความเป็นจริงตัวเราเองเป็นพญานกอินทรีย์ เราจะลดตัวลงไปทะเลาะกับเหล่านกกระจอกอีกงั้นเหรอ
พวกนกน้อยเหล่านั้นไม่มีทางจะรู้เลยว่า พญานกอินทรีย์โผบินได้สูงขนาดไหน มีพละกำลังมากเท่าใด
จิตก็เช่นเดียวกัน ไม่ควรเก็บเอาธามอารมณ์ทั้ง5 ที่ถูกส่งมาเก็บเอาไว้เป็นอารมณ์
จงทำจิตให้เป็นดัง พญานกอินทรีย์ที่แม้จะลืมตามองเหล่านกกระจอกก็ยังไม่มี จะกล่าวไปใยที่จะจับพวกนกน้อยมาเป็นอาหาร
เพราะฉะนั้นจิตที่ฝึกดีแล้ว ย่อมไม่ควรเก็บเอาธามอารมณ์เหล่านั้นมาเป็นอาหารของจิต..
ขอบคุณที่เข้ามาติดตามอ่านกันนะครับ 🙏💕
- 11
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
