14 ส.ค. 2020 เวลา 06:22 • นิยาย เรื่องสั้น
...ปลาพระราชา...
ในหลวงรัชกาลที่๙ ทรงให้ความสำคัญกับแหล่งโปรตีนของประชาชนเป็นอันมาก มีโครงการส่งเสริมต่าง ๆ มากมาย เช่นโครงการโคนม โครงการแพะเนื้อ แพะนม ฯลฯ ปลานิลที่ทรงนำจากมาจากญี่ปุ่นก็เป็นหนึ่งในนั้น
พระองค์ไม่ห่วงในเรื่องแหล่งคาร์โบไฮเดรต ซึ่งมีมากพอ ในประเทศกสิกรรมอย่างเรา แต่โปรตีนซึ่งเป็นสารอาหารสำคัญ จะทำอย่างไร ให้พสกนิกรของพระองค์เข้าถึงได้ง่าย และมีราคาถูก
โปรตีนที่มีส่วนสำคัญต่อการดำรงชีวิต กระทั่งพัฒนาสมอง และความสมดุลต่าง ๆ ของร่างกาย
พระองค์จึงปล่อยปลานิลลงสู่แหล่งน้ำในประเทศ ประชาชนจึงมีปลานิลบริโภคมานับแต่บัดนั้น
ประเทศไทยจึงสามารถรักษาคำขวัญที่ว่า “ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว” ไว้ได้ต่อ
บางบริษัทนำปลานิลมาต่อยอด โดยตัดแต่งพันธุกรรม แล้วขายพันธุ์สู่เกษตรกร ขายอาหารปลาตามไปจนร่ำรวย เพียงแต่ปลาของเอกชนพันธุ์นั้นเป็นหมัน ไม่สามารถขยายพันธุ์ได้รวดเร็วแบบปลานิล
นี่คือปลาที่พระราชา พระราชทานด้วยความรัก ความเมตตา ความปรารถนาดี อย่างจริงใจ ไม่ได้หวังอะไรตอบแทน ยกเว้นสุขภาพพลานามัยที่ดีของพสกนิกร ซึ่งหาไม่ได้ในนักการเมืองไม่ว่าฝ่ายไหน สมัยไหน
นอกจากนี้ พระองค์ท่านยังปิดทองหลังพระ ในอีกหลายโครงการ นึกออกไม่หมดหรอก ตัวอย่างเช่น เกลือไอโอดีน ก็เป็นหนึ่งในนั้น
น้อมสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณเสมอ
กวีเหลวไหล
๑๔ สค. ๖๓
โฆษณา